Just life, Lifestyle

Dromerige verjaardag ❤️

Ik word wakker met een warm maar ook wat weemoedig gevoel. Ik droomde over Bella. Eentje waar ze kwam kroelen in bed, samen even knuffelen. De afgelopen weken vliegen voorbij dus ik sta er iets minder bij stil, daarom voel ik me nog meer overweldigd door deze droom. Want ondanks dat ik niet iedere dag erbij stil sta, mis ik Bella nog altijd vreselijk. Mijn lieve aanhankelijke meisje ❤️

De dagen verstrijken en de droom verdwijnt naar de achtergrond. Ineens besef ik me dat het de 21ste is, de winter is officieel van start maar tegelijkertijd zullen de dagen ook weer lichter worden. En ineens besef ik me dat het ook de 17e is geweest. Bella’s verjaardag. Ze zou 13 zijn geworden.

En ineens denk ik aan die droom van dinsdag. Dinsdag? Was het de 17e. En toen droomde ik over Bella. Het klinkt heel zweefteverig, maar ik denk dat Bella een bezoekje heeft gebracht zodat we even samen konden knuffelen op haar verjaardag.

Beter laat dan nooit, maar gefeliciteerd met je verjaardag meisje. Dankjewel dat je die even met me kwam vieren. 🫶🏻

Just life, Let’s talk!, Woordenbrij

Bella ✨

Ik word wakker en wil opstaan. Ik kijk om me heen waar ze ligt zodat ik haar niet per ongeluk raak. Dan besef ik het.. Ze is er niet meer. Gister heb ik afscheid moeten nemen en haar in moeten laten slapen. Vandaag is er een nieuwe dag aangebroken en slaat me direct hard in m’n gezicht. Mijn hele huis is doordrenkt met haar overduidelijke afwezigheid en het doet pijn.

Ja, ik weet het. Dit was voor haar de beste keuze. Ze had pijn en was nog maar een glimp van haar geweldige, lieve en prachtige wezentje. Maar 12,5 jaar is ze mijn zielsmaatje geweest. En niet eens de keus maken om haar los te laten en te laten gaan, maar een einde te maken aan haar leven is het allermoeilijkste wat ik ooit heb gedaan. Ook al was dat wat ze nodig had.

💖✨ 27-12-2011 ~ 02-07-2024 ✨💖

Ik mis haar vreselijk. En als de tranen over m’n wangen lopen, gaat het over in een hysterische snikken als er geen koppie om de hoek steekt om te kijken waarom ik verdrietig ben. Zij heeft mijn leven verrijkt, mede dankzij haar heb ik nooit eenzaamheid gekend ook al was ik ‘alleen’. Onvoorwaardelijke pure liefde, dat zag ik als ik in haar ogen keek.

Wat moet ik nou zonder jou? Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Zelfs de katjes voelen het. Boef heeft zelfs nog even in je mandje gelegen. We missen je meissie, in ons hart ben je dichtbij maar je voelt wel heel ver weg.

Let’s talk!, Psychotherapie

Ordenen

Het is eventjes een beetje stil geweest. Ik had ook eigenlijk niet zoveel te vertellen. Of misschien wel, maar kan de inspiratie niet zo goed vinden. De drukte van het leven slokt me op en ik probeer zo goed als mogelijk met de stroom mee te gaan.

Gister was mijn eerste afspraak sinds een jaar met de psychotherapeut. Ik keek er naar uit maar zag er tegelijkertijd toch ook wel tegenop. Toch voelt het gelijk wel goed, als ik de ruimte binnenstap. Zo vertrouwd. “Hoe gaat het met je?” vraagt M.O. Natuurlijk was ik hier niet als het echt goed met me ging, maar goed het kan ook slechter.

Ik praat haar bij over een heleboel dingen. Want er is echt heel veel veranderd in het afgelopen jaar. Afvallen, stabiliseren, werk, fitter worden en dan het overlijden van m’n Opa. Dat ik de afgelopen periode al merkte soms wat terug te vallen in oud gedrag, niet eens zozeer in situaties. Want het reguleren van emoties gaat op zo’n moment best goed. Maar ik uit daardoor een stuk minder gevoel, frustratie of andere emoties en dan blijf ik daar in hangen, waardoor het me (te) lang bezig blijft houden. Er is veel te bespreken en ik merk dat het kunnen uiten van al die dingen maakt dat het in m’n hoofd alweer een beetje meer geordend voelt.

Als we een afspraak plannen voor een EMDR sessie besef ik mij dat ik nog een heleboel dingen ook ben vergeten te vertellen. Maar dat komt nog wel, het kan ook niet allemaal tegelijk. Hoeft ook niet.