Tag: slaapapparaat

Mediale Armlift, Plastische Chirurgie, Wachtlijst & Afspraken Armlift

Zorgcoach

veel liefs, Renske

Tijdens mijn afspraak met de anesthesioloog kwam mijn slaapapneu ter sprake. Hoewel die sinds mijn gewichtsverlies flink is afgenomen, is er helaas nog steeds sprake van OSAS. Dat betekent dat narcose bij een operatie meer risico met zich meeneemt en dat het gebruik van mijn CPAP-apparaat in de dagen erna extra belangrijk is.

Nu gebruik ik mijn CPAP eigenlijk nooit. Ik vond het apparaat altijd al vervelend in gebruik, maar sinds de terugroepactie van Philips en het vervangende model werd ik er helemaal gestoord van. De instellingen klopten niet en zelfs met telefonisch contact kreeg ik het niet goed afgesteld. Toen ik 2 jaar geleden onder het mes moest om mijn galblaas te laten verwijderen, gebruikte ik het apparaat met flinke tegenzin. Maarja, wat moet dat moet. Dus ook deze keer haalde ik het ding weer onder het stof vandaan..

Maar na nog geen 30 minuten in bed trok ik het masker gefrustreerd van mijn gezicht. De volgende dag besloot ik toch maar te bellen. “Omdat ook enkele onderdelen weer aan vervanging toe zijn kunnen we deze keer ook een afspraak maken met een zorgcoach. Dan kunnen we alles even goed nalopen” zegt de man van de klantenservice van Mediq.

Ik moest er een weekje op wachten, maar dat was prima. Ik heb geen haast, want de operatie laat toch nog wel even op zich wachten. Het apparaat had ik al geinstalleerd op mijn nachtkastje. Dus vandaag tijdens de afspraak liepen we samen alle instellingen door, kon ik mijn bezwaren uitleggen en vonden we voor elk punt wel een oplossing. Ook kreeg ik een nieuw type masker. Geen log gevaarte dat 3/4 van je gezicht bedekt, maar een compact model dat alleen je mond en onderkant van je neus omsluit. Het is natuurlijk nog steeds niet hetzelfde als zonder slapen, maar alle beetjes helpen!

Voor nu ben ik tevreden, maar ik moet hem de komende periode natuurlijk ook nog uit gaan testen. Daar start ik mee zodra ik m’n operatiedatum weet!

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

PIJN!

veel liefs, Renske

Na de operatie ben ik bijna niet meer buiten bewustzijn geweest. Waar ik me van de operatie met de maagverkleining maar heel weinig kan herinneren van de momenten op de uitslaapkamer, heb ik die nu juist heel bewust meegemaakt. Want wat deed het godvergeten veel pijn, ik heb heel wat liggen kermen daar. En iedere keer als iemand vroeg hoe het met me ging, waarop ik antwoordde dat ik zoveel pijn had kreeg ik als antwoord “ja maar we mogen u niks geven. We willen niet dat u stopt met ademen”. Wat mij betreft echt een kut antwoord, natuurlijk wil ik ook niet stoppen met ademen. Maar hoezo ligt de lijn tussen doodgaan (lees: stoppen met ademen) en mij verlossen van de extreme pijn zo dicht bij elkaar? Klinkt erg dramatiserend en dat zeg ik als dramaqueen..

Gelukkig komt er een punt dat ik toch wat pijnstilling krijg toegediend. En de écht scherpe pijn verdwijnt en het wordt iets draaglijker. Ik val een paar keer in slaap en uiteindelijk word ik teruggebracht naar de afdeling. Relatief snel ben ik weer helemaal helder. Persoonlijk wijt ik het aan de pijn, die heeft om voorrang gestreden met het narcosemiddel en gewonnen. Ze hadden me voor ik weggereden werd wel verteld dat ik nog 6 keer per dag morfinetabletjes zou mogen, maar dat ik er wel zelf om moest vragen. Dus eenmaal terug op de afdeling heb ik daar uiteraard direct om gevraagd. Toch moest ik wachten tot de avondmedicatie. Daar was wederom geen “extra’s” en nadat ik er weer om vroeg zijn ze de oxcycodon uit de kluis gaan halen. Dat dit een kortwerkende variant was wist ik niet en dat is maar goed ook. Want heel eventjes was ik bijna helemaal pijnvrij. Wat een verademing na zo’n dag creperen.

Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen om een paar uur later weer wakker te worden. Het masker van m’n CPAP apparaat is op de grond gevallen en m’n wond doet dusdanig pijn, dat ik zelf niet over de grond ga kruipen om hem op te rapen. Ik kijk op m’n telefoon 03:30. Nog iets te vroeg om zonder verder te slapen. Dus bel ik de verpleging en vraag gelijk ook om pijnstilling. Dat krijg ik gelukkig en ik val voor een paar uurtjes nog even in slaap.

Zoveel lichtjes bij zo’n leeg ziekenhuisbed.
Lijkt wel een ruimteschip 🛸

Doorgaan met lezen “PIJN!”

Herstel, Maagverkleining

Eerste dagen thuis..

veel liefs, Renske

Aangezien het vandaag inmiddels een week geleden is dat ik geopereerd ben, wordt het denk ik wel eens even tijd voor een update over mijn eerste week na de operatie.

Afgelopen zaterdag mocht ik, na een verblijf van 3 dagen in het ziekenhuis EINDELIJK, naar huis.. HOEZEE HOEZEE. Mijn moeder was al een aantal dagen in mijn huis om op m’n 3 harige kinderen te passen en zou nog blijven tot zondag. Mijn zusje die mij op kwam halen uit het ziekenhuis ging zaterdags weer richting huis. En op zondag kwam mijn beste vriendin voor 4 dagen de “dienst” overnemen van mijn moeder, zodat ik in ieder geval in de eerste week na de operatie verzekerd ben van goede zorg!

Maar ja, de vraag die ik echt onwijs vaak krijg (thanks iedereen die zo met mij mee leeft!!) is dus hoe het nu met me gaat.. En ik kan zeggen dat op lichamelijk gebied het eigenlijk dus best wel redelijk met me gaat.. Ik had sinds ik uit het ziekenhuis af en toe wat steekjes in m’n linkerzijde. Dat is nu meer een continue zeurderige “pijn”. Die dan af en toe wat oplaait als ik wat eet dat zwaar valt en de boel in werking gaat, of als ik een wandeling buiten maak wanneer Bella ook wordt uitgelaten. Of dat als ik een poging doe voorzichtig de vaatwasser uit te ruimen dat mijn energie gelijk op standje -10 komt te staan.

Doorgaan met lezen “Eerste dagen thuis..”