Niet zo lang geleden kreeg ik een afspraak in mn agenda in het ziekenhuis account. De 1 jaar controle met de diëtiste is telefonisch. Nou prima, op zich ging het redelijk. Ik was wel aan het stabiliseren, maar op zich was ik redelijk in balans qua eten en bewegen. Toch? Er zijn best nog wel eens momenten dat ik namelijk enorm twijfel aan de dingen die ik doe, of het niet anders had kunnen zijn.
Zo kan ik namelijk best veel eten, voor een maagverkleiner. Toch ben ik veel kwijt en zit ik zoals iedereen dat dan roept echt op een goede lijn. Natuurlijk is dat ook zo, nu ik bijna de -70 kilo nader, ben ik mij daar écht wel van bewust. Maar er zijn qua gewicht nog wel een paar doelen die ik zou willen halen. Ook vooral met het oog op eventuele corrigerende operaties in de toekomst, is het belangrijk een specifiek BMI te halen. Maar veel zorgen had ik daar nog niet over. Tot de operatie van mn galblaas kwam. Tijdens mijn bezoekje aan de spoedeisende hulp, enkele dagen later, werd er bloed geprikt en die waarden heb ik gedeeld in mijn blog.

Een van mijn lieve insta-volgers, wees mij er op dat mijn albumine waarde ruim onder de ondergrens zat en ze vroeg zich af of het ziekenhuis mij hier op gewezen had. Haar behoorlijke heftige complicaties zijn namelijk (o.a.) een gevolg van een te lage albumine waarde. God wat schrok ik daarvan!
