Tag: verwerken

Let’s talk!, Psychotherapie

Ordenen

veel liefs, Renske

Het is eventjes een beetje stil geweest. Ik had ook eigenlijk niet zoveel te vertellen. Of misschien wel, maar kan de inspiratie niet zo goed vinden. De drukte van het leven slokt me op en ik probeer zo goed als mogelijk met de stroom mee te gaan.

Gister was mijn eerste afspraak sinds een jaar met de psychotherapeut. Ik keek er naar uit maar zag er tegelijkertijd toch ook wel tegenop. Toch voelt het gelijk wel goed, als ik de ruimte binnenstap. Zo vertrouwd. “Hoe gaat het met je?” vraagt M.O. Natuurlijk was ik hier niet als het echt goed met me ging, maar goed het kan ook slechter.

Ik praat haar bij over een heleboel dingen. Want er is echt heel veel veranderd in het afgelopen jaar. Afvallen, stabiliseren, werk, fitter worden en dan het overlijden van m’n Opa. Dat ik de afgelopen periode al merkte soms wat terug te vallen in oud gedrag, niet eens zozeer in situaties. Want het reguleren van emoties gaat op zo’n moment best goed. Maar ik uit daardoor een stuk minder gevoel, frustratie of andere emoties en dan blijf ik daar in hangen, waardoor het me (te) lang bezig blijft houden. Er is veel te bespreken en ik merk dat het kunnen uiten van al die dingen maakt dat het in m’n hoofd alweer een beetje meer geordend voelt.

Als we een afspraak plannen voor een EMDR sessie besef ik mij dat ik nog een heleboel dingen ook ben vergeten te vertellen. Maar dat komt nog wel, het kan ook niet allemaal tegelijk. Hoeft ook niet.

Lifestyle, Maagverkleining, Wachtlijst & Afspraken, Working girl

4 weken

veel liefs, Renske

Na het opleveren van een grote klus op het werk, check ik even mijn blog. Ik vind het altijd fijn er even op te kijken om te zien of de dingen die recent zijn aangepast op een manier vertoond worden waar ik blij van word. Zodra ik mijn homepage bereik prijkt de countdown op mijn pagina. Nog 28 dagen.. 28 dagen? Ohja wacht, het is donderdag vandaag. Over precies 4 weken zou ik zomaar al geopereerd kunnen zijn. Jeetje wat klinkt dat dichtbij.

Ik zeg wel dat ik (nog) niet zenuwachtig ben, maar daarentegen ben ik iedere dag al voor 05:00 wakker, vanmorgen was het zelfs 3:00. En droom ik hele gekke dingen, zoals een anesthesioloog die mij bijzondere vragen stelt. Of mijn manager die in het ziekenhuis werkt. Mijn bovenkamer heeft het momenteel niet makkelijk om alles te verwerken wat er voorbij komt. Zelfs meditatie brengt geen verlossing. Mijn normaliter altijd zo gestructureerde boekenkast is omgevallen en zorgt voor een puinzooi die ik niet snel genoeg opgeruimd krijg. Ik leef daardoor ook echt in mijn eigen bubbel (sorry lieve vrienden en familie! Ik beloof echt snel beterschap!).

Dat valt tegen. Ondanks, of misschien juist door alle voorbereiding had ik niet verwacht dat het als zo’n blok op mij neer zou komen. Ik kan dit gewoon, toch? Ik twijfel momenteel enorm aan mijn eigen wilskracht. En ik merk dat ik dat moeilijk vind. Ik tel de dagen af dat ik dingen af kan strepen van mijn eindeloze lijst. Dinsdag de eerste echte grote, namelijk de laatste werkdag bij mijn huidige werkgever. En god wat heb ik daar de laatste dagen/weken hard aan moeten trekken om alles rond en overgedragen te krijgen. Maar dan kan ik wel terugkijken met een goed gevoel. Want ik heb er alles aan gedaan om het zo netjes mogelijk af te ronden. Ik hoop dat het gewaardeerd wordt!

Voor nu probeer ik nog niet veel verder te kijken dan dat. Hoewel ik van nature een echte planner ben en rust krijg van alles wat ik gepland heb, merk ik dat ik momenteel echt van dag tot dag leef. Die planningen voer ik dan ook zeker uit, maar de hoeveelheid voor de komende weken overrompelt mij een beetje. Dus dan maar zo! Ook niet per se verkeerd natuurlijk, alleen even anders dan ik gewend ben.

Nog 2 weken, dan begint mijn nieuwe baan én ga ik aan de shakes! En dan kan ik heel veel achter me laten hoop ik. Voor nu, genoeg geklaagd. Op naar de komende dagen!