Tag: zetpil

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

Russisch roulette

veel liefs, Renske

Wat werd ik belabberd wakker vanmorgen. Gisteravond toen ik door een vriend werd thuisgebracht na de wedstrijd van Feyenoord, bracht ik een bezoekje aan de snackbar. Een bezoekje die me erg duur kwam te staan doordat ik weer een aanval kreeg. Minder intens wat betreft het level van pijn, niet meer gevalletje ‘onverdraaglijk’ maar het ging gewoon niet over. Naast een zetpil heb ik ook de maagwandbeschermer ingenomen, die er niet veel later ook weer uit kwam om vervolgens de hele avond liggen puffen in bed, er kwam gewoon geen eind aan.

Aangezien ik geen NSAID’s mag slikken ben ik overgeleverd aan paracetamol. Wat gister dus precies niks deed. Daarom heb ik toch het ziekenhuis maar weer gebeld voor advies. Ik heb nu buscopan voorgeschreven gekregen. Wat ik de volgende keer in kan nemen, als ik weer een aanval krijg. Als.. of moet ik zeggen wanneer? Ik sta inmiddels op de wachtlijst voor de verwijdering van m’n galblaas, die is vooralsnog niet naar voren gehaald. Tot die tijd is iedere maaltijd een soort van Russisch roulette. Met alle gevolgen van dien.

Hopelijk zijn de 4 tot 6 weken snel voorbij! Of komt er eerder een plekje vrij.

Duimen jullie mee?

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

Here we go again

veel liefs, Renske

Waar ik vrijdag nog groen licht kreeg om weer terug te gaan naar m’n normale eetpatroon (op pittig eten na), is het vandaag toch wel weer een beetje mis.

Gister heb ik een verjaardag gehad en wat lekkere dingen gegeten. Klein stukje taart, paar kippenvleugeltjes en een pastei-flapje. Het viel allemaal goed, weinig last. Dus je kan je voorstellen dat ik erg blij was. Vanmorgen met wakker worden braaf m’n maagbeschermer en maagwandbeschermer ingenomen toen ik wakker werd. Echter had ik nog niet zoveel zin in eten. Tegen half 12 dacht ik dat het wel eens tijd werd om wat zinnigs te gaan doen. Dus ik had me klaar gemaakt om nog even de deur uit te gaan, liet Bella uit en bij thuiskomst nam ik opnieuw een maagwandbeschermer. Dit is een granulaat die je op moet lossen in water. Ik had een beetje veel water gebruikt en voelde gelijk dat deze wat zwaarder viel. Maar ik had er nog niet direct iets van gedacht dus ik zette koers naar de AH voor m’n “paaslunch”.

Terwijl ik besluiteloos door de appie loop begint m’n maag ineens te prikkelen. Ik schrok een beetje want dat had ik totaal niet verwacht. Ik ga snel afrekenen en terwijl ik in de lift sta voel ik de pijn erger worden. Thuis pak ik snel m’n bakje kwark en paracetamol. Na een hap kwark neem ik twee paracetamol in en probeer zo goed en kwaad als kan de pijn weg te puffen. Het is niet de ondraaglijke pijn, zoals de voorgaande keren. Maar het voelt alsof het wel wil opbouwen daarnaartoe. M’n ademhaling probeer ik bewust rustig te houden, maar het voelt niet verzadigend. Eerder benauwend. Liggen lukt ook niet omdat het voelt alsof alles dan omhoog “loopt”. Dus half over het voeteneind van m’n bed hangend wacht ik tot de paracetamol gaat werken en neem ik nog een hap kwark. Dat was niet slim. Ik word ontzettend misselijk en ik voel dat m’n lichaam zich klaarmaakt om over te geven.

Doorgaan met lezen “Here we go again”