Fitgirl, Maagverkleining, Natraject

Gewichtsplateau

Toen ik de weloverwogen keus maakte om het traject voor een maagverkleinende ingreep in te gaan, was ik niet de persoon die ik wilde zijn. Ik durfde mezelf ’s ochtends niet eens meer in de spiegel aan te kijken omdat het enige wat ik zag was een ongelukkige vrouw, waarvan haar ooit zo sprankelende ogen niets meer weerspiegelden dan een dof uitzicht. Geen glansje meer te vinden.

Het is heel moeilijk te accepteren dat je afzakt en nog erger; rock bottom hebt geraakt. Om hulp vragen is iets wat ik moeilijk vind. Ik heb heel veel dingen altijd alleen moeten doen, dat heeft me sterk gemaakt maar zorgde ook voor het onvermogen tot mezelf kwetsbaar op te stellen en aan mezelf te durven toegeven dat ik dit niet meer zelf op kon lossen. Voor dat alles veranderde rondom COVID, was ik lekker op weg. -30 kilo zei de teller, maar dan ben je er al met al nog niet. Tijdens COVID was het voor veel mensen moeilijk, eenzaam. Ik had gelukkig mijn dieren nog waar ik veel liefde van kreeg. Maar die eenzaamheid voelde ik uiteindelijk natuurlijk ook. Ik kan heel goed alleen zijn, maar dit was isolatie. Toen daaropvolgend mijn hart werd gebroken verloor ik het laatste beetje van mezelf en alles waar ik in geloofde. Ik keek nergens meer naar. Ik verdwaalde en kon de weg niet meer terugvinden.

De moed verzamelen om toe te geven dat ik het niet meer zelf kon is denk ik wel het allermoeilijkste dat ik ooit heb gedaan. Maar ik ben nog iedere dag dankbaar, dat ik tegen alle schaamte in die stap heb durven nemen. Want wat heerst er nog een ontzettend groot taboe op dit onderwerp. En wat word je (onbewust) hard veroordeeld als je overgewicht hebt.

Na de ingreep gingen de kilo’s er behoorlijk snel af. Je weet niet zo goed wat je kan verwachten en natuurlijk zie je het liefst iedere week 5 kilo verdwijnen. Dat is niet helemaal realistisch natuurlijk, maar na een periode van zo’n 11 maanden was ik maar liefst 65 kilo lichter. Daarna ging het langzaam. Ik viel wat af, ik kwam wat aan. De eerste tekenen van stabilisatie kwamen in zicht. 14 moeizame weken later had ik eindelijk de -70 kilo bereikt. Wat was ik trots, “op naar de -75 kilo” riep ik nog. Toch was dat helaas geen gegeven. Want wederom kwam ik weer aan en ja dat wat ik aan kwam viel ik ongeveer ook wel af, maar m’n gewicht ging niet meer omlaag. Toen ze in het ziekenhuis bevestigde dat dit het was, heb ik geprobeerd dat te accepteren en er vrede in te vinden. Want ik weet ook echt wel dat ik van héél ver kwam en dat ik nu natuurlijk kapot lekker ben! Haha, nee maar serieus. Ik ben heel tevreden met wie ik ben geworden zowel van binnen als van buiten.

Toch blijft het een klein smetje op een succesvol verhaal. Ik had zó graag een bepaald gewicht gehaald. Voor mezelf voornamelijk, maar ook natuurlijk omdat je ook nog naar de toekomst kijkt. Ik zou best nog wel iets willen laten corrigeren als het gaat om huidoverschot. Die correcties worden in sommige gevallen vergoed, maar daar zitten wel voorwaarden aan. Dus het zou natuurlijk mooier zijn geweest als je daaraan kan voldoen. Mijn huidige BMI kan dat helaas niet en uiteraard kan je dan nog steeds een poging wagen, maar het zal er niet gemakkelijker op worden. Dus het blijft dan voor mij stiekem een beetje onaf. Maarja het is nu eenmaal onmogelijk, dus wat doe je er aan? Niets..

