Tijdverdrijf

“Jaaaaa ik ben eindelijk gebeld voor m’n 2e groepsbijeenkomst”, stuurt Joyce me. Ik ben zo blij voor haar en samen stuiteren we even. Zelf wacht ik op dat moment nog op de laatste telefonische afspraak met de internist en dan mag ik naar de eerste bijeenkomst.

Ik ga gewoon met jou mee, dan heb ik hem vast gehad grap ik. Na wat over en weer gegiechel zegt Joyce “maar effe serieus, normaal gaat mijn man mee maar die gaat nu de kleine uit school halen om 15:00”. Ik schiet in de lach, maar eigenlijk weet ik al dat ik wel mee wil.

Ik wacht nog even mijn gesprek met de internist af en regel dan vrij van mijn werk. Ik weet dat het traject er niet sneller van gaat, maar het voelt wel fijn om er meer mee bezig te zijn dan enkel en alleen maar te wachten.

Dus daar gaan we dan! Voor het eerst dat ik in groepsverband uitleg krijg in het ziekenhuis. De verpleegkundige vertelt dat de bijeenkomst uit twee delen bestaat. Het medische gedeelte en het diëtiste stuk. We wachten niet op de mensen die niet zijn op komen dagen. Wat ik begrijpelijk vind want eigenlijk vind ik het ronduit aso. Daar hadden ook al 2 andere mensen kunnen zitten hè. En nu blijven 2 van de 5 plekken leeg door wegblijvers.

Anyway. Eigenlijk wist ik het meeste al, toch vond ik het best interessant. Zo vertelt ze uitgebreid over de gastric bypass (geen sleeve kandidaten in de groep), waar de maag verkleind zal worden en een nieuwe dunne darm aanhechting krijgt. Ook legt ze uit hoe een dumping ontstaat wegens het ontbreken van het maagklepje. Hoeveel je ook kan vinden op het internet, ik vind het echt wel fijn om naar zo’n ‘schooljuf uitleg’ te luisteren.

Wat wel nieuw is voor me is dat wanneer je een slaapapneu hebt, je het slaapapparaat mee moet nemen en je dan ook een nachtje langer blijft. Daar schrok ik een beetje van. Dat het apparaat mee gaat dat wist ik al. Maar dat ik daarom nog een nachtje langer moest blijven had ik niet verwacht, noch ergens gelezen.

Dan komt na zo’n half uur de diëtiste aan het woord. Zij heeft het uiteraard over voeding. 20-30 keer kauwen, rustig eten, niet tegelijk eten en drinken en dat het vooral goed is om je eten en drinken af te wegen en te meten. Weinig nieuws, maar leuk om te zien hoe duidelijk dingen eigenlijk al voor me zijn.

En ik heb uiteraard Joyce in real-life ontmoet. Ik spreek een paar lotgenoot-dames regelmatig via instagram, waar ik veel mee gemeen heb. Niet alleen ons overgewicht, maar ook onze manier van denken. Om dan in real-life elkaar te spreken maakt het beeld wat completer. Een leuke ervaring! Nu op naar m’n eigen bijeenkomst!