Fitgirl, Lifestyle, Maagverkleining, Voortraject

Poging nummer 2

M’n Opa in het ziekenhuis.. Positief op Corona. M’n Opa uit het ziekenhuis.. inmiddels ook mijn moeder & tante besmet. Migraine en vervolgens werd mijn moeder opgenomen in het ziekenhuis. Geen beste dagen als je ziet wat ik allemaal doen moet. Maar adem in, adem uit.. Na alle dagen in bed en stressen was het vandaag tijd voor poging nummer 2 van het beweegplan. Niet mijn eerste intervalwandeling, maaaar toch even vanaf het begin.

En dan merk ik dat ik dit eigenlijk nooit doe. En al helemaal niet op maandagmorgen. M’n smartwatch niet verbonden met m’n telefoon. Ook was ik m’n Strava vergeten aan te zetten, die mijn wandelingen “opneemt”. Lekker slim! Maaaaar.. Het is gelukt. Ik heb iets langzamer ingezet en daardoor ook (hijgend!) de laatste 3 minuten weten te halen. God God wat een slechte conditie heb ik ook.

Maar het is gelukt! En met een prachtige uitzicht hebben we toch eigenlijk niets te klagen!

Let’s talk!, Lifestyle, Woordenbrij

Toch maar even niet..

Wat was ik enthousiast gister toen ik doorhad dat ik eindelijk zou gaan starten met het voortraject. Ik stond als een blij ei te stuiteren. Zoveel dingen die door m’n hoofd gingen. Ik was echt allerlei boxjes aan het afvinken in mijn hoofd. Gek dat je zo bezig bent geweest met dingen voor elkaar te krijgen en te duimen dat je een GO krijgt en dat het dan EIN-DE-LIJK gaat beginnen. Maar toen kreeg ik ’s avonds laat een berichtje van mijn moeder “Ben je nog wakker? Opa ligt namelijk in het ziekenhuis, ik ben net thuis.”

Inmiddels hebben we te horen gekregen dat Opa positief getest is op corona en ook is overgeplaatst naar de speciale covid afdeling. Maar dan denk ik wel, wat is het leven soms toch ook ontzettend oneerlijk. Als je dan werkt en veel doet om dingen voor elkaar te krijgen, dat je daar niet even van genieten mag. Gelijk word je met beide voeten weer op de grond gezet en maakt het gevoel van vreugde plaats voor zorgen. Grote zorgen om mijn lieve Opa.

En we mogen eventueel op bezoek, volgens een aantal regels van het desbetreffende ziekenhuis. Je wordt dan voorzien van een schort, handschoenen, masker en bril. Maarja het is toch een risico. Hoe goed je ook beschermd bent, ziekenhuispersoneel wordt ook ziek. En dat ziek worden of nog erger, corona over brengen naar misschien mijn eigen ziekenhuis in Rotterdam is een risico die ik niet wil dragen. Mocht de situatie veranderen, dan is er natuurlijk geen twijfel mogelijk. Dan ga ik gewoon en schuif ik mijn afspraken op. Maar tot die tijd, wachten we maar af vanuit het verre Rotterdam.