Vandaag was het dan zover; het psychologisch onderzoek. Een psychodiagnostisch onderzoek voor intelligentie, neuropsychologische & persoonlijkheid tests en een stukje screening als ik het overzicht in mijn ziekenhuisaccount mag geloven. Maar God, wat zag ik op tegen vandaag. Het tweede deel van de intake en daarna ook het vervolggesprek (waarmee ik een GO kreeg voor het voortraject) met de medisch psycholoog vond ik zelf niet erg prettig. De vibe die ik bij haar had was voor mij wat laatdunkend. En hoewel ik wist dat ik dit onderzoek niet met haar zou hebben, zag ik er toch als een berg tegenop. Want wat als dit ervoor zorgt dat er een haak in het traject komt?
Maar echt, ik heb mij een zorgen gemaakt om niets. Drs. vd W. is zo compleet anders. Voordat we van start gingen legde ze uit wat er zoal gebeuren gaat en hoe het vervolg zou zijn. “We gaan een interview doen, vragenlijsten afnemen en afbeeldingen op je loslaten. Die resultaten ga ik dan naderhand doornemen en allerlei statistieken en grafieken op loslaten. Als ik de resultaten heb zal ik je bellen om een afspraak te maken zodat we die resultaten aan je terug kunnen koppelen, vervolgens vragen we dan of je akkoord wil geven zodat ik die kan bespreken met het team en vanaf daar kunnen we weer verder”.
Omdat ik toch erg nieuwsgierig was, bracht ik mijn ‘mystery date’ ter sprake en die is niet langer een mysterie! Mijn afspraak met de obesitas verpleegkundige, mevr. H., is namelijk omdat zij mijn case manager wordt. Zij zal met mij door gaan nemen wat ik zoal kan verwachten en wat er nog allemaal moet gaan gebeuren. Daar was ik aangenaam door verrast, want op deze manier wordt het steeds een beetje meer echt. En lijkt die GO voor een operatie toch ietsje minder ver weg.
Doorgaan met lezen “Psychologisch onderzoek”
Veel liefs, Renske 