Mediale Armlift, Plastische Chirurgie, Wachtlijst & Afspraken Armlift

Oke en dan?

Na het telefoontje van gisteren had ik de hele middag zoveel willen doen, maar uiteindelijk kreeg ik nauwelijks iets gedaan. Van rustig nadenken was weinig sprake. Ik merk hoe onrustig het in mijn hoofd is en hoe moeilijk ik het vind om alles op een rijtje te krijgen. Ik spreek wel eens van kortsluiting in m’n bovenkamer, maar dit slaat werkelijk alles.

Ergens is het logisch natuurlijk dat ik zo onrustig ben – ik vind het spannend. Misschien zelfs nog spannender dan toen met m’n maagverkleining. Dat komt ook doordat ik dit ziekenhuis niet ken. De arts? Ja, zijn werk ken ik. Meer dan genoeg om erop te vertrouwen dat hij er iets prachtigs van maakt. Maar toch voelt het anders.. Het traject rond de maagverkleining zorgde ervoor dat je het ziekenhuis en de mensen die er werken echt leert kennen. Zelfs als je de chirurg dan nooit ziet, ontstaat er een band – en dat schept vertrouwen. Nu, met de overstap naar een ander ziekenhuis, voel ik me een beetje onthand.

Ik ben tot nu toe slechts één keer in het SMC geweest voor de pre-operatieve screening. Dat ging allemaal prima, maar dat vertrouwde gevoel ontbreekt nog een beetje. En nu het allemaal zo snel gaat, vind ik het niet alleen spannend, maar ook best een beetje eng. Het ziekenhuis is veel kleiner, al zou dat eigenlijk niet uit moeten maken. En toch.. op de een of andere manier doet het dat wel.

Ik blijf veel nadenken. Gisteravond had ik nog van alles willen doen, maar al dat geratel in m’n koppie eindigde in een fikse hoofdpijn. Ik zag de bui al hangen; slapen zou wel eens lastig kunnen worden. En dat terwijl ik de komende dagen weer even met m’n slaapapparaat moet slapen.

Via de online community voor plastische chirurgie na een maagverkleining kwam ik in contact met een vrouw die voorstelde om even te bellen. Zij is in januari geopereerd – in hetzelfde ziekenhuis en ook door dr. Jaquet. En ik kan je eerlijk zeggen dat ons gesprek echt heeft geholpen alles een beetje een plek te geven. Het gaf me wat meer rust, en ze kon – zover mogelijk – antwoord geven op alle vragen die ik had. Ik vind het nog steeds wel heel spannend, maar de dingen begonnen eindelijk een beetje op z’n plek te vallen.

Doorgaan met lezen “Oke en dan?”

De Ingreep, Mediale Armlift, Plastische Chirurgie, Wachtlijst & Afspraken Armlift

JAAAAAAAAAAAA

Oh my days. Ik weet niet eens waar te beginnen. Vorige week heb ik voor het eerst weer gesport, of een poging gedaan tot. Waarbij ik tot de conclusie kwam dat ik mijn sporttas die ik eigenlijk al half had ingepakt als ‘ziekenhuis-tas’ toch maar beter kon leeghalen. Het telefoontje met het opnamebureau was zo duidelijk, dat het voorlopig er toch niet in zit.

Vanmorgen dacht ik ook nog eventjes in te loggen, want misschien kon ik uit m’n dossier opmaken of er al wat beweging was. Dat leek niet het geval. Prima, ik leg me er maar bij neer en inmiddels had ik ook al een beetje plannen weer gemaakt. Dus ik houd mezelf voor ‘het komt wanneer het komt’.

Maar dan word ik gebeld door een onbekend nummer. ‘Spijkenisse’ staat er. Maar de enigen die me bellen vanuit daar is het ziekenhuis. “Het zal toch niet“, denk ik. Maar voordat ik die gedachte af kan maken hoor ik dat ik met iemand van de afdeling Opname spreek. “WTF.. HET ZAL TOCH WEL???” En ja, na de voor mij ellenlange intro over mijn operatie bij dr. Jaquet en de reserve lijst, krijg ik te horen dat er a.s. donderdag 22 mei een plekje is en of ik daar interesse in heb. Zonder aarzelen zeg ik ja. Mijn gedachten gaan alle kanten op, ik ben compleet overdonderd. Dus ik vraag of ik mag bellen als er nog zaken zijn die ik wil weten. En ze geeft aan dat dat goed is. En dat de informatie over mijn opname ook terug is te vinden in het online portaal.

En als ik inlog zie ik inderdaad terug dat er nu een datum bekend is. Oh wat ben ik blij, zo vreselijk blij! Later meer, maar nu moet ik het echt eventjes laten bezinken!

Mediale Armlift, Plastische Chirurgie, Wachtlijst & Afspraken Armlift

Zorgcoach

Tijdens mijn afspraak met de anesthesioloog kwam mijn slaapapneu ter sprake. Hoewel die sinds mijn gewichtsverlies flink is afgenomen, is er helaas nog steeds sprake van OSAS. Dat betekent dat narcose bij een operatie meer risico met zich meeneemt en dat het gebruik van mijn CPAP-apparaat in de dagen erna extra belangrijk is.

Nu gebruik ik mijn CPAP eigenlijk nooit. Ik vond het apparaat altijd al vervelend in gebruik, maar sinds de terugroepactie van Philips en het vervangende model werd ik er helemaal gestoord van. De instellingen klopten niet en zelfs met telefonisch contact kreeg ik het niet goed afgesteld. Toen ik 2 jaar geleden onder het mes moest om mijn galblaas te laten verwijderen, gebruikte ik het apparaat met flinke tegenzin. Maarja, wat moet dat moet. Dus ook deze keer haalde ik het ding weer onder het stof vandaan..

Maar na nog geen 30 minuten in bed trok ik het masker gefrustreerd van mijn gezicht. De volgende dag besloot ik toch maar te bellen. “Omdat ook enkele onderdelen weer aan vervanging toe zijn kunnen we deze keer ook een afspraak maken met een zorgcoach. Dan kunnen we alles even goed nalopen” zegt de man van de klantenservice van Mediq.

Ik moest er een weekje op wachten, maar dat was prima. Ik heb geen haast, want de operatie laat toch nog wel even op zich wachten. Het apparaat had ik al geinstalleerd op mijn nachtkastje. Dus vandaag tijdens de afspraak liepen we samen alle instellingen door, kon ik mijn bezwaren uitleggen en vonden we voor elk punt wel een oplossing. Ook kreeg ik een nieuw type masker. Geen log gevaarte dat 3/4 van je gezicht bedekt, maar een compact model dat alleen je mond en onderkant van je neus omsluit. Het is natuurlijk nog steeds niet hetzelfde als zonder slapen, maar alle beetjes helpen!

Voor nu ben ik tevreden, maar ik moet hem de komende periode natuurlijk ook nog uit gaan testen. Daar start ik mee zodra ik m’n operatiedatum weet!