Maand: maart 2022

De Ingreep, Lifestyle, Maagverkleining, Wachtlijst & Afspraken, WLS Community

Er is weer hoop!

veel liefs, Renske

Wát een rollercoaster is het afgelopen jaar geweest. Mijn voortraject die maar liefst 12 maanden (+ 1 week) duurde en voor mijn gevoel steeds een nieuwe en bovenal onverwachte tegenslag kreeg. Of de keren dat mensen zeiden “komt goed, geduld is een schone zaak”. Goed bedoeld uiteraard, maar dat soorten woorden komen op een gegeven moment echt je strot uit.

Mijn ziekenhuis kiest ervoor om altijd een beetje vaag te doen. En zijn in mijn optiek tótaal niet transparant. Zo is de wachtlijst in ons ziekenhuis hét gesprek van de dag in de online community. Maar weigert het ziekenhuis er concrete uitspraken over te doen. Maar door de openheid van een aantal leden is het best aardig te doen qua schattingen maken over hoevaak ze nu helemaal opereren. Dus op een gegeven moment ben ik zelf maar een lijst bij gaan houden van wachtlijst data en operatie data. Nu is dat natuurlijk niet iedereen van de wachtlijst, maar het helpt wel inschattingen te maken. Zo zijn afgelopen week alle resterende patiënten van de maand oktober opgeroepen en hebben zij een operatiedatum gekregen voor de maand april.

Nu denk je misschien maar eh oktober dat is toch eigenlijk nog vét ver weg. Daar heb je helemaal gelijk in. Maaaaarrr in de tweede week van december hebben ze besloten om geen opnamegesprekken en groepsbijeenkomsten meer te organiseren, om te voorkomen dat de wachtlijst te ver uit verhouding zou lopen ten opzichte van de operaties. En opereren kon op dat moment helaas niet meer. Deze afspraken zijn op 1 februari pas weer hervat. Dat betekent dus een gat van bijna 2 maanden.

Dat betekent dat ik nog zo’n 9 weken aan patiënten voor me heb, die opgeroepen moeten worden. Als de lijn zo blijft stijgen wordt het steeds en steeds meer realistischer dat ik eind juni geopereerd ga worden. Wat ik echt ontzettend gaaf vind! En spannend, zou het dan nu eindelijk gaan gebeuren??

Duimen jullie met me mee?!

Let’s talk!, Psychotherapie

“Nou, over je vader en vroeger”

veel liefs, Renske

Inmiddels loop ik nu bijna een jaar bij mijn psychotherapeut Drs. O. Zij heeft me het afgelopen jaar ontzettend veel geholpen al met de eerste grote dingen. De onrust in mijn hoofd, een stukje zelfbeeld en het was eigenlijk de bedoeling dat ik bij haar ook aan de slag ging met mijn onverwerkte trauma als gevolg van het kind zijn van een narcistische vader in de vorm van EMDR.

Ik besef mij echt hoe ontzettend veel geluk ik heb gehad bij het vinden van mijn psychotherapeut. Zij was mijn eerste keus en vanaf moment één hebben wij een goede klik. Zij ziet Renske objectief, onbevooroordeeld en prikte direct door die stenen muur heen alsof het niet meer dan lucht was. Ik voel bij haar alles en misschien nog belangrijker; ik voel niets. Geen schaamte, geen beperkingen en geen veroordelingen. Maar een veilige plek waar ik álles kan zeggen, zonder gevolgen. Of nouja zonder.. Ik werk hard aan mijzelf om te ontdekken wie ik echt ben en welke gevoelens er nu echt schuil gaan achter de soms heftige reacties die ik heb op dingen.

Vandaag was het tijd voor mijn 2e sessie dit jaar. Mijn 2e sessie na het oplopen van zweepslag in mijn kuitspier. Ik heb tijdens het herstel in die maanden veel tijd gehad om na te denken, alles wat ik vorig jaar geleerd en meegemaakt heb een plekje proberen te geven. Het gaat echt al zóveel beter met mij, hoe ik naar mezelf kijk en wie ik ben als persoon. Ik laat niet meer dagelijks m’n hoofd gek maken door onbeduidende dingen. Niet dagelijks, wel nog af en toe. Dus ik vertel haar over mijn akkefietje met de Service & Tickets afdeling van Feyenoord. Een waar ik echt tegen een stenen muur van onvermogen, onbegrip en gebrek aan inlevingsvermogen ben aangelopen. En wat me achteraf gezien onnodig veel energie heeft gekost, maar voor wat?

Doorgaan met lezen ““Nou, over je vader en vroeger””

Maagverkleining, Wachtlijst & Afspraken

2e Groepsbijeenkomst

veel liefs, Renske

Vandaag was het dan zover, mijn 2e eigen groepsbijeenkomst! Ik was natuurlijk al een keertje meegeweest met Joyce onder het mom tijdverdrijf. Maar je moet zelf natuurlijk ook alles ‘afvinken’. Dus vanmorgen om 08:30 kreeg ik opnieuw voorlichting. Het is een beetje vroeg, maar het zonnetje scheen lekker, dus ik mocht zeker niet klagen!

Wat me wel direct weer opviel en ook nog benadrukt werd door de verpleegkundige is dat van de 5 patiënten die uitgenodigd waren voor deze voorlichting er toch weer 2 ontbraken. Persoonlijk vind ik dat best een beetje (heel erg!) asociaal. Iedereen moet het traject door, voor jou 10 of zelfs 100 anderen. Lijkt me toch een kleine moeite om even af te bellen als je niet van plan bent te komen. Maar blijkbaar is dat teveel gevraagd voor sommigen.

Doorgaan met lezen “2e Groepsbijeenkomst”