My first EMDR

EMDR.. Het klinkt in mijn oren een beetje als een partydrug, maar dat is het verre van. Al doet het wel dingen met je mind, dus wie weet zit ik er toch niet zover vandaan! Ik had al eens van EMDR gehoord, zelfs eens gezien op een wat casual manier met handbewegingen en geluidjes maken, maar no way dat ik verwacht had wat ik vandaag heb ondergaan.

Toen ik binnenkwam bij Drs. O. Stond er al vanalles klaar voor me. Een of ander staand mechanisme, een koptelefoon en 2 groene dingetjes.. Ik besteedde er weinig aandacht aan, was vast van m’n voorganger… Ik ging dan ook in gesprek met m’n psychotherapeut en ze vertelde dat ze vandaag direct wilde starten met EMDR. En dat de dingen die ik had zien liggen wel degelijk voor onze sessie bedoeld waren.

Tijdens EMDR haal je namelijk een herinnering of een gevoel aan de herinnering op. Terwijl je je focust op alles wat er gebeurt in die herinnering / ervaring word je werkgeheugen maximaal belast. Dit gebeurt dus met geluidjes om en om via de koptelefoon. De 2 groene dingetjes heb je in je handen en vibreren en het staand mechanisme geeft een groen licht welke op hoog tempo van links naar rechts beweegt. Zo word je continu geprikkeld terwijl de emoties gekoppeld aan die herinnering omhoog komen.

De bedoeling hiervan is om inzicht te geven in waarom die herinnering bepaalde emoties geeft, die niet alleen een minder heftige lading te geven maar ook voor in de toekomst je herkenning geven waarom je iets voelt wat resulteert in het beter ermee om gaan.

Voor mijn eerste EMDR sessie hebben we gekozen voor een werksituatie. Hoewel ik echt een ontzettende leuke baan heb, zijn er op het werk wel eens situaties waar ik ontzettend gefrustreerd van raak. Frustratie was het enige gevoel dat ik (h)erkend heb hierin. Door de EMDR moet je je zo erg focussen op je gevoel en proberen dit te ervaren als toeschouwer terwijl je zoveel prikkels ontvangt dat alle emoties in alle heftigheid omhoog komen.. Tijdens de sessie worden de prikkelingen tussentijds gepauzeerd en moet je uitspreken wat er in je hoofd zit. De eerste ‘stop’ voelde ik teleurstelling. Alles werd hervat en toen ik aan teleurstelling dacht bouwde er een brok in mijn keel op, emoties die heftiger werden tot ik zo enorm getriggerd werd en ik met een flashback terug naar vroeger, naar mijn vader, een nieuwe (h)erkenning vond; ondergewaardeerd.

Oude pijn maakt, volgens Drs. O, dat ik onbewust mij zo ondergewaardeerd voel dat ik aannames maak over hoe anderen tegen mij aankijken en hierdoor soms controle verlies. Dat was een pittige constatering zo voor zo’n eerste sessie.

Om de sessie minder heftig af te sluiten ging ik de EMDR nog een keer doen maar dan met positieve energie. Door de focus te leggen op “ik doe mijn werk goed” en “ik kan dit aan” brengt het de balans weer een klein beetje terug.

Genoeg om over na te denken, zo voor een eerste keer. Nu ben ik ontzettend moe en heb enorme hoofdpijn. Maar dat zou relatief snel weg moeten trekken. Let’s hope so!