Eigenlijk weet ik niet eens wat ik nog meer moet zeggen behalve “AAARGH!” Gister stond er een telefonische afspraak met Dr. L., mijn longarts. Deze afspraak was initieel gemaakt om de voortgang te bespreken. Maar door de eerdere terugroep-actie van mijn slaapapparaat, heb ik het apparaat slechts enkele weken kunnen gebruiken. Toch werd de afspraak niet geannuleerd en daar was ik eigenlijk wel blij om. Want de eerste weken konden we natuurlijk prima bespreken en doornemen wat voor een invloed dat heeft op mijn bariatrie-traject. En hoe nu verder rondom dat hele gebeuren rondom het apparaat.
Omdat de longarts de vorige keer pas in de avond belde heb ik tot 22:30 gewacht, met het geluid van mijn telefoon ingeschakeld zodat ik zijn telefoontje absoluut niet zou missen. Ik schrik wakker van een geluid terwijl ik m’n telefoon in m’n handen heb. In slaap gevallen tijdens het wachten. Gefrustreerd besluit ik om mijn telefoon weg te leggen en toch maar echt te gaan slapen.
Aangezien ik helemaal niets gehoord heb, kies ik er voor om vandaag zelf de longpoli te bellen en te vragen waarom dit gebeurd is. “Oh ja ik zie een terugkoppeling van de longarts die zegt dat er geen uitdraai is en dat er een nieuwe afspraak gemaakt moet worden. Maar de longarts is vanaf vandaag wel met vakantie”. Ik raak wederom geirriteerd. De longarts bepaalt op het moment van de afspraak dat de afspraak niet hoeft door te gaan, koppelt dit terug en wie weet er weer niets…. Juist, ik. En dan mag ik ook nog zijn hele vakantie gaan afwachten voor een nieuwe afspraak?!?! Ik vind het echt ongelofelijk. Die irritatie spreek ik uit en het enige wat ik krijg is “ja wij als assistentes kunnen daar ook niets aan doen”.
Doorgaan met lezen “AAARGH!”
Veel liefs, Renske 