Tag: hoofdpijn

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

Stress gerelateerd..

veel liefs, Renske

Nog maar een paar maanden geleden voelde ik me topfit, ik zat lekker in mn routine en was druk bezig met het ‘vereiste’ gewicht halen voor mijn intake met dr. Jaquet. Toen die afspraak achter de rug was viel er echt een last van mijn schouders waardoor ik plots even in een gat viel.

Mijn trainer had me al vaker gewaarschuwd dat ik veel van mezelf vraag, zeker omdat ik op zakelijk vlak momenteel tegen een aantal uitdagingen aanloop. Maar ik dacht dan “het gaat toch goed?” De moeheid sloeg toe en tijdens mijn jaarlijkse controle voor de Bariatrie werd ook duidelijk dat mijn bloedwaarden wat afweken, met name de vitamine D kwam weer duidelijk naar voren. Maar goed, daar had ik zelfs voor m’n maagverkleining al last van. Dus echt nieuw is het niet. Maar het werkt natuurlijk wel wat averechts als je 5 keer in de week actief bezig bent met boksen, dansen, hardlopen en krachttraining naast alle werkperikelen en een soms wat volgepland sociaal leven.

En toen kwam die ene nacht. BPPD. En vervolgens was er helemaal niks meer. Geen werk. Geen sport. Geen druk sociaal leven. maar duizelingen, hoofdpijn, misselijk en moe. Zo ontzettend moe.

Doorgaan met lezen “Stress gerelateerd..”

Just life

Dromen & Duizeligheid

veel liefs, Renske

Ze springt bovenop mij en helemaal verrast word ik wakker uit m’n droom van het feit dat mijn wereld begint te spinnen alsof ik in een op hol geslagen ‘Breakdance kermisattractie’ zit, die ene waar ik eigenlijk niet in durf. Bang dat ik zo misselijk word dat ik ga spugen.

Als het draaien niet stopt, denk ik heel even dat dit het was. Ik heb een beroerte ofzo, schiet er door mn hoofd. Moest ik dan niet kuchen? Of was dat bij een hartaanval? Ik merk dat paniek een beetje de overhand neemt en probeer overeind te komen. De droom en de nare intense manier van wakker worden hadden me even uit het veld geslagen, ik heb hier nul ervaring maar tegelijkertijd accepteer ik echt niet dat ik zomaar dood ga. Ik moet toch iets kunnen doen om dit te doorbreken?

Als het draaien wat zakt, doe ik m’n smartwatch om. Eens even kijken wat mn hartslag zegt. Hartslag 67, zo laag heb ik hem normaal niet maar ja ik meet hem dan ook nooit als ik slaap of amper wakker ben. Ik google even op wakker worden, duizelig en misselijkheid. Diverse resultaten waaronder draaiduizeligheid komen voorbij maar zeggen me op dat moment nog niet zoveel. Ik zoek naar een manier om er uit te komen. Ergens lees ik dat het helpt om te gaan zitten, dan even op je linkerzijde te gaan liggen en te blijven liggen en dan dat ook te doen voor je rechterzijde en te herhalen tot het volledig afneemt. Dat dit het allerslechtste plan EVER was had ik graag van te voren geweten als bij de 2e keer dat ik op links ga liggen de wereld zo hard gaat spinnen dat ik even denk dat m’n hersenen ermee stoppen en het lichtje uit gaat.

Doorgaan met lezen “Dromen & Duizeligheid”

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

It’s okay..

veel liefs, Renske

Ik wil er enerzijds over schrijven, aan de andere kant ook weer niet. Ik struggle met m’n hoofd, maar ook met m’n hart. Waar moet ik beginnen? Na de begrafenis afgelopen woensdag gaf m’n lichaam er de brui aan. Ik werd ziek. Woensdag op donderdagnacht zette de buikkrampen waar ik de hele week al een beetje last van had door. Heerlijk even bijkomen op zo’n toilet en dat keer 100. En dan een intense hoofdpijn waar ik heel naar van werd. Zelfs de hond uitlaten was een immense uitdaging. De rest van de week, inclusief de babyshower van één van m’n liefste vriendinnen, ging aan me voorbij.. Het ging gewoon niet. Maar aangezien het leven doorgaat en de verantwoordelijkheden die daar bij horen ook besloot ik toch maar naar kantoor te gaan. M’n maag kan nog steeds niet alles verdragen, maar het gaat al iets beter. En met de wetenschap dat ik zo weer thuis kan zijn en de deadlines die me te wachten staan ga ik aan de slag met mijn “favoriete” bezigheid: rapportages maken en opleveren.

Eenmaal thuis wilde ik het allerliefst op de bank ploffen en er niet meer vanaf komen. God wat was ik moe, de zin is echt vér te zoeken. Ook niet in de bokstraining die me te wachten stond. En dat is wel vaker, want ja maandag. Dus daar begint de alom bekende struggle: Ik ga niet/ik ga wel/ik ga niet/ik ga wel. Maar dan komt de discipline om de hoek zetten. Juist nu is het belangrijk om te gaan, weer even alles alles van je af zetten en lekker los gaan. Ik heb immers een doel en die ga ik niet behalen door trainingen zomaar over te slaan. Dus na het eten knapte ik wat op en sjokte ik naar de training. Want hoewel het lastig is om te gaan, krijg je zelden spijt van wél te zijn geweest naar een training. Toch?

Doorgaan met lezen “It’s okay..”