Biker Girl, Just life, Lifestyle

Oh my (AV)D-Day

Motor rijden. Ik vond het altijd echt fascinerend en geweldig stoer. Zeker als een vrouw op een motor rijdt. Toch voelde ik me nooit zeker genoeg om de daadwerkelijke stap te zetten en motorrijlessen te nemen.

Daarom zette ik deze op mijn doelenlijstje. De lijst met doelen die ik samenstelde toen ik het traject inging voor de maagverkleining. Eigenlijk is het een Bucket-list, maar dan met dingen die ik niet alleen heel graag wil doen maar ook echt ga doen… Als ik eenmaal het gewenste gewichtsverlies had bereikt. En eerlijk, die ruimte 75 kilo was er toch echt al een tijdje vanaf. Ik kon twee van die 4 dingen op dat lijstje toch ook al afvinken; namelijk weer gaan dansen én meedoen aan een obstakel run!

Op een gegeven moment vroeg één van mijn vriendinnen Geeta wat me tegenhield. En ik kwam met enkele excuses, waaronder de financiële kostenpost. Op dat moment liet ze me inzien dat als ik echt wilde, ik zeker een oplossing ervoor zou vinden. En dus hakte ik de knoop door en boekte via de ANWB een proefles via een “opstapdag” de eerste zaterdag na mijn verjaardag.

Ik was helemaal excited en vervolgde mijn bikergirl-journey, waarbij ik voor m’n verjaardag onder andere de materialen voor het theorie-examen kado kreeg en bijdrages voor de rijlessen van familie en vriendinnen 💖 . Zowel m’n theorie als m’n AVB examen haalde ik in één keer. Tegen al m’n eigen faalangst-achtige verwachtingen in. Maar wat was ik opgelucht!

Doorgaan met lezen “Oh my (AV)D-Day”

Just life, Let’s talk!, Woordenbrij

Boefje ✨

Mijn lieve grote beer, maar voor altijd mijn kleine mannetje. Jij was mijn eerste 💙 Ik weet nog zo hoe het liefde op het eerste gezicht was. En wat keek ik uit naar het moment dat ik je mee naar huis mocht nemen.

Zo’n ondeugende doerak was je. Alle dingen doen, waarvan je dondersgoed wist dat het niet mocht. Van planten uitgraven, tot stiekem op het aanrecht springen in de hoop dat je uit de kraan mocht drinken. En toen Diva en Bella aan ons gezin toegevoegd werden, werd het soms nog een beetje erger.

Doorgaan met lezen “Boefje ✨”

Baer Lifestyle, Fitgirl, Just life, Mediale Armlift, Plastische Chirurgie

6 maanden

Zes maanden geleden, op 29 maart werd ik overvallen voor aanvallen van positieduizeligheid, ook wel BPPD genoemd. De periode die volgende was intens, omdat deze aanvallen ‘zomaar’ kunnen ontstaan, maar ook heel lang blijven hangen waardoor het herstel langzamer gaat als je te maken hebt met stress.

Dat laatst was voor mij absoluut het geval. Werk bracht me veel stress en ik gaf mijn lichaam ook wel veel stress door vaak te trainen maar ook vooral lang te trainen. Dus toen ik moest herstellen wilde ik zo snel mogelijk weer aan de slag. En toen dat niet lukte viel ik in een zwart gat. Ik zag de marathon van Rotterdam, waarbij ik voor het eerst aan de 1/4 afstand zou deelnemen, aan me voorbij gaan. En toen ik opgeroepen werd voor m’n mediale armlift ingreep was ik natuurlijk dolblij, maar moest ook de strong Viking run gecanceld worden.

En eigenlijk was dat maar goed ook. Want ik was niet alleen fysiek uitgeschakeld, mentaal was ik veel slechter eraan toe dan dat ik had gedacht. En toen ik eenmaal groen licht had gekregen van dr. Jaquet om weer te gaan sporten ging het moeizaam. Samen met m’n trainer van BAER lifestyle, ging ik weer aan de slag. Geen urenlange krachttrainingsessies meer. Maar voorzichtig opbouwen. Dat kost heel erg veel geduld. En menig keer was m’n adem niet zo lang. Ik voelde mij niet mezelf meer omdat ik te lang door was gegaan als een machine.

Vandaag is het 6 maanden geleden tot die ene nacht, die me weer keihard heeft terug geroepen. Hoewel die kristallen in m’n gehoorbuis enerzijds alles door de war hebben geschopt, was dat tegelijkertijd ook m’n redding. Ik denk namelijk oprecht dat ik balanceerde op het randje van de afgrond om op een burn-out af te stevenen. En na de afgelopen maanden weer hard maar op een juist tempo aan mezelf te werken kost enorm veel, maar een stuk minder dan wanneer het anders was gelopen.

Dus vandaag ben ik even dankbaar. Ik heb nog wel een aardige weg te gaan, maar ieder stapje is er weer een meer dan gister. En ik ben dankbaar voor iedereen om me heen, die me helpt deze stappen te zetten als het mij zelf even niet lukt 🫶🏻