Tag: rijbewijs

Biker Girl, Just life, Lifestyle

Oh my (AV)D-Day

veel liefs, Renske

Motor rijden. Ik vond het altijd echt fascinerend en geweldig stoer. Zeker als een vrouw op een motor rijdt. Toch voelde ik me nooit zeker genoeg om de daadwerkelijke stap te zetten en motorrijlessen te nemen.

Daarom zette ik deze op mijn doelenlijstje. De lijst met doelen die ik samenstelde toen ik het traject inging voor de maagverkleining. Eigenlijk is het een Bucket-list, maar dan met dingen die ik niet alleen heel graag wil doen maar ook echt ga doen… Als ik eenmaal het gewenste gewichtsverlies had bereikt. En eerlijk, die ruimte 75 kilo was er toch echt al een tijdje vanaf. Ik kon twee van die 4 dingen op dat lijstje toch ook al afvinken; namelijk weer gaan dansen én meedoen aan een obstakel run!

Op een gegeven moment vroeg één van mijn vriendinnen Geeta wat me tegenhield. En ik kwam met enkele excuses, waaronder de financiële kostenpost. Op dat moment liet ze me inzien dat als ik echt wilde, ik zeker een oplossing ervoor zou vinden. En dus hakte ik de knoop door en boekte via de ANWB een proefles via een “opstapdag” de eerste zaterdag na mijn verjaardag.

Ik was helemaal excited en vervolgde mijn bikergirl-journey, waarbij ik voor m’n verjaardag onder andere de materialen voor het theorie-examen kado kreeg en bijdrages voor de rijlessen van familie en vriendinnen 💖 . Zowel m’n theorie als m’n AVB examen haalde ik in één keer. Tegen al m’n eigen faalangst-achtige verwachtingen in. Maar wat was ik opgelucht!

Doorgaan met lezen “Oh my (AV)D-Day”

Fitgirl, Herstel, Let's do this!, Mediale Armlift, Plastische Chirurgie

September

veel liefs, Renske

Het klinkt mega cliché, I know… maar jeetje, wat is de tijd voorbijgevlogen. Dat komt waarschijnlijk ook doordat er momenteel gewoon veel gebeurt in mijn leven. Op 22 augustus was ik alweer drie maanden PO (post-operatief). Sindsdien probeer ik stap voor stap mijn routine weer terug te vinden – niet alleen qua beweging en voeding, maar ook op sociaal vlak. Dat betekent onder andere dat ik weer ben begonnen met krachttraining, twee keer per week, gecombineerd met wat boksen. Deze keer met méér begeleiding in de vorm van Small Group Training bij de sportschool van mijn trainerT. In augustus mocht ik al proefdraaien, en het is echt anders dan ik gewend ben. Tegelijkertijd geeft het me precies wat ik nu nodig heb: een stok achter de deur.

Verder ga ik ook het salsa dansen weer oppakken. Helaas was mijn eigen niveau niet meer beschikbaar, dus val ik nu in als hulpdame bij een Beginners 3-cursus. Dat geeft me de kans om weer even warm te draaien, zodat ik me over tien weken hopelijk op tijd kan aanmelden voor mijn eigen niveau!

Ook ben ik sinds vorige week weer begonnen met hardlopen. Daarbij heb ik opnieuw een fijne stok achter de deur: mijn vriendin Jade. Zij gaat met me mee rennen en hoewel het voorlopig nog maar kleine stukjes zijn, ben ik daar écht heel blij mee. Het helpt me door de tegenzin heen en vormt hopelijk een goede basis om mijn eigen motivatie én discipline weer terug te vinden.

Ondertussen ben ik zakelijk met wat dingen bezig en volg ik rijlessen voor mijn motorrijbewijs. De eerste examens zitten erop en heb ik (godzijdank!) gehaald. Maar zo loopt m’n hoofd steeds een beetje voller.

Maar goed, ergens hoort het er bij. De afgelopen periode heeft best wel veel van mij gevergd, het voelt alsof ik weer helemaal terug ben bij 0. Terwijl de weegschaal juist weer meer aangeeft dan me lief is. Dus het is een kwestie van opnieuw bouwen. Stap voor stap. Zonder al te veel druk, maar wel genoeg want eind van het jaar staat er een nieuwe belangrijke afspraak voor me te wachten die vereist dat ik wel netjes binnen de kadertjes val van BMI en dergelijke. Dusja, de tijd vliegt voorbij en de zomer zit er ook alweer bijna op. Maar we gaan er weer voor!

Biker Girl, Lifestyle

Examen Stress

veel liefs, Renske

Angst om te falen, het klinkt heel suf maar het is echt een legit gevoel die belangrijke events helemaal door de war schopt voor je. De eerste keer dat ik te maken kreeg met faalangst was tijdens mijn opleiding voor schoonheidsspecialist en het praktijkexamen. Al had ik het toen nog niet echt door. Dat kwam pas later met afrijden voor mijn autorijbewijs. Mijn hoofd kon niet meer nadenken en simpele opdrachten gingen niet meer vanzelf. Maar liefst drie keer deed ik een poging tot afrijden en toen verliep mijn theorie. Ik stopte ermee en pas jaren later, toen mijn vijf jaar jongere broertje zijn rijbewijs had gehaald ging mijn ego aan de haal en vervolgde ik de struggle tot het halen van mijn rijbewijs. Ik wisselde van rijschool, om te zien of dat iets hielp. Mijn huidige rijinstructeur heb ik altijd een fijne rustige man gevonden. Maar ik had meer prikkels nodig tijdens het lessen om de heftigheid van alle zenuwen en angst het hoofd te kunnen bieden tijdens het examen. Helaas lukte het me toen niet gelijk de eerste keer, maar het scheelde niet veel. En bij mijn tweede keer (in totaal dus 5!) afrijden huilde ik van opluchting toen de examinator zei dat ik geslaagd was.

In de jaren daarna merkte ik nog altijd wel iets van de faalangst, op school tijdens de praktijkexamens of als ik een presentatie moest geven. De altijd bijdehante en mondige Renske bleef niets van over. Ik kwam soms niet eens meer uit m’n woorden. En dat laatste heb ik soms nog steeds. Als ik voor het werk een presentatie moet geven waarbij ik “voor de klas” moet staan, dan krijg ik het warm (lees: heet) en weet ik niet altijd meer precies wat ik zeggen moet. Als ik de presentatie in het engels moet geven maakt me dat nog meer onzeker omdat ik dan extra factoren heb die het mij lastig maken.

Toch red ik mij er over het algemeen wel mee. Maar echt nieuwe dingen leren waarbij examens komen kijken heb je natuurlijk niet meer zo. Tot ik besloot om voor mijn motorrijbewijs te gaan en ik nu naast mijn theorie maar liefst 2 praktijkexamens moet gaan doen. Ik vind het absoluut spannend, zeker nu het zo dichterbij komt. Zeker nadat ik laatst gevallen ben en de oefening nog steeds niet altijd goed voor elkaar krijg. En nu blijkt dat ik op de dag van mijn examen niet mijn eigen rij-instructeur aan mijn zijde heb maar iemand van een andere rijschool die het van hem overneemt in verband met vakantie. Natuurlijk gun ik hem wel zijn vakantie, maar het zijn tegelijkertijd factoren die ik zelf best een beetje lastig vind, omdat ik weet hoeveel impact de faalangst in het verleden had. En een simpel “ga anders naar de huisarts voor een pilletje” werkt voor mij helaas niet.

Doorgaan met lezen “Examen Stress”