Fitgirl, Herstel, Let's do this!, Mediale Armlift, Plastische Chirurgie

September

Het klinkt mega cliché, I know… maar jeetje, wat is de tijd voorbijgevlogen. Dat komt waarschijnlijk ook doordat er momenteel gewoon veel gebeurt in mijn leven. Op 22 augustus was ik alweer drie maanden PO (post-operatief). Sindsdien probeer ik stap voor stap mijn routine weer terug te vinden – niet alleen qua beweging en voeding, maar ook op sociaal vlak. Dat betekent onder andere dat ik weer ben begonnen met krachttraining, twee keer per week, gecombineerd met wat boksen. Deze keer met méér begeleiding in de vorm van Small Group Training bij de sportschool van mijn trainerT. In augustus mocht ik al proefdraaien, en het is echt anders dan ik gewend ben. Tegelijkertijd geeft het me precies wat ik nu nodig heb: een stok achter de deur.

Verder ga ik ook het salsa dansen weer oppakken. Helaas was mijn eigen niveau niet meer beschikbaar, dus val ik nu in als hulpdame bij een Beginners 3-cursus. Dat geeft me de kans om weer even warm te draaien, zodat ik me over tien weken hopelijk op tijd kan aanmelden voor mijn eigen niveau!

Ook ben ik sinds vorige week weer begonnen met hardlopen. Daarbij heb ik opnieuw een fijne stok achter de deur: mijn vriendin Jade. Zij gaat met me mee rennen en hoewel het voorlopig nog maar kleine stukjes zijn, ben ik daar écht heel blij mee. Het helpt me door de tegenzin heen en vormt hopelijk een goede basis om mijn eigen motivatie én discipline weer terug te vinden.

Ondertussen ben ik zakelijk met wat dingen bezig en volg ik rijlessen voor mijn motorrijbewijs. De eerste examens zitten erop en heb ik (godzijdank!) gehaald. Maar zo loopt m’n hoofd steeds een beetje voller.

Maar goed, ergens hoort het er bij. De afgelopen periode heeft best wel veel van mij gevergd, het voelt alsof ik weer helemaal terug ben bij 0. Terwijl de weegschaal juist weer meer aangeeft dan me lief is. Dus het is een kwestie van opnieuw bouwen. Stap voor stap. Zonder al te veel druk, maar wel genoeg want eind van het jaar staat er een nieuwe belangrijke afspraak voor me te wachten die vereist dat ik wel netjes binnen de kadertjes val van BMI en dergelijke. Dusja, de tijd vliegt voorbij en de zomer zit er ook alweer bijna op. Maar we gaan er weer voor!

Complicaties, Fitgirl, Galblaas, Lifestyle, Maagverkleining, Natraject

Struggles en mindfuck

Na de galblaasoperatie viel ik vrij veel af, ik had veel pijn en at dus ook niet zoveel. Maar eenmaal weer bezig met m’n herstel kwamen de kilo’s er ook zó weer aan. Zomaar in een week zat er 3,3 kilo aan. En daarna waren het ook alleen maar kleine plusjes. Ik had daar best veel problemen mee. Ik begreep heus wel dat die 2,5 kilo per week afvallen niet normaal is als je al een jaar PO bent, maar ondanks m’n langere herstel had ik wel gehoopt dat er in ieder geval iets vanaf zou blijven. Dus waar ik eerder echt nog maar een keer per week op de weegschaal stond, vind ik deze steeds vaker weer.

Ieder rondje is een registratie van wegen

Natuurlijk wil je niet dagelijks op de weegschaal staan, maar snel afvallen én bijna evensnel weer aankomen geeft je zo’n mindfuck. Het gevoel van wegen geeft je een soort inzicht, zelfs als je er niks aan kan doen. Of nouja dat kan wel, maar mijn probleem is dat ik ook veel moeite heb met eten. Of misschien moet ik zeggen juist het gebrek aan moeite met eten. Ik kan voor een maagverkleiner vrij veel eten. Ik ben gewoon een normale kleine eter haast. En er zijn echt wel dingen die ik niet kan verdragen maar echte dumpings of vastlopers heb ik (gelukkig!) niet meer. Dat betekent wel dat je nog maar weinig op je vingers getikt wordt en het vooral allemaal zelf moet doen. En dat is gewoon best lastig soms, je hoofd is immers niet geopereerd.

Doorgaan met lezen “Struggles en mindfuck”