Tag: werk

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

Stress gerelateerd..

veel liefs, Renske

Nog maar een paar maanden geleden voelde ik me topfit, ik zat lekker in mn routine en was druk bezig met het ‘vereiste’ gewicht halen voor mijn intake met dr. Jaquet. Toen die afspraak achter de rug was viel er echt een last van mijn schouders waardoor ik plots even in een gat viel.

Mijn trainer had me al vaker gewaarschuwd dat ik veel van mezelf vraag, zeker omdat ik op zakelijk vlak momenteel tegen een aantal uitdagingen aanloop. Maar ik dacht dan “het gaat toch goed?” De moeheid sloeg toe en tijdens mijn jaarlijkse controle voor de Bariatrie werd ook duidelijk dat mijn bloedwaarden wat afweken, met name de vitamine D kwam weer duidelijk naar voren. Maar goed, daar had ik zelfs voor m’n maagverkleining al last van. Dus echt nieuw is het niet. Maar het werkt natuurlijk wel wat averechts als je 5 keer in de week actief bezig bent met boksen, dansen, hardlopen en krachttraining naast alle werkperikelen en een soms wat volgepland sociaal leven.

En toen kwam die ene nacht. BPPD. En vervolgens was er helemaal niks meer. Geen werk. Geen sport. Geen druk sociaal leven. maar duizelingen, hoofdpijn, misselijk en moe. Zo ontzettend moe.

Doorgaan met lezen “Stress gerelateerd..”

Let’s talk!, Psychotherapie

Ordenen

veel liefs, Renske

Het is eventjes een beetje stil geweest. Ik had ook eigenlijk niet zoveel te vertellen. Of misschien wel, maar kan de inspiratie niet zo goed vinden. De drukte van het leven slokt me op en ik probeer zo goed als mogelijk met de stroom mee te gaan.

Gister was mijn eerste afspraak sinds een jaar met de psychotherapeut. Ik keek er naar uit maar zag er tegelijkertijd toch ook wel tegenop. Toch voelt het gelijk wel goed, als ik de ruimte binnenstap. Zo vertrouwd. “Hoe gaat het met je?” vraagt M.O. Natuurlijk was ik hier niet als het echt goed met me ging, maar goed het kan ook slechter.

Ik praat haar bij over een heleboel dingen. Want er is echt heel veel veranderd in het afgelopen jaar. Afvallen, stabiliseren, werk, fitter worden en dan het overlijden van m’n Opa. Dat ik de afgelopen periode al merkte soms wat terug te vallen in oud gedrag, niet eens zozeer in situaties. Want het reguleren van emoties gaat op zo’n moment best goed. Maar ik uit daardoor een stuk minder gevoel, frustratie of andere emoties en dan blijf ik daar in hangen, waardoor het me (te) lang bezig blijft houden. Er is veel te bespreken en ik merk dat het kunnen uiten van al die dingen maakt dat het in m’n hoofd alweer een beetje meer geordend voelt.

Als we een afspraak plannen voor een EMDR sessie besef ik mij dat ik nog een heleboel dingen ook ben vergeten te vertellen. Maar dat komt nog wel, het kan ook niet allemaal tegelijk. Hoeft ook niet.

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

It’s okay..

veel liefs, Renske

Ik wil er enerzijds over schrijven, aan de andere kant ook weer niet. Ik struggle met m’n hoofd, maar ook met m’n hart. Waar moet ik beginnen? Na de begrafenis afgelopen woensdag gaf m’n lichaam er de brui aan. Ik werd ziek. Woensdag op donderdagnacht zette de buikkrampen waar ik de hele week al een beetje last van had door. Heerlijk even bijkomen op zo’n toilet en dat keer 100. En dan een intense hoofdpijn waar ik heel naar van werd. Zelfs de hond uitlaten was een immense uitdaging. De rest van de week, inclusief de babyshower van één van m’n liefste vriendinnen, ging aan me voorbij.. Het ging gewoon niet. Maar aangezien het leven doorgaat en de verantwoordelijkheden die daar bij horen ook besloot ik toch maar naar kantoor te gaan. M’n maag kan nog steeds niet alles verdragen, maar het gaat al iets beter. En met de wetenschap dat ik zo weer thuis kan zijn en de deadlines die me te wachten staan ga ik aan de slag met mijn “favoriete” bezigheid: rapportages maken en opleveren.

Eenmaal thuis wilde ik het allerliefst op de bank ploffen en er niet meer vanaf komen. God wat was ik moe, de zin is echt vér te zoeken. Ook niet in de bokstraining die me te wachten stond. En dat is wel vaker, want ja maandag. Dus daar begint de alom bekende struggle: Ik ga niet/ik ga wel/ik ga niet/ik ga wel. Maar dan komt de discipline om de hoek zetten. Juist nu is het belangrijk om te gaan, weer even alles alles van je af zetten en lekker los gaan. Ik heb immers een doel en die ga ik niet behalen door trainingen zomaar over te slaan. Dus na het eten knapte ik wat op en sjokte ik naar de training. Want hoewel het lastig is om te gaan, krijg je zelden spijt van wél te zijn geweest naar een training. Toch?

Doorgaan met lezen “It’s okay..”