Het is niet de eerste keer dat ik met kanker te maken heb gekregen, maar als het dan je moeder treft is het toch anders. Dat blijft toch je mams hè!
Toch leek het in eerste instantie erg positief. Een kleine tumor, stadium 1. Opereren en bestralen en dan ben je er. Helaas was dat minder waar. Na de operatie kwam er naar voren dat het toch allemaal iets minder positief was en dat komt samen met het hele feestpakket dat uit de kast getrokken wordt; niet alleen opereren en bestralen maar ook immuun-, hormoon- én chemotherapie.
Gelukkig is mijn moeder na de eerste schrik er redelijk nuchter onder en ik bewonder dan ook enorm hoe ze ermee om gaat. Niet dat je nu eenmaal veel keus hebt, maar je kan ook bij de pakken neer gaan zitten en dat is wat ze absoluut niet doet.