Dat dacht ik oprecht. Nu had ik al wel eerder van mijn bokstrainer van Baer Lifestyle wel het advies gehad om over te gaan op krachttraining. Zeker als ik meer spieren wil ontwikkelen en wellicht om nog wat strakker te worden. Maar gewichtsverlies achtte ik daar nog niet echt in mogelijk. Daarbij vond ik bodypump echt heel leuk om te doen, dus liet ik het onderwerp even voor wat het was. Maar toen ik recentelijk een openhartig gesprek had met Gino, oprichter van Real Roots naar aanleiding van een winactie van HealThyself met zijn producten, besefte ik me dat het enige wat in de wegstond ikzelf was. Want hij was inmiddels nummer twee die me vertelde dat krachttraining dé manier zou zijn om te bereiken wat ik wilde (uiteraard in combinatie met de juiste voeding, vitaminen én mineralen waarbij ik dus weer heel veel fijne tips krijg van zowel m’n bokstrainer als Esther!), maar dan moet ik wel beginnen met luisteren.

Dus nam ik het deze keer wél ter harte. Ik praatte erover met m’n sportbestie (en Strong Viking Run) buddy Jade. Waarin zij me met een mooie afbeelding (zie onderstaand) ook uitlegde waarom het beter is om te starten met krachttraining (numero 3!).

“Eigenlijk heb je twee soorten activiteit;
– Hoge intensiteit sport, dit is vaak kort (denk aan maximaal 1,5 uur)
– Lage intensiteit sport, dit kan je langer volhouden (denk aan 4 uur lang)


Voor de korte hoge inspanning heb je een bepaald longvolume, ga je hier overheen dan verzuur je. Maar in deze inspanning verbrand je eigenlijk geen vet, je traint hier voornamelijk je hartspier en je long capaciteit. Doe je een langere inspanning op lagere intensiteit dan begint je lichaam aan vetverbanding omdat je niet in de hoge zuurstofarme fase komt, maar juist in de zuurstofrijke fase blijft.

Omdat jij eigenlijk altijd in de linkerkant van de grafiek traint (denk aan bodypump & boksen) maar nooit op lage intensiteit hebt getraind mis je die conditionele zuurstofrijke basis, waardoor je vetverbranding niet op gang komt en je dus alleen maar anaeroob (zuurstofarm) sport. Om vet te verliezen is het juist van belang om de lage intensiteit sport goed op te bouwen zodat je lichaam weet hoe het vet moet verbranden.”

‘before the body can burn fat, it needs to be trained on how to burn fat’

Wat ben ik toch eigenlijk omringd met fijne en wijze mensen, die me allemaal willen helpen naar mijn doel. Een sterker lichaam! Jade hielp me met het opstellen van een fullbody trainingsschema voor 2 dagen per week. En om te laten zien hoe dankbaar ik ben voor alle hulp kon ik niet anders dan daar natuurlijk direct mee aan de slag te gaan! Doodeng vond ik het de eerste paar keren, maar ik zette door. En dat merkte ik gelijk aan de weegschaal. Op 4 februari vond mijn eerste training plaats en in de week daarop volgend zag ik mijn gewicht alweer iets omhoog gaan. Nu gebeurt dat wel vaker, maar hij bleef deze keer omhoog gaan. En ja spieren zijn zwaarder dan vet, maar gaat dat dan zó snel al?

Ik zette door en nu na enkele weken twee keer per week te trainen is daar wat ik bijna niet voor mogelijk had gehouden. Ik heb namelijk mijn gewichtsplateau doorbroken deze week (!!!!!!!!). Maanden van stabiliteit en ineens ben ik er vanaf! 🙏🏻 Ongeloof maakt van me meester. Op dit moment ben ik gewoon 0,5 kilo lichter dan mijn lichtste gewicht (-70,2 kilo op 28 augustus 2023) sinds de operatie. Vol moed, motivatie en bovenal vertrouwen durf ik nu wel te zeggen “Op naar die -75 kilo!

Plaats een reactie