Tag: pijn

Dating 'nd more, Lifestyle, Married at first Sight

Hartverscheurend

veel liefs, Renske

Een van de dingen die ik doe sinds het hele avontuur van mogelijke deelname aan Married at first Sight, wat aansluit op het manifesteren, is eerdere seizoenen terugkijken. Op seizoen 1 na had ik alle seizoenen al eens gezien, maar toch voor de beleving, ervaring maar ook inspiratie ben ik de beschikbare Nederlandse seizoenen (vanaf seizoen 5 + Match or Mistake) gaan terugkijken.

Prachtige koppels komen er voorbij, waarvan zelfs enkele getrouwd blijven! Koppels waar ik van vind of zelfs heel Nederland over valt. Maar een koppel waar ik echt helemaal verliefd op was zijn toch Wilfred en François. Maar nog meer waar mijn hart brak toen die match voor hun niet tot hun recht kwam en je de pijn van hun gezichten af kon lezen bij de eindgesprekken of voelde bij het uitspreken van hun laatste ‘geloften’.

Ik gunde het ze zó, maar tegelijkertijd besef ik mij dat dat ook een uitkomst kan zijn. Ja het kan heel goed gaan en je krijgt een prachtige match met wie je na het programma ook heel gelukkig bent. Of je gooit elkaar de auto uit en vliegt elkaar in de jaren (of met glazen rode wijn) zoals Martijn en Nicole. Maar dit kan ook. Een gevoel van onbeantwoorde liefde of waarbij de een sneller gaat en dingen voelt dan de ander. Waarbij je hart een deuk oploopt. Tranen met tuiten huil ik dan ook, omdat ik zó met ze mee voel.

Want dat gun je toch niemand? Maar het terugkijken van met name dit seizoen zet mij wel weer even met beide voeten op de aarde. Dat als je gematcht wordt en mee mag doen, dat het letterlijk alle kanten op gaat. Waarbij ik natuurlijk alles in zet op ware liefde!

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

2 weken PO

veel liefs, Renske

2 weken geleden werd ik geopereerd. Maar jeetje wat gebeurt er dan veel. Althans, de eerste dagen in ieder geval. Na mijn bezoekje aan de SEH werd het gelukkig rustiger. Ik bracht voornamelijk veel tijd door in bed. Slapen.. Overdag én ‘s avonds. Bizar hoe moe een mens kan zijn na een relatief ‘kleine’ ingreep.

De huidige vibe momenteel bij ons in huis 🥰

De afgelopen week was niet veel anders dan de eerste week PO. Ik sliep veel en probeerde goed op mijzelf te letten. Zeker omdat ik nog braaf pijnstillers slikte en je dan misschien overmoedig wordt. Toen ik op een gegeven moment bedacht dat ik best een volle vuilniszak uit de bak kan halen om er een nieuwe in te doen en daardoor ‘s nachts gelijk geen oog meer dicht deed door de stekende pijn besefte ik mij wederom dat ik het best wel onderschat heb allemaal. Ik doe het rustig aan, hoeveel rustiger moet het nog worden?!

Maar inmiddels ben ik sinds enkele dagen wél gestopt met de pijnstillers. De pijn in m’n buik is nagenoeg te handelen, maar ik heb wel enorme hoofdpijn. Wat mogelijk een gevolg is van het abrupte stoppen met alle meuk die ik slikte. Verschrikkelijk! Een voordeel is, als ik niet al te snel weer ga hollen dan kan het vanaf nu alleen maar beter gaan. Toch?

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining

Ladies Night Out

veel liefs, Renske

Na de operatie en het verblijf in het ziekenhuis met de nodige pijnaanvallen, vind ik het best eng om naar huis te gaan. Wat als het dan gebeurt? Hoe ga ik er dan mee om? Maar dat is natuurlijk geen reden om in het ziekenhuis te blijven.

Eenmaal thuis word ik warm onthaald door m’n diertjes en m’n beste vriendin M. die op ze heeft gepast de afgelopen dagen. Het is wel gek om weer thuis te zijn, maar aan de andere kant ook ontspannend. Even geen gedoe meer aan m’n hoofd. Nadat M. Bella heeft uitgelaten en zeker weet dat mij niets tekort komt maakt ze aanstalten om weer richting huis te gaan. Ik ben blij dat ze er is, maar na de afgelopen dagen is het toch ook prima om even alleen te zijn. En na de lunch val ik in slaap op de bank.

Bella neemt het me nog wel een klein beetje kwalijk dat ik de afgelopen dagen weg was..

Na het avondeten neem ik wat fruit, het bakje krijg ik niet leeg en laat ik staan tot een later moment op de avond. Zo rond een uurtje of 8. Ik prik nog een stukje aardbei en mandarijn aan m’n vorkje en steek het in m’n mond. En bijna gelijk voel ik dat het niet goed is. Ik word misselijk en bijna direct voel ik een stekende pijn. Het is volgens mij niet in m’n maag, meer iets hoger tussen mijn borsten. De combinatie van de misselijkheid en pijn maakt dat ik het benauwd krijg. Ik ga naar de wc en probeer te spugen. Maar het wil niet. Wat ik ook probeer, het lukt niet. Alleen wordt de pijn wel erger en ik merk dat ik ga hyperventileren. Ik probeer de situatie het hoofd te bieden en al ijsberend probeer ik de pijn weg te puffen. Misschien is het gewoon het eten en moet het even zakken? Maar de pijn die voorkomt dat ik goed kan ademhalen. Na wat overleg met de buuf bel ik het ziekenhuis en leg de situatie uit. Ze moet overleggen en ik sta een tijdje in de wacht. “Hoe gaat het nu?” vraagt ze als ze mij uit de wacht haalt. Nouja kut. De chirurg wil dat ik naar de spoedeisende hulp kom, ze weten dat ik kom.

Doorgaan met lezen “Ladies Night Out”