ziek – Veel liefs, Renske

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

Stress gerelateerd..

25 april 202529 april 2025 veel liefs, Renske

Nog maar een paar maanden geleden voelde ik me topfit, ik zat lekker in mn routine en was druk bezig met het ‘vereiste’ gewicht halen voor mijn intake met dr. Jaquet. Toen die afspraak achter de rug was viel er echt een last van mijn schouders waardoor ik plots even in een gat viel.

Mijn trainer had me al vaker gewaarschuwd dat ik veel van mezelf vraag, zeker omdat ik op zakelijk vlak momenteel tegen een aantal uitdagingen aanloop. Maar ik dacht dan “het gaat toch goed?” De moeheid sloeg toe en tijdens mijn jaarlijkse controle voor de Bariatrie werd ook duidelijk dat mijn bloedwaarden wat afweken, met name de vitamine D kwam weer duidelijk naar voren. Maar goed, daar had ik zelfs voor m’n maagverkleining al last van. Dus echt nieuw is het niet. Maar het werkt natuurlijk wel wat averechts als je 5 keer in de week actief bezig bent met boksen, dansen, hardlopen en krachttraining naast alle werkperikelen en een soms wat volgepland sociaal leven.

En toen kwam die ene nacht. BPPD. En vervolgens was er helemaal niks meer. Geen werk. Geen sport. Geen druk sociaal leven. maar duizelingen, hoofdpijn, misselijk en moe. Zo ontzettend moe.

Doorgaan met lezen “Stress gerelateerd..”

Complicaties, Galblaas, Just life, Lifestyle, Maagverkleining, Natraject

Zieke paniek!

15 mei 20231 augustus 2023 veel liefs, Renske

Of moet ik zeggen paniek; want ziek? Man man man. Afgelopen woensdag werd ik wakker met pijn in mijn keel. Ik dacht gelijk het zal toch niet?! De kampioenswedstrijd van Feyenoord en de huldiging komen eraan. Oja en niet te vergeten de operatie van m’n galblaasverwijdering. Die uiteraard ook niet onbelangrijk is, maar met zoveel gaande krijgt het nog even niet de aandacht.

Dat verandert als ik zaterdagochtend de huisartsenpost bel. Vrijdagmiddag veranderde er iets. M’n ontwikkelde verkoudheid begon een nare pijn in m’n voorhoofd te geven, maar vroeg naar bed gaan hielp niet. ‘S nacht heb ik een tijdje onder de douche gestaan in de hoop dat de pijn in mn hoofd minder zou worden. Maar pas na het innemen van een codeïnetablet viel ik in slaap. Helaas was ook dat voor korte duur.

Met amper m’n ogen open voel ik de bonkende pijn. Dit is de allereerste keer sinds mn operatie dat ik snak naar een ibuprofen. Die had mogelijk wel geholpen, waar de paracetamol én ook de codeïne vrij weinig verschil maken. Omdat het pas zaterdagochtend is besluit ik de huisartsenpost te bellen en het verhaal uit te leggen. “Zijn er nog andere medicatie of zaken waar we rekening mee moeten houden?” vraagt de assistente aan de andere kant van de lijn. Nouja dat ik aanstaande woensdag geopereerd wordt is waarschijnlijk niet onbelangrijk, samen met het feit wat ik daar allemaal voor inneem. “Nou, die operatie gaat nu waarschijnlijk niet door”. Ehhh say what?!?! Ik schrik en lichtelijke paniek komt er over mij heen. Maar de pijn in m’n hoofd laat niet toe er te lang over na te denken.

Doorgaan met lezen “Zieke paniek!”

Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

Echt even kut..

25 september 20211 augustus 2023 veel liefs, Renske

Waar begin ik? Hoe gaat het? Het gaat echt even kut. Het is begonnen denk ik toen ik ziek werd. Sindsdien ben ik veel meer moe dan eerst. Misschien omdat m’n lichaam toen even een klap kreeg en ik al niet zoveel weerstand heb momenteel. Aan de andere kant doe ik het ook een beetje mezelf aan. Ik gebruik namelijk het slaapapparaat momenteel ook niet. Wat m’n moeheid wellicht enorm kan verminderen, maar ik kan het gewoon niet opbrengen om het weer uit elkaar te halen, nieuwe masker te koppelen, schoon te maken en terug in elkaar te zetten. Hooguit 10 minuten werk, maar ik doe het dus gewoon niet. Beetje vicieuze cirkel zo, stom hè!?

Daarnaast extreem meer last van m’n menstruatie deze week. Sinds ik aan de pil ben probeer ik soms 2 strips te slikken zodat ik het wat minder vaak ben. Want ik heb altijd wel een dag of 2 dat het vrij heftig is. Dat ging eigenlijk best oké de eerste keren. Maar nu is het echt extreem. Een interne bloeding is er niks bij denk ik! Jeez. Maar dat zorgt ook voor meer pijn in m’n rug, onderin m’n buik en ontzettende hoofdpijn. En hoewel ik het minder probeer te gebruiken, slik ik nu toch ibuprofen. Maar die laat het zelfs amper zakken. Wat een verschrikking.

Als je lichaam je zo tegenwerkt, draagt dat niet echt bij om goed in je vel te zitten. Daar dan bovenop ben ik ook nog eens enorm gefrustreerd. Door dingen op het werk, dingen thuis. Misschien juist ook wel omdat ik ongesteld ben, geen idee. Maar ik kom mijzelf op die manier ontzettend tegen. Ik denk dat ik op een punt ben dat het allemaal even teveel is.

Het blijft maar stapelen en het komt er momenteel ook slecht uit. Ik zou allang psychotherapie hebben gehad, maar toen werd ik ziek. Maar goed dat is op korte termijn weer. Ook heb ik deze week die proef-dansles. Dus wellicht weet ik daarmee de cirkel een beetje te doorbreken.