overprikkeld – Veel liefs, Renske

Afgelopen week heb ik dan EIN-DE-LIJK de 20 uur gehaald. 5 ochtenden heb ik gewerkt van 8.30-12.30 En wat is het gek en tegelijkertijd fijn om weer meer regelmaat te hebben. Toch valt het werken me zwaar. Zodra ik klaar ben met werken ga ik, hooguit met een tussenstop bij de AH, naar huis en duik ik vrijwel direct m’n bed in. Slapen doe ik niet meer, maar wel lig ik als een dooie een beetje te scrollen op m’n telefoon.

Maar toch voel ik de druk. Niet dat mijn werkgever mij pusht hoor, het is meer een gevoel dat ik zelf heb. Morgen is het 8 weken geleden dat ik geopereerd ben, dus het aangegeven herstel van 2-6 weken is ruimschoots verstreken. En aangezien ik qua ochtenden niet meer verder uit kan breiden, wordt het tijd voor een nieuwe stap; een extra dagdeel. Oftewel een hele dag werken.

Maar dat had ik wel een beetje onderschat. Hoewel ik vol goede moed en een tas vol eten en drinken naar kantoor ging merkte ik tegen de lunchpauze aan dat m’n hoofd aan het eind van haar latijn was. Maarja, ik geef me dan niet direct gewonnen natuurlijk. Dus start ik aan m’n lunchpauze. Even m’n crackers met filet american opeten. Maar als ik me dan nog steeds niet lekker voel, kruip ik even weg in een van onze treinzitjes. Even geen prikkels…

Doorgaan met lezen “20 uur en verder”

Drs. O. vraagt aan me hoe het met gaat. Tsja hoe gaat het met me…? Op zich niet onaardig. Ik heb goede dagen, ik heb slechte dagen. Helaas zijn er van die laatste wat meer. En op een goede dag heb ik maar weinig nodig om overprikkeld te raken en dat het dan toch een slechte dag wordt. Ook is mijn energielevel zo beneden peil dat ik soort van burn-out klachten ontwikkel, terwijl de moeheid en het gebrek aan energie de enige reden daartoe zijn. Het traject is wel zwaar, maar het komt nog niet per se in de buurt van een burn-out. Althans, dat denk ik…

“Heb je al iets gehoord van je slaapapparaat?“. Eerder heeft Philips een terugroepactie gedaan voor mijn slaapapparaat omdat het veiligheidsrisico’s met zich meebracht. Maar de berichtgeving is steeds vaag en het ziekenhuis is op zich wel van mening dat het apparaat zonder risico gebruikt kan worden. Maar officieel uitspreken doen ze dan weer niet.

Toch vindt psychotherapeut (en ik zelf eigenlijk ook wel) dat het niet gebruiken van het apparaat waarschijnlijk een grote impact heeft op mijn gebrek aan energie. Naar aanleiding van de laatst ingevulde vragenlijst (deze vul ik periodiek in) ziet ze dat alles aardig goed in balans is maar dat de cognitieve klachten weer toenemen. En dat voel ik zelf ook heel erg. Ik heb weinig concentratie, ik ben vergeetachtig en chaotisch. En dat past totaal niet bij wie ik ben. En dat maakt me heel erg aan het twijfelen aan mijn keus om te stoppen met de slaaptherapie.