Categorie: Here we go..

Here we go.., Let’s talk!, Maagverkleining, Voortraject, Woordenbrij, Working girl

Afspraken, onderzoeken, training & examen

veel liefs, Renske

“Ik wil graag mijn ITIL 4 Specialist: Create, Deliver & Support certificaat halen” zeg ik tegen mijn manager tijdens ons voortgangsgesprek. Ik krijg akkoord en plan dit in. 2,5 dag intensieve training volgen op locatie en aansluitend het 2-uur durende examen maken. Destijds vond ik dat nog wel een strak plan. Nog even voor alle gekte dat certificaat halen, kan ik die toch mooi weer bijschrijven op mijn lijstje. En heb ik mijn zakelijke doelen toch ook weer deels gehaald dit jaar.

Dit was zo’n 2 a 3 maanden geleden. Daardoor was het eerlijk gezegd enigszins ontsnapt aan mijn aandacht tot ik vanmorgen een mailtje kreeg, dat ik mijn examen deelname moest registreren.

OHJA! SHIT. KUT. Ik weet niet waarom ik destijds dacht dat dit een goed idee was, maar pfoe dat heb ik wel even onderschat! Zoals bijna alles rondom het traject, daar niet van. Behalve de onderzoeken die vooral veel tijd en energie kosten, is ook het psychotherapie traject best pittig. Het stukje waar EMDR wordt ingezet voor traumaverwerking trekt wel flink wat deurtjes open.

Als ik er nu aan denk wil ik liever onder de dekens kruipen en niet meer thuis geven. De komende 2 weken staat mijn agenda ook bol van afspraken, zowel dingen als tandarts, diëtiste, (4 uur durend) psychologisch onderzoek maar ook een zomerevent van mijn werk, avondje met vrienden en ook nog een bbq met vrienden. En dan training. 3 dagen even afschakelen van alles. Geen werk, geen ziekenhuis of traject taferelen, geen sociale dingen. Alleen maar even focussen op ITIL zodat ik ook dat examen in 1x haal. Kan ik daarna gelijk weer verder met de huidtherapeut, gesprek met de longarts en wederom tandarts en mondhygiëniste. Is het al 17 juli?

Here we go.., Lifestyle, Maagverkleining, Voortraject, WLS Community

Vergelijken

veel liefs, Renske

Ik ben heel erg met mijzelf bezig. Maar dan ook echt heel erg, momenteel leef ik echt een beetje in mijn eigen bubbel. Dat resulteert in dat ik momenteel weinig oog voor andere mensen heb. En soms zelfs een beetje een slechte vriendin, zus, tante of dochter ben. Gelukkig weten mijn dierbaren waarom dat is en nemen ze mij dat niet kwalijk.

In mijn ontdekking naar meer informatie over mijn traject was ik een rondje volgen gaan doen op Instagram. Want hoe ontdek je nou meer? Door mensen te volgen die de ingreep al hebben gehad of die al verder in het voortraject zijn dan ik.

Dat is erg leerzaam kan ik je vertellen! Zo heb ik ontdekt dat ik na de operatie mijzelf zal moeten prikken voor trombose. Het idee vind ik wat naar. Hoewel ik niet bang ben voor naalden of spuiten, ben ik geen fan van het idee dat ik die zelf moet zetten. Maar goed, we gaan het zien.

Doorgaan met lezen “Vergelijken”

Here we go.., Let’s talk!, Maagverkleining, Woordenbrij, Working girl

Last but not least!

veel liefs, Renske

Onlangs vertelde ik de operationeel directeur over mijn traject. God wat vond ik dat moeilijk. Maar daarna was er ook een soort van opluchting, alsof er een zware last van mijn schouders gevallen. Maar toch niet helemaal, want er is nog één iemand over waarvan ik vind dat hij het ook verdient om te weten; de directeur. Hij is natuurlijk een druk bezet man, hij heeft een bedrijf met zo’n 80-90 man personeel. En daarnaast is hij toegewijd manager van het development team waar non-stop hard gewerkt wordt aan het product waar onze business om draait.

Voor de tweede keer vandaag loop ik zijn kamer in “nieuwe ronde, nieuwe kansen?” hij knikt terwijl hij zijn conference call afrondt. Als hij aanschuift aan de vergadertafel zegt hij “ik hoor dat je leuk nieuws hebt!”. Enigszins overdonderd hoor ik dat de operationeel directeur hem al geïnformeerd heeft. Enerzijds geeft dat een mooie ingang, anderzijds irriteert het me omdat ik het graag zelf had willen vertellen. Maar hij staat er open voor om mijn verhaal te horen, vol begrip en geduld luistert hij oprecht naar mijn verhaal. En dat is zo ontzettend fijn.

Dat maakt ook dat ik meer open kan zijn, durf te zijn. Een stukje laat zien van mijn verleden. Vertel over mijn narcistische ‘vader’ en hoe je leert te overleven en welke gevolgen dat heeft. Dan vertelt hij over zijn vrouw, zij is therapeut en werkt met kinderen. Maar de ouders worden er vaak bij betrokken omdat het eigenlijk zelden aan het kind ligt. Maar die er wel door gedupeerd raakt.

“Ik vind het knap van je. We vinden je al een topper en willen je graag helpen, maar dit is iets wat je zelf moet doen. Onthoud wel, als wij iets voor je kunnen betekenen laat het dan vooral weten!” En met die woorden sluit ik die laatste deur van delen. Iedereen in mijn privé en werk omgeving die ik persoonlijk op de hoogte wilde stellen is inmiddels wel geïnformeerd.

Het is fijn om op zo’n prettige manier je verhaal te kunnen doen en te weten dat er begrip is. Dat men weet dat je dit niet zomaar doet en dat deze periode niet makkelijk voor me is. Dat maakt het net even wat makkelijker!