Categorie: Woordenbrij

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

Boef ✨

veel liefs, Renske

Boefje, mijn eerste eigen huisdier. Ik was 23 en ik ging voor het eerst op mijzelf wonen. Het toeval wilde dat de poes van mijn toenmalige beste vriendin kittens kreeg. Op slag verliefd was ik op dat mooie kleine ventje; Boef.

Ik genoot zo ontzettend veel van dat kleine mannetje. Heerlijk vond hij het om lekker te kroelen. Toch had hij ook wel te kampen met wat gezondheidsklachten. En kreeg hij speciale brokjes om z’n blaasgruis onder controle te krijgen. Dat lukte, maar resulteerde wel in overgewicht waardoor dingen voor hem steeds een beetje minder gemakkelijk werden. Toen de afgelopen paar jaar hij wat gewicht begon te verliezen zag ik langzaam dat hij wat ouder werd, iets minder begon te eten en ook meer op zichzelf was. Nog steeds wel even lekker komen kroelen, maar op z’n eigen voorwaarden. Wat natuurlijk mag op je oude dag. Toen Bella er niet meer was, werd hij juist weer meer aanhankelijker. Ging zelfs in haar mandje liggen op momenten. En hoewel ze echt niet altijd goed met elkaar konden, besefte ik me weer des te meer wat voor een ‘pack’ we zijn geworden met z’n 4-tjes door de jaren heen. En het brak ook echt m’n hart wel een beetje om te zien hoe hij juist haar plekjes op zocht.

Doorgaan met lezen “Boef ✨”

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

1 jaar

veel liefs, Renske

Een jaar geleden nam ik afscheid van mijn allerbeste vriend. Wat was dat ongelofelijk moeilijk. Je wil zo graag dat iemand volhoudt, vasthoud. Maar is dat eerlijk? Nee, zoals m’n zusje zei, wij houden je vast zodat jij los kan laten en naar Oma kan gaan. Maar het vasthouden en jij die loslaat voelde voor mij alleen als verdrinken, verdwalen. Je bent altijd mijn rots in de branding geweest, de stabiele factor waar ik altijd op kon bouwen en die me nooit in de steek heeft gelaten.

“Ik vaar verder op jouw kompas.” Een jaar geleden, maar het voelt nog steeds als de dag van gister dat mijn hand in de jouwe lag en je zei dat het voor jou niet meer hoefde. De strijd opgegeven. Zoals ik schreef, 3 maanden na je overlijden, mijn hart brak.

Het “kristal” dat ik kreeg tijdens de begrafenis, doet mij altijd aan je herinneren als de zon erop schijnt. 🌈

Inmiddels heb ik mijn weg wel weer enigszins weten te vinden. Maar het gemis is nog steeds zo ontzettend voelbaar. Ik werk ontzettend hard om het beste uit het leven te halen en ik hoop dat je samen met Oma vanaf jullie ster af en toe meekijken en trots op me zijn. Ik draag jullie voor altijd mee in mijn hart✨

Just life, Let’s talk!, Woordenbrij

Een maand 💫

veel liefs, Renske

Niet iedereen begrijpt dat je zo ontzettend veel liefde kan voelen voor een dier. Voor mij was ze niet ondergeschikt aan mijn gezin, ze wás mijn gezin. Samen met m’n katten Boef & Diva heeft zij het verschil gemaakt in mijn leven. Ze heeft mooie momenten meegemaakt, maar vooral ook hele moeilijke. En ik durf oprecht niet te zeggen of ik nu zou zijn waar ik ben als ik haar niet had gehad om mij op sommige momenten op de been te houden.

Dat ik zo onverwachts zo’n heftige keuze moest maken, die tot het einde van haar leventje heeft geleid is er een die mij heel zwaar is gevallen. Nog vaak stel ik mijzelf de vraag of ik niet meer had moeten doen. Of ik niet nog extra dingen had moeten laten checken en haar laatste blik staat in mijn geheugen gegrift. Ik weet als ik echt met m’n hoofd denk dat haar laatste jaren al wel enigszins beperkt waren. En de laatste twee weken was ze echt niet meer haar sprankelende zelf. Toch vind ik het moeilijk en daarbovenop komt natuurlijk het gemis. Thuiskomen in een leeg huis (zonder Bella dan). Geen hyperactief klein dondertje meer om me heen. Geen ochtend- /middag- en avondwandelingen. Geen ukkie die zich lekker tegen me aan nestelt. Enkel je foto die op mijn nachtkastje prijkt en die ik zie als ik wakker word…

Doorgaan met lezen “Een maand 💫”