Categorie: De Ingreep

De Ingreep, Maagverkleining

D-DAY Part 2 – Melden & de Operatie

veel liefs, Renske

Na vanmorgen vroeg op te zijn gestaan, ben ik dan eindelijk in het ziekenhuis! Ik moet me om 07.00 melden, zeg ik tegen de broeder als ik aan de balie sta. “10 voor 7, dat is mooi op tijd” komt er op een wat sarcastische manier uit. Ik dacht he, slechts 10 min eerder?! Na het identificeren kijkt hij naar z’n collega en vraagt of een bepaald bed schoon is, waarop hij de reactie krijgt dat er niets schoon is. Hij print een bandje voor me en verzoekt mij mee te lopen. “Ja wij zijn nog van de nachtdienst, de dagdienst begint zo en na de overdracht komen ze je dan halen”. Het bandje krijg ik toch niet, die is verkeerd geprint.

Wachten.. wachten en nog eens wachten.. Mijn definitie van “zo” is wel iets anders, dus na 45 minuten ga ik poolshoogte nemen. “Ja we hebben nog even dagstart, we komen je zo halen”. Weer die zo. Maar vooruit. Nog meer tijd om na te denken en in mijn geval dan nu toch wel zenuwachtig te worden.

Uiteindelijk word ik gehaald en naar zaal 2 gebracht. Toch geen 19, maar zaal 2, bed 2. Terwijl de verpleegkundige dingen instelt en opschrijft pak ik mijn spullen uit en installeer ik mijzelf. Om 09.20 sta ik voor OK. “Maar we worden vaak al eerder gebeld”,

Doorgaan met lezen “D-DAY Part 2 – Melden & de Operatie”

De Ingreep, Maagverkleining

D-DAY – 16 juni 2022

veel liefs, Renske

Ik kan het werkelijk waar nog altijd niet bevatten. Maar vandaag is het toch echt zover. Ik krijg eindelijk de ingreep die mijn hele leven gaat veranderen, namelijk een gastric bypass. Na een voortraject van ruim 12 maanden vol met ups maar ook heel veel downs met de bijbehorende emoties; teleurstelling, frustratie en boosheid, kwam daar een eind aan toen ik op de wachtlijst werd geplaatst. Om vervolgens nog heel (on)geduldig wachten op een operatie datum. En nu zijn we alweer (bijna) 4 maanden verder.

Ik kon en kan me nog steeds niet zo goed voorstellen waar ik nu sta en dat het voor mij dan ook eindelijk gaat gebeuren. Het is zo onwerkelijk. Maar ik ga mij zo om 07:00 melden. Wie weet mag ik wel als eerste, scheelt een hoop nagels bijten!!

Ik ben er in ieder geval echt klaar voor! De laatste loodjes waren tering zwaar.. En ik ben dankbaar voor alle lieve mensen om mij heen die me bleven supporten, ondanks dat ik een hoop aan het klagen was. EINDELIJK is het tijd voor Renske 2.0! M’n leven zal hierna nooit meer hetzelfde zijn en daar ben ik erg dankbaar voor!!

Dus tot straks nieuw leven! Spreek jullie over een aantal uur weer, als ik mijn roesje heb uitgeslapen 😜

De Ingreep, Lifestyle, Maagverkleining, Working girl

Laatste loodjes… futloos.

veel liefs, Renske

Opstaan Renske, kom op je moet opstaan. Ik had al een keer gesnoozed dus ik moest echt op staan. Veel ruimte heb ik namelijk niet voor snoozen in mijn ochtend routine. En hoewel ik niet een vast tijdstip heb om te starten, wil ik gewoon op tijd op mijn werk zijn. Maar god wat ben ik moe. Gister was ik in de laatste 2 uur van mijn werkdag al op een punt dat ik geen enkele concentratie meer over had en gewoon mijn bed in wilde duiken. “Als het fijner voelt om bijvoorbeeld woensdag een dagje vrij te nemen, voel je dan echt niet bezwaard hoor” zei mijn baas. Ik wuifde het weg, maar tegelijkertijd zat ik de minuten weg te kijken. Ik herken mezelf even niet terug. Ik houd van werken. Hoeveel energie kan het nou helemaal kosten om een beetje werk te verrichten? Heb ik dat even onderschat zeg.. Zwaar onderschat.

En vandaag beloofde niet beter te worden. Gedurende de dag leek mijn energiepeil wel te verbeteren, maar werd ik wel nog een paar keer licht in mijn hoofd. Zoals ik vanmorgen al tegen mijn zusje zat te klagen ik kán gewoon niet meer. Het calorie- en dus ook energietekort haalt me in. Als ook één van m’n vriendinnen mij probeert op te beuren met een lief appje, springen de tranen in mijn ogen.

Oké genoeg. Ik had beloofd wat beter voor mezelf te zorgen. En zodra ik aan mijn baas vertel dat ik toch wel graag vrij zou willen zijn morgen, valt er een last van mijn schouders. “Natuurlijk Renske, denk vooral even aan je gezondheid. Werk komt wel weer“.

Nog maar 1 dag te gaan, maar wel eentje waar ik iets minder van mezelf hoef te eisen!