Mijn lieve grote beer, maar voor altijd mijn kleine mannetje. Jij was mijn eerste 💙 Ik weet nog zo hoe het liefde op het eerste gezicht was. En wat keek ik uit naar het moment dat ik je mee naar huis mocht nemen.
Zo’n ondeugende doerak was je. Alle dingen doen, waarvan je dondersgoed wist dat het niet mocht. Van planten uitgraven, tot stiekem op het aanrecht springen in de hoop dat je uit de kraan mocht drinken. En toen Diva en Bella aan ons gezin toegevoegd werden, werd het soms nog een beetje erger.
Waar ik bij Bella het idee had dat het allemaal zo ongelofelijk snel ging, duurde het bij Boef eventjes. Ergens logisch, want het was een vrijdag, het weekend zit er tussen. En dan? Ook was de factuur destijds niet goed uitgestuurd, waardoor ik pas (na het laten inslapen van Boef) de herinnering daarvoor kreeg. Nu had ik de factuur al binnen voor ik via een kaartje op de hoogte was gebracht van zijn crematie. Het drukt mn neus wel even op de feiten, het is een zakelijke transactie. Waarbij ook bepaalde kosten letterlijk zijn verdubbeld sinds 3 maanden nadat ik Bella heb moeten laten inslapen. Wrang. Dat is hoe het voelt. Maar ik heb er verder ook niet zo heel veel woorden voor.
Ja meissie, het is alleen nog jij en ik, zeg ik tegen Diva als ze me van een afstandje aankijkt. Diva is altijd al erg op haarzelf geweest, ze komt op momenten echt wel even kroelen. Maar is niet van het bij je komen liggen of opgetild worden. Even een kopje, kort even wat kroelen. En weer weg, lekker chillen op de krabpaal of op de leuning van de bank..
Ik maak me zorgen, hoe zou zij zich voelen? Ze is nog nooit echt alleen geweest. Zij is de middelste van de 3 en inmiddels 13. Maar altijd is er leven om haar heen geweest. En nu, als ik naar kantoor ben is ze de hele dag ineens helemaal alleen. Ook als ik er wel ben kruipt ze toch weg in een hoekje, of zelfs in het badkamerkastje.. Ik vind het enorm moeilijk en ik hoop dat ze er niet teveel stress van krijgt. Want ik zou haar nog graag een tijdje bij me houden. Nog een keer afscheid nemen in zo’n korte tijd trek ik echt niet.
Veel liefs, Renske 