Aflevering 3: Goed in je vel (Uitgezonden op: 22-09-2021)
De gevolgen van de maagverkleining verschillen per persoon; voor de een heel gunstig, voor de ander valt het tegen.
Let op: Heb je de afleveringen nog niet gezien? Kijk ze dan eerst, want mijn review bevat spoilers!
In de vorige aflevering kon je zien hoe Eline zich opmaakte voor een buikwandcorrectie. Lange tijd kampte zij met overgewicht als gevolg van emotie eten. Door de maagverkleining in combinatie met de juiste voeding en sporten viel zij 70 kilo af.
De operatie; een buikwandcorrectie, is achter de rug. Eline mag naar huis. Hoewel ze loopt als een dame op leeftijd, alles voelt enorm strak, is ze super blij met het eindresultaat. Spijtig genoeg krijgt ze last van dat haar wondvocht gaat infecteren en wordt ze opnieuw opgenomen. Na zo’n 4 dagen mag ze naar huis.
Ik persoonlijk vond het onwijs interessant om het herstel van Eline te zien. Natuurlijk is het heel vervelend dat het wondvocht is gaan ontsteken, maar als dit bij maagverkleiners sneller voorkomt maakt het dat wel leerzamer natuurlijk. Ik wist dat nog niet, terwijl het eigenlijk logisch is. Na een maagverkleining is je afweersysteem verzwakt omdat je veel minder voedingsstoffen binnen krijgt. Dat maakt je vatbaarder voor complicaties. Maar de operatie is geslaagd en Eline is maar liefst 4 kilo aan overtollige huid kwijt rondom haar buik en rug.
Dan is er nog patiënt Kars, hem hebben we in de voorgaande aflevering al gezien. Hij woog 207 kilo en kreeg een diabetesvoet. Met eigen inspanning heeft hij zijn gewicht wegen te verlagen tot 148 kilo toen hij de maagverkleiningsoperatie kreeg. Hoewel ik het nog steeds wel bijzonder vind dat hij vooral diabetes een probleem vindt en niet zijn overgewicht zie je goed terug dat bij hem de knop is omgegaan.
Zo geeft hij bijvoorbeeld aan dat hij goed moet blijven nadenken, anders gaat het fout. En dat lukt niet iedere dag. Je start iedere dag bijvoorbeeld met je ontbijt om 08:00. En je eet een tussendoortje om 10:00. Maar een half uur na je ontbijt en een half uur voor tussendoortje mag je niet drinken. Toch moet je wel proberen zo’n 2 liter vocht per dag binnen te krijgen. Je kan niet meer zomaar naar je koelkast lopen om even wat te drinken te pakken. Je moet het allemaal plannen. Dat hij hard werkt voor zijn doel is duudelijk. Waarmee hij inmiddels halverwege is, namelijk -35 kilo en een gewicht van minder dan 115 kilo. En ook zijn bloedglucose waarden zijn gedaald van 68 naar 48; bijna Diabetesvrij!
Als laatste zijn er nog de moeder en zoon; Marion en Rick. Beide hebben zij een maagverkleining ondergaan. De 24-jarige Rick woog maar liefst 140 kilo, door stress en stiekem eten. Marion woog 120 kilo, waar ze na de ingreep 55 kilo was afgevallen maar tot haar ongenoegen toch weer wat is aangekomen. En hoewel je er een pittige mening over kan hebben, laat het wel goed de waarheid zien.
Je wordt namelijk geopereerd aan je maag. Die wordt kleiner gemaakt, maar het haalt niks uit voor je hoofd. Eten is een verslaving. Suiker is dat ook. En dat wordt zwaar onderschat. Niet alleen zal er moeten worden geleerd hoe met eetdrang om te gaan. Maar ook te kijken waar de stress en negatieve emoties vandaan komen en hoe daar mee omgegaan kan worden. Anders blijft eten aanlokkelijk en de kans op een terugval natuurlijk erg groot.
Wat je vervolgens ziet is dat Marion tijdens de boodschappen 2 repen chocolade in haar boodschappenkar legt. “Is voor 2 dagen en niet alleen voor mijzelf he”. Of dat Rick een (klein) menu van de mcDonalds probeert weg te werken. Is dat slim? Zeker niet. Ik vind het belangrijk dat je in een voor en/of natraject goede begeleiding krijgt. Daar is je ziekenhuis verantwoordelijk voor. Maar er ligt natuurlijk ook een stukje verantwoording bij jezelf. Nooit groenten eten en om de 3 dagen naar de McDonalds is vragen om moeilijkheden of een terugval. Aan de andere kant is die psychische hulp dan nog belangrijker.
En laten we ook vooral niet vergeten dat de maatschappij nog steeds veel te weinig doet tegen ongezond eten. We worden continue getriggerd op ongezond eten. Gezond voedsel oogt duurder, wat niet altijd zo hoeft te zijn. Voorkomen dat mensen te zwaar worden, is beter dan genezen. Maar als er dan een operatie bij komt kijken is in een traject de juiste hulp des te meer zo belangrijk. Zorgen dat de mindset goed wordt én blijft.
Interessant afleveringsweetje: Vet maakt hormonen aan; het belangrijkste vethormoon heet Leptine. Dit is een graadmeter voor hoeveel vet je eigenlijk in je lichaam hebt. Krijg je meer vet, dan denkt je vet dat moet ik regelen. Dus krijgt het regelcentrum in de hersenen een seintje. Die zal dan schakelen en zorgen voor minder trek. De eetlust wordt geremd en de stofwisseling wordt gestimuleerd. Dat is natuurlijk een heel mooi regel-mechanisme. Daardoor blijven meeste mensen goed op gewicht.
Maar stel je wordt te dik, je hebt een teveel aan vetmassa. Eigenlijk zou je denken dat het niet uit zou moeten maken. Dan heb je meer leptine. Alleen het punt is dat teveel vet ontstoken raakt waardoor het regelcentrum ook in de war raakt. Deze voelt dan niet meer aan wat het doet, het signaal gaat stuk. Hierdoor is een maagverkleining een prachtige en vaak nog de enige uitkomst!
Ik heb deze aflevering enerzijds verbaasd anderzijds bewonderend zitten kijken. Ik vind dat een voorbeeld als Rick (wat zover is uitgezonden) het stigma in stand houdt. Dikke mensen laten zich opereren en blijven ongezond eten en worden toch slank. “De easy way out”. Tegelijkertijd denk ik dat de situatie van Marion juist een heuse eye-opener kan zijn. Hoe klaar je moet zijn, mentaal gezien, voor een operatie en aansluitend voor de levensstijl. Dat het meer is dan slechts die maagverkleining.
Volgende week de laatste aflevering alweer!
Veel liefs, Renske 