Inmiddels ben ik al eventjes PO en vind dat het tijd wordt om gelijk door te pakken. Zoals jullie weten ben ik weer hard bezig om terug te komen in mijn sportroutine, maar ook qua voeding weer beter op te letten. Dit vanwege die ‘mysterieuze’ afspraak in December.
Die afspraak is de intake die ik gepland heb bij Dr. Jaquet, bijna een jaar later dan de intake voor mijn mediale armlift. En deze keer ga ik proberen om in aanmerking te komen (inclusief vergoeding) voor een correctie aan mijn benen.
Ik heb een teller van deze afspraak op mijn website staat en zo ook eentje voor hoelang ik nu al geopereerd ben. En het toeval wil dat ik er nu precies middenin zit! 112 dagen zijn inmiddels verstreken sinds de operatie en nog 112 dagen tot mijn intake afspraak voor een (hopelijk) nieuwe operatie!
Ik moet nog even geduld hebben en ondertussen heel hard m’n best doen om weer op tijd (en deze keer op een gezondere manier!) aan het gewenste gewicht te komen. En het klinkt echt nog wel eventjes weg, maar voor je het weet is het alweer zover! Dus aftellen maar!
Het klinkt mega cliché, I know… maar jeetje, wat is de tijd voorbijgevlogen. Dat komt waarschijnlijk ook doordat er momenteel gewoon veel gebeurt in mijn leven. Op 22 augustus was ik alweer drie maanden PO (post-operatief). Sindsdien probeer ik stap voor stap mijn routine weer terug te vinden – niet alleen qua beweging en voeding, maar ook op sociaal vlak. Dat betekent onder andere dat ik weer ben begonnen met krachttraining, twee keer per week, gecombineerd met wat boksen. Deze keer met méér begeleiding in de vorm van Small Group Training bij de sportschool van mijn trainerT. In augustus mocht ik al proefdraaien, en het is echt anders dan ik gewend ben. Tegelijkertijd geeft het me precies wat ik nu nodig heb: een stok achter de deur.
Verder ga ik ook het salsa dansen weer oppakken. Helaas was mijn eigen niveau niet meer beschikbaar, dus val ik nu in als hulpdame bij een Beginners 3-cursus. Dat geeft me de kans om weer even warm te draaien, zodat ik me over tien weken hopelijk op tijd kan aanmelden voor mijn eigen niveau!
Ook ben ik sinds vorige week weer begonnen met hardlopen. Daarbij heb ik opnieuw een fijne stok achter de deur: mijn vriendin Jade. Zij gaat met me mee rennen en hoewel het voorlopig nog maar kleine stukjes zijn, ben ik daar écht heel blij mee. Het helpt me door de tegenzin heen en vormt hopelijk een goede basis om mijn eigen motivatie én discipline weer terug te vinden.
Ondertussen ben ik zakelijk met wat dingen bezig en volg ik rijlessen voor mijn motorrijbewijs. De eerste examens zitten erop en heb ik (godzijdank!) gehaald. Maar zo loopt m’n hoofd steeds een beetje voller.
Maar goed, ergens hoort het er bij. De afgelopen periode heeft best wel veel van mij gevergd, het voelt alsof ik weer helemaal terug ben bij 0. Terwijl de weegschaal juist weer meer aangeeft dan me lief is. Dus het is een kwestie van opnieuw bouwen. Stap voor stap. Zonder al te veel druk, maar wel genoeg want eind van het jaar staat er een nieuwe belangrijke afspraak voor me te wachten die vereist dat ik wel netjes binnen de kadertjes val van BMI en dergelijke. Dusja, de tijd vliegt voorbij en de zomer zit er ook alweer bijna op. Maar we gaan er weer voor!
Twee én een half jaar. 30 maanden sinds die ene dag die mijn leven heeft veranderd. Ik ga niet zeggen dat het leek alsof het gister was, want eerlijk die periode voelt als een lifetime geleden. En dat is het haast ook een beetje.
Teamuitje 2016
De Renske van toen bestaat niet meer. Ik ben met mezelf aan de slag gegaan, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Ik heb hard gewerkt en nog steeds doe ik dat om de persoon te worden die ik graag wil zijn.
November 2024
Ik train veel, ik train hard. Ik geef alles. Want ik wil het maximale halen uit die tweede kans die ik heb gekregen. Een tweede kans op leven. Dus die lifetime ago is eigenlijk best wel waar. Want ik ren, ik dans, ik spring, ik klauter en ik vlieg. Oké dat laatste nog net niet 😬. Maar ik hijg ook niet meer als ik een paar stappen heb gezet.
Dus het enige wat ik kan zeggen is dat ik dankbaar ben. Dat ik die stap heb durven zetten om de strijd aan te gaan. De strijd met en tegen mijzelf. Ik ga nooit meer terug, alleen maar vooruit. -78,7 op de teller 💪🏻
Veel liefs, Renske 