Let’s talk!, Lifestyle, Maagverkleining, None Scale Victory (NSV), Psychotherapie, Voortraject, WLS Community

Nieuwe ronde, nieuwe kansen?

In de laatste dagen van het jaar is het vrij standaard dat je terug kijkt op het afgelopen jaar. Vaak zie je dat mensen het allemaal vrij snel achter zich willen laten. Op naar het nieuwe jaar, want nieuwe ronde nieuwe kansen.. Toch?

Ik heb dat ook een tijdlang gehad. Met sporten, afvallen, gezond eten en ook hoe ik naar mijzelf keek. Niets was goed genoeg voor de lange termijn. Waardoor ik dan de hoop weer opgaf, mijzelf opgaf.

Dit jaar is het anders. Dankzij het bariatrie traject en de psychotherapie die ik heb gevolgd, ben ik weer van mijzelf gaan houden. En natuurlijk is het fijn dat je afvalt en slanker wordt, maar er liggen daarmee ook gevaren op de loer. Zo heb ik een tijd mijzelf iedere dag gewogen, het werd gewoon een obsessie. Dus heb ik mijzelf gedwongen terug te gaan naar maximaal één keer per week wegen. En sinds mijn –6 maanden post operatief moment-, ga ik het ook niet meer wekelijks delen op social media maar enkel nog maandelijks.

Ik zie er teveel gevaren in, ook bij lotgenoten. De wekelijkse face to face friday, waar schouders zo worden neergezet dat botten zichtbaar zijn (die je op andere fotoos helemaal niet ziet) of je buik inhouden wanneer er een vergelijking wordt gemaakt met de before foto. Uiteraard is het een aanname, want ik weet niet zo goed wat het doel is van iemand om dat te doen. Maar in mijn optiek lijkt het dat iedereen maar slanker gezien wil worden, nog slanker dan ze dus in werkelijkheid zijn. En dat is niet oké, wat geef je dan af naar anderen? Of bovenal, wat geef je dan af naar jezelf? Je bent 40, 50, 60 of zelfs 70 kilo afgevallen en het is nog steeds niet genoeg?

Doorgaan met lezen “Nieuwe ronde, nieuwe kansen?”

Just life, Let’s talk!, Lifestyle, Maagverkleining, Natraject, Woordenbrij

Mijlpalen en flashbacks

Gister was mijn officiële weegdag. Ik weeg nog precies hetzelfde als een week geleden. Kerst heeft mij niet laten afvallen, maar voor het eerst ook niet doen aankomen. Daar ben ik heel erg dankbaar voor, maar ik vond het ook jammer dat er niets af is. Omdat ik nog maar 2 ons verwijderd ben van een nieuw tiental. Is dat nou zo bijzonder?

Ja en nee. Nee omdat ik dan nog steeds maar 2 ons lichter ben dan een dag of week ervoor. Maar dit tiental is bijzonder. Omdat de laatste keer dat ik dit woog, ik 23 jaar was. Ruim 13 jaar geleden. Je zal je afvragen waarom ik dat zo goed weet. Dat is helaas omdat er niet zo’n leuke herinnering aan vast hangt.

De eerste schooldag van mijn nieuwe opleiding. Ik ging na jaren werken terug naar school. We gingen met alle Toerisme en hospitality klassen naar Utrecht waar we onder andere gingen waterfietsen. Daar werd ik ingedeeld met 3 andere meiden die ieder amper 50 kilo wogen. Dus je kan je wel voorstellen wat daar dan gebeurt. Zij vinden dat het mijn schuld is dat ze zwaar moeten trappen, maar ook het bootje waar we in zitten helt naar mijn kant omdat ik zwaarder ben dan de andere meisjes. “Ja bij ons zit zo’n dikke in het bootje van zeker 100 kilo” lees ik op het telefoonscherm van het meisje dat links voor mij zit. Het overgewicht voelt als 300 kilo drukkend op mijn schouders. Wat ontzettend vernederend.

Daarom heb ik mij vandaag nog eens gewogen. Heb ik het bereikt? Ja! Zowaar was ik ruim een kilo lichter dan gister. Vandaag weeg ik precies hetzelfde als die ene dag, 13 jaar geleden. Maar ik voel mij niet hetzelfde. Ik ben juist dankbaar, dat ik dit wegen mag. Dankbaar voor wat ik heb bereikt. En als ik in de spiegel kijk voel ik mij mooi. Goed zoals ik ben. En dat is het enige wat telt. Wat een ander ervan vindt doet er niet toe en ik laat mij daar niet langer door beperken.

Dumpings, Maagverkleining, Natraject

Christmas dinner dumping

Al weken hebben we het erover. Onze outfits voor het Kerstdiner. En met we bedoel ik mijzelf en de meiden uit mijn team. Want we gaan lekker dineren bij Gastrobar Hartig, een knus shared dining restaurant. Thema; glitter en glamour.

Ik start de dag lekker vrij. We hebben namelijk afgesproken erna nog drankjes te doen en ik wil Bella niet zolang alleen laten, dus slaap ik zowaar uit tot 09:00! Douche ik en start ik aan m’n Christmas dinner preparations. Tot ik ready ben voor een avondje uit.

Het is al relatief lang geleden dat ik een avondje uit ben geweest en ik heb er echt zin in! We borrelen nog even vooraf op kantoor waar we de 3 bazen nog even verrassen met een kado als bedankje voor de afgelopen periode. En wij ontvangen een leuke bonus met dezelfde gedachte! Altijd leuk zo in deze dure maanden!

Tijd om naar het restaurant te gaan. Waar we heerlijk mogen genieten van 3 gangen vol overheerlijke gerechten. Er komen vlees, vis en vegetarische gerechten voorbij en het voordeel hiervan is dat je overal een beetje van eet. Wat eigenlijk dus echt perfect is voor een maagverkleiner. Er zit tussen de 3 gangen ook even tijd om het eten te laten zakken. En er is mogelijkheid om bij te bestellen als iets sneller op is, wat weer ideaal is voor de rest van het gezelschap.

Doorgaan met lezen “Christmas dinner dumping”