Tag: countdown

Intake & Aanvraag Armlift, Mediale Armlift, Plastische Chirurgie

Toen nog maar 3..

veel liefs, Renske

Een reminder op m’n telefoon. Countdown, “3 dagen tot intake met dr. Jaquet”. Het eerste gevoel dat naar boven komt is EIN-DE-LIJK. Want na die eerste poging in augustus vorig jaar is er zóveel gebeurd en de maanden voelden als een eeuwigheid. Echt jeetje. Ik was boos, verdrietig en hoewel nog eens 10 kilo extra afvallen boven die 70 na al zolang stabiel te zijn echt een onmogelijke opgave leek, was ik na mijn “gesprek” met dr. Jaquet echt heel erg gemotiveerd.

Wat volgt zijn veel ups, maar ook downs. Diëten was iets wat ik sowieso niet meer wilde, dus ga ik vooral aan de slag met mijn sportroutine weer volledig op te pakken en goed op te letten op de dingen die ik eet. Toch gebeuren er dingen waardoor dat niet altijd even makkelijk is en de juiste voeding en voldoende bewegen niet de juiste prioriteit krijgt. Als eind november ik nog steeds 6,7 kilo verwijderd ben van dat ene vereiste gewicht neem ik mij voor om toch over te gaan op diëten als het echt niet anders kan. 1 december moest ik eraan geloven en wat bleek ik was zelfs nog iets zwaarder, nog 8 kilo te gaan. Wat een bummer was dat zeg. Maar niks aan te doen, wat moet dat moet.

Ik ga aan de bak. Ik eet heel clean, snoep niets meer. Let aardig op bij het kerstdiner van werk en skip vrijwel alle lekkere dingen op feestjes waar ik ben. En het resultaat is er ook naar. De dag voor kerst hoeft er nog “maar” 3,5 kilo af. Maarja de lastigste dagen moesten nog komen. En de getallen op de weegschaal werden weer wat hoger. Ik had echt zo mn best gedaan. Taart, lekkere hapjes etc. overgeslagen, voldoende water gedronken en toch kwam ik aan. M’n last resort. Ik vroeg advies aan Jade, Gino en m’n trainer Anish. Toch maar cutten. Ik ging over op zo koolhydraatarm mogelijk, nog meer water drinken, veel eiwitten eten en toch ietsje rustiger aan met sporten. “Meer is niet altijd beter”. En met alle tips & tricks begon godzijdank de weegschaal toch weer te zakken. En haalde ik prompt een MEGA mijlpaal van maar liefst – 80,0 kilo.

Ik heb zoveel lieve berichtjes en fijne complimentjes daarover gehad. Gister tijdens het dansen zei een vriendin “je hebt een smaller bekkie gekregen”. Dat zijn natuurlijk wel leuke dingen om te horen, maar helaas ben ik er nog steeds niet. Maar liefst 1,4 kilo moet er nog af wil ik het juiste gewicht hebben aanstaande woensdag. De tijd begint nu echt te dringen. Ga ik het redden? Fingers crossed!

Fitgirl, Let's do this!

14 dagen?!?!

veel liefs, Renske

Oh mijn god. Nog maar 14 dagen?!?! Ik werp een blik op de startpagina mijn blog en zie daar de countdown widget voor de Strong Viking Run. Nog maar 14 dagen tot het zover is. Ik merk dat in mijn hoofd het perfectionisme en de wil om alles goed te kunnen doen strijden met het gevoel van voldoening dat ik graag wil voelen dat ik überhaupt hier aan ga deelnemen. Dat gevoel van een wedstrijd in plaats van jezelf uit te dagen. Ik merk dat ik doodsbenauwd ben. Ik heb rond geroepen dat ik hier aan mee ga doen en dat ik ervoor train, maar wat als ik het nou niet kan? Dat stemmetje die in mijn hoofd me eraan herinnert dat ik voor lul sta als het niet lukt. Hoewel dat stemmetje niet zomaar weggaat, is het eigenlijk wel onzin wat ze roept. De Strong Viking Run is namelijk geen wedstrijd, maar een challenge. Een waar je jezelf uitdaagt alles uit jezelf te halen wat er in zit. Waar je obstakels tegen gaat komen die je gaat rocken en misschien een paar waar je (letterlijk!) op je bek gaat. Is dat erg? Nee. Voelt dat voor mij ook zo? Nee. Ik wil dingen halen, ze kunnen afvinken. Maar is dat realistisch? Nee, ook niet.

