“Jaaaaa ik ben eindelijk gebeld voor m’n 2e groepsbijeenkomst”, stuurt Joyce me. Ik ben zo blij voor haar en samen stuiteren we even. Zelf wacht ik op dat moment nog op de laatste telefonische afspraak met de internist en dan mag ik naar de eerste bijeenkomst.
Ik ga gewoon met jou mee, dan heb ik hem vast gehad grap ik. Na wat over en weer gegiechel zegt Joyce “maar effe serieus, normaal gaat mijn man mee maar die gaat nu de kleine uit school halen om 15:00”. Ik schiet in de lach, maar eigenlijk weet ik al dat ik wel mee wil.
Ik wacht nog even mijn gesprek met de internist af en regel dan vrij van mijn werk. Ik weet dat het traject er niet sneller van gaat, maar het voelt wel fijn om er meer mee bezig te zijn dan enkel en alleen maar te wachten.
Dus daar gaan we dan! Voor het eerst dat ik in groepsverband uitleg krijg in het ziekenhuis. De verpleegkundige vertelt dat de bijeenkomst uit twee delen bestaat. Het medische gedeelte en het diëtiste stuk. We wachten niet op de mensen die niet zijn op komen dagen. Wat ik begrijpelijk vind want eigenlijk vind ik het ronduit aso. Daar hadden ook al 2 andere mensen kunnen zitten hè. En nu blijven 2 van de 5 plekken leeg door wegblijvers.
Veel liefs, Renske 