Mijn eerste week met het slaapapparaat zit erop. En ik moet zeggen dat ik nog niet zo goed weet wat ik er van vind. In mijn herinnering vond ik het apparaat vervelender. Maar het voelt ook wel iets anders. De luchtstroom lijkt niet per se zachter te zijn, maar wel meer over het masker verdeeld. Het masker lijkt nagenoeg hetzelfde maar qua aansluiting op het gezicht oogt deze wat losser.
Wat niet is veranderd is dat ik ‘s avonds mijzelf echt moet dwingen het ding op te zetten. Onder het motto, dit moet gewoon een tijdje. Na de ingreep ben je er weer vanaf. Ik hoor je denken, maar dit gaat je helpen toch? Dat klopt ook zeker wel. Maar ik heb behalve een slaapapneu ook HMS. Dat zorgt ervoor dat als ik lang in 1 houding lig dat mijn rug dat niet leuk vindt. Ik denk dat dat ook een van de redenen is dat ik heel erg veel draai in mijn slaap. Met zo’n masker op die vast zit aan een slang welke naar een apparaat loopt op je nachtkastje, geeft je weinig bewegingsruimte. Dat maakt mijn slaapervaring anders. Waarschijnlijk heel onlogisch, maar mijn hoofd