Intake & Aanvraag Armlift, Mediale Armlift, Plastische Chirurgie

Toen nog maar 3..

Een reminder op m’n telefoon. Countdown, “3 dagen tot intake met dr. Jaquet”. Het eerste gevoel dat naar boven komt is EIN-DE-LIJK. Want na die eerste poging in augustus vorig jaar is er zóveel gebeurd en de maanden voelden als een eeuwigheid. Echt jeetje. Ik was boos, verdrietig en hoewel nog eens 10 kilo extra afvallen boven die 70 na al zolang stabiel te zijn echt een onmogelijke opgave leek, was ik na mijn “gesprek” met dr. Jaquet echt heel erg gemotiveerd.

Wat volgt zijn veel ups, maar ook downs. Diëten was iets wat ik sowieso niet meer wilde, dus ga ik vooral aan de slag met mijn sportroutine weer volledig op te pakken en goed op te letten op de dingen die ik eet. Toch gebeuren er dingen waardoor dat niet altijd even makkelijk is en de juiste voeding en voldoende bewegen niet de juiste prioriteit krijgt. Als eind november ik nog steeds 6,7 kilo verwijderd ben van dat ene vereiste gewicht neem ik mij voor om toch over te gaan op diëten als het echt niet anders kan. 1 december moest ik eraan geloven en wat bleek ik was zelfs nog iets zwaarder, nog 8 kilo te gaan. Wat een bummer was dat zeg. Maar niks aan te doen, wat moet dat moet.

Ik ga aan de bak. Ik eet heel clean, snoep niets meer. Let aardig op bij het kerstdiner van werk en skip vrijwel alle lekkere dingen op feestjes waar ik ben. En het resultaat is er ook naar. De dag voor kerst hoeft er nog “maar” 3,5 kilo af. Maarja de lastigste dagen moesten nog komen. En de getallen op de weegschaal werden weer wat hoger. Ik had echt zo mn best gedaan. Taart, lekkere hapjes etc. overgeslagen, voldoende water gedronken en toch kwam ik aan. M’n last resort. Ik vroeg advies aan Jade, Gino en m’n trainer Anish. Toch maar cutten. Ik ging over op zo koolhydraatarm mogelijk, nog meer water drinken, veel eiwitten eten en toch ietsje rustiger aan met sporten. “Meer is niet altijd beter”. En met alle tips & tricks begon godzijdank de weegschaal toch weer te zakken. En haalde ik prompt een MEGA mijlpaal van maar liefst – 80,0 kilo.

Ik heb zoveel lieve berichtjes en fijne complimentjes daarover gehad. Gister tijdens het dansen zei een vriendin “je hebt een smaller bekkie gekregen”. Dat zijn natuurlijk wel leuke dingen om te horen, maar helaas ben ik er nog steeds niet. Maar liefst 1,4 kilo moet er nog af wil ik het juiste gewicht hebben aanstaande woensdag. De tijd begint nu echt te dringen. Ga ik het redden? Fingers crossed!

Maagverkleining, Natraject

Eerste week

Ik vind het altijd een beetje lastig als ik vrij ben geweest om dan weer op te starten. Maar zo in het nieuwe jaar vind ik het nog veel lastiger. Vorige week was ik vrij, maar in plaats van allerlei leuke dingen te gaan doen was ik aan huis gekluisterd door de Kerst naweeën (ook wel diarree genoemd 💩💩) En eerlijk, hoewel tot rust komen niet verkeerd is word ik van thuis zitten echt kapot lui. Of misschien was het gewoon omdat ik niet helemaal fit was, ik vond het in ieder geval erg pittig om gelijk weer in het ritme te stappen op maandag 2 januari.

En als het dan nog mn normale ritme was. Maar het was een zeer afwijkende week, waarin ik mij niet lekker voelde. Als heerlijk extraatje onverwachts ongesteld werd omdat ik m’n anticonceptie vergeten was *OEPS*. Dus niet ging sporten, veel afspraken had waardoor ik veel weg was van werk en dus op de dagen dat ik er wel was het mega druk had, een moment het gevoel had dat ik ging flauwvallen, een vrije dag had om mn vrijwilligerswerk te doen, een gek bultje aan de binnenkant van mn arm tegenkwam zo nét boven mn oksel wat me toch wel even liet schrikken en twéé losse afspraken had in het ziekenhuis. Jeez houdt het nog op deze week?

Maar, vooralsnog geen zorgen. Het bultje in de vorm van een knikker is even aankijken. Door alle losse huid bij mn arm kan ik hem soort van vastpakken waardoor het wellicht erger aanvoelt dan het lijkt. Maar een vriendin die tevens doktersassistente is vermoed dat het misschien een ontstoken haarzakje is waardoor de ergste schrik wel is afgezakt. Even in de gaten houden en hopelijk verdwijnt hij snel weer.

En dan sluiten we de week af met maar liefst 2 ziekenhuisbezoeken, zowel op donderdag als op vrijdag. Mijn 6 maanden controle bij de diëtiste en de physician assistent, welke blijkbaar onmogelijk zijn om aaneensluitend te plannen.

Doorgaan met lezen “Eerste week”