Tag: stoelgang

Maagverkleining, Natraject

Laatste afspraak diëtiste

veel liefs, Renske

Vandaag mocht ik weer naar de diëtiste. Ik had bij de jaarlijkse controle aangegeven dat ik echt moeite heb met mijn leven weer in balans krijgen na de operatie. Sporten ging toen nog niet, eten ging iets te gemakkelijk. Met name de foute dingen en voedzaam en gezond blijven eten had ik echt moeite mee. Dus mocht ik nog een keertje extra langskomen op 1 augustus. Die afspraak heb ik verzet naar vandaag, want ik wilde de extra afspraak goed benutten en er was nog maar weinig veranderd. Ja ik was inmiddels gestart met Salsa, maar sporten was nog niet waar ik het graag wilde. En het eten was nog onveranderd.

Vandaag was het dan wel tijd voor mijn afspraak. Ik was de enige op de poli, er bleken problemen te zijn met HIX, het systeem waar ze mee werken waardoor ze veel patiënten hebben afgebeld. Dus was ik al vrij snel aan de beurt.

Ik vertelde over de afgelopen periode, maar ook over de knop die ik heb omgezet. Waarbij ik samen met m’n zusje een nieuw doel heb gesteld van 15 kilo die we graag kwijt willen. “15 kilo is natuurlijk best veel, is het niet beter om kleine haalbaardere doelen te stellen?” vraagt M.B. Nu heeft ze geen ongelijk, maar als je gewend bent om best wel wat kilo’s relatief snel af te vallen, dan lijkt 15 kilo zo gedaan. Aan de andere kant ik was sinds april/mei al zo’n beetje aan het stabiliseren. Want ik ben nu welgeteld een kilo lichter ongeveer dan op 16 mei. Dat is 3 maanden en 1 dag geleden. De operatie heeft alleen verandering gebracht op een manier waardoor ik ontzettend veel schommel, maar niet echt daadwerkelijk lichter word. Iedere keer dat ik wat gewicht kwijt raak is het een week of misschien 2 toch weer erbij.

Doorgaan met lezen “Laatste afspraak diëtiste”

Lifestyle, Maagverkleining, Natraject, Working girl

Dagje verlof

veel liefs, Renske

De hele zomervakantie komen er mensen samen voor hun deur, aan de overkant van de straat. Een vijftal Turkse gezinnen die het buiten gezellig maken sinds het zo heet is en hun bovenwoningen te warm zijn. Dat ze zich vermaken is overduidelijk; praten, lachen, gieren, brullen. Maar ook geschreeuw, gegil van de spelende kinderen. Dit gaat vaak nog lang door tot na de ‘geaccepteerde’ tijden. Inmiddels ruim een maand geleden ben ik overdag eens langs gegaan. Gevraagd of het misschien wat minder hard kon. Ze mogen van mij best buiten zitten, maar dan graag minus het gegil en geschreeuw. Zeker omdat de dag erna mijn wekker wel gewoon om 06:00 gaat. Ondanks de beloften van het echtpaar met wie ik sprak, deed de rest van de gezinnen waar ze zin in hadden.

Gisteravond was geen uitzondering. En alsof de betovering voorbij was pakten ze om 00:00 stipt hun spullen in en gingen terug naar binnen. 12 uur. Nog slechts 6 uur op de klok tot m’n wekker gaat. Iedere dag is voor mij een beetje als een Russisch roulette. Voel ik me goed? Heb ik energie? Niet duizelig? Ik had een goede dag gehad en maar liefst tot 15:30 kunnen werken. Dat is enorm positief, maar daar staat tegenover dat ik echt even bij moet komen en ook veel rust nodig heb…

Dus toen ik voor de wekker wakker werd (05:40) wist ik al hoe laat het was. Zelfs mijn maag voelde het. Waar ik normaal moeite heb met mijn stoelgang, was het nu het tegenovergestelde. Of het enkel te wijten is aan de drukke dag en het gebrek aan slaap durf ik natuurlijk niet met 100% zekerheid te zeggen. Het kan ook gewoon eten van gister zijn dat verkeerd valt en me zo uit m’n hum haalt.

Maar ik ben compleet futloos. Gelukkig heb ik een begripvolle baas en vond hij het geen enkel probleem dat ik een dagje verlof opnam. Ik weet dat hij het waarschijnlijk ook prima zou hebben gevonden als ik geen verlof in had gezet. Maar dit vind ik de nette manier. En als ik mij morgen beter voel wil ik leuke dingen kunnen doen zonder mijzelf schuldig te hoeven voelen dat ik vandaag een dag werk heb overgeslagen.

Dus vandaag luister ik naar mijn lichaam en doen we het mooi rustig aan!

Maagverkleining, Natraject

Bisa’s & Klysma

veel liefs, Renske

Voor de operatie kon ik altijd met alle gemak van de wereld naar de wc. De angst om na de operatie slecht te kunnen gaan was dan ook best wel groot, maar tegelijkertijd kon ik me er maar weinig bij voorstellen. Sinds de operatie heb ik over het algemeen weinig problemen met naar de wc gaan, al zijn er af en toe momenten dat het echt moeizaam gaat. Dan is de aandrang er; het gevoel dat het tegen je sterrie aantikt klaar voor de finale.. Maar tegelijk is het niet genoeg om naar buiten te komen. Waardoor je de hele dag het gevoel hebt dat je nodig moet poepen. Strontvervelend! 💩 💩💩

Natuurlijk weet ik waar het aan ligt. Vastere ontlasting ontstaat door gebrek aan vezels of door te weinig water drinken. Dat is niet zo gek als je al een stuk minder eet, niet alles kan verdragen en dat wat je nuttigt ook nog eens niet allemaal opgenomen wordt door je lichaam. Daarom kreeg ik tijdens het ontslag een advies mee om bisacodyl te halen. Bisacodyl is een tabletje die een laxerend effect heeft. Het is niet voor langdurig gebruik en lost op de lange termijn zeker het probleem niet op, maar de oorzaak is wel duidelijk en die lost zich voorlopig evenmin op.

Dus toen enkele weken geleden ik voor de 9e keer die dag begonnen was aan een bevalling met flinke persweëen om de ontlasting eruit te krijgen, was ik er HE-LE-MAAL klaar mee. Ik wilde zo graag dat het eruit was, mij weer even leeg voelen… Dat ik er voor koos om een bisacodyl in te nemen. En ja hoor, binnen 3 uur kwam er zowaar een hoop gerommel tot stand in mijn onderbuik en hoewel het nog steeds niet onwijs makkelijk ging was de klus geklaard. Helaas was de 2e keer geen succesverhaal.

Doorgaan met lezen “Bisa’s & Klysma”