Tijd voor pretpark!! Een dagje uit met familie staat op het programma. Hellendoorn it is. Ik heb achtbanen altijd een beetje spannend gevonden. Niet eens zozeer het over de kop gaan, maar de klim naar de top en dan over het randje en dat moment dat de daling in zet naar beneden “de afgrond in”. Mijn maag maakt dan een soort buiteling en dan al misselijk wordend gaat de rit verder.
Voor dat misselijk worden heb ik een paar jaar geleden al een oplossing gevonden. Ik ben namelijk “wagenziek”, dat is bewegingsziekte en daar zijn de tabletten van primatour een goede oplossing voor. En dat werkt dus ook grotendeels voor achtbanen (maar let erop; er zijn wel echt grenzen! Ronddraaiende attracties kan ik nog altijd niet tegen)
Toch ging ik de laatste jaren niet meer in zulke attracties. Want zeg nou zelf, met een fiks overgewicht is de kans groot dat je niet altijd in zo’n stoeltje past. En het zal op een gegeven moment ook niet erg verantwoord meer zijn. Tot afgelopen zaterdag mijn neefje (6) vroeg of ik mee wilde in de achtbaan over de kop. Tuurlijk, zou nu wel moeten kunnen. Toch?
Veel liefs, Renske 