Het is pas een maand of 8 geleden dat ik besloot mee te gaan doen met de Strong Viking Run. Ik vond dat ik lekker in een goede flow van bewegen zat en wilde doelen stellen en ambities waarmaken. Ik ben soms een enorme overdenker, maar op andere momenten ook echt impulsief. Dus riep ik dat ik mee ging doen in de hoop dat dit niet m’n zoveelste bevlieging was. En guess what? It’s not. In september 2023 ben ik gestart met een programma waar je door middel van intervallen leert hardlopen. Daarnaast heb ik in februari mijn bodypump lessen ingeruild voor krachttraining.

Dus waar ik tot vorig jaar nog geen meter in mn leven heb hardgelopen, heb ik inmiddels 23 trainingsessies erop zitten. En ren ik nu zo’n 4,5 kilometer in 3x 10 minuten. De run over 2 weken is 7 km, maar wel met de kanttekening dat ik tussendoor even op adem kan komen als ik moet wachten voor een obstakel. Maar tegelijkertijd ik wel meer uitgeput raak door zo’n obstakel. Waaaaah, PANIEK!!! Gelukkig heb ik mn buddy Jade, die meer dan topfit is. Haar doel? Mij door die run heen loodsen, lol.

Wil je ons ook komen aanmoedigen? Dan moet je er wel voor naar Wijchen komen, want daar vindt de run plaats. Wij zullen om 14:00 van start gaan!

Lifestyle, Maagverkleining, Wachtlijst & Afspraken, Working girl

4 weken

veel liefs, Renske

Na het opleveren van een grote klus op het werk, check ik even mijn blog. Ik vind het altijd fijn er even op te kijken om te zien of de dingen die recent zijn aangepast op een manier vertoond worden waar ik blij van word. Zodra ik mijn homepage bereik prijkt de countdown op mijn pagina. Nog 28 dagen.. 28 dagen? Ohja wacht, het is donderdag vandaag. Over precies 4 weken zou ik zomaar al geopereerd kunnen zijn. Jeetje wat klinkt dat dichtbij.

Ik zeg wel dat ik (nog) niet zenuwachtig ben, maar daarentegen ben ik iedere dag al voor 05:00 wakker, vanmorgen was het zelfs 3:00. En droom ik hele gekke dingen, zoals een anesthesioloog die mij bijzondere vragen stelt. Of mijn manager die in het ziekenhuis werkt. Mijn bovenkamer heeft het momenteel niet makkelijk om alles te verwerken wat er voorbij komt. Zelfs meditatie brengt geen verlossing. Mijn normaliter altijd zo gestructureerde boekenkast is omgevallen en zorgt voor een puinzooi die ik niet snel genoeg opgeruimd krijg. Ik leef daardoor ook echt in mijn eigen bubbel (sorry lieve vrienden en familie! Ik beloof echt snel beterschap!).

Dat valt tegen. Ondanks, of misschien juist door alle voorbereiding had ik niet verwacht dat het als zo’n blok op mij neer zou komen. Ik kan dit gewoon, toch? Ik twijfel momenteel enorm aan mijn eigen wilskracht. En ik merk dat ik dat moeilijk vind. Ik tel de dagen af dat ik dingen af kan strepen van mijn eindeloze lijst. Dinsdag de eerste echte grote, namelijk de laatste werkdag bij mijn huidige werkgever. En god wat heb ik daar de laatste dagen/weken hard aan moeten trekken om alles rond en overgedragen te krijgen. Maar dan kan ik wel terugkijken met een goed gevoel. Want ik heb er alles aan gedaan om het zo netjes mogelijk af te ronden. Ik hoop dat het gewaardeerd wordt!

Voor nu probeer ik nog niet veel verder te kijken dan dat. Hoewel ik van nature een echte planner ben en rust krijg van alles wat ik gepland heb, merk ik dat ik momenteel echt van dag tot dag leef. Die planningen voer ik dan ook zeker uit, maar de hoeveelheid voor de komende weken overrompelt mij een beetje. Dus dan maar zo! Ook niet per se verkeerd natuurlijk, alleen even anders dan ik gewend ben.

Nog 2 weken, dan begint mijn nieuwe baan én ga ik aan de shakes! En dan kan ik heel veel achter me laten hoop ik. Voor nu, genoeg geklaagd. Op naar de komende dagen!