Stemmen.. Gerommel in mijn buik.. En een vol en raar gevoel in mijn keel.. Word ik nog geopereerd? Ik doe een poging tot mijn keel schrapen om aandacht te trekken. En dan wordt het weer zwart.
“Mevrouw. De operatie is geslaagd, wakker worden!!”, er wordt aan me geschud. Een vol en benauwd gevoel vult mijn keel. Gelukkig zak ik nog even weg. De volgende ronde dat ze me wakker maken is de beademingsbuis uit mijn keel en moet ik overstappen (lees = klimmen) op het gewone bed. En word ik de OK uitgereden. Maar voordat ik mijn uitslaapplek bereik verdwijn ik alweer richting dromenland.
“Mevrouw is weer bij bewustzijn en mag overgebracht worden naar de afdeling!”
Huh.. heeft ze nu over mij? M’n hersenen proberen in te schakelen, maar het gaat langzaam.. M’n hoofd is nog niet waar hij moet zijn.
Veel liefs, Renske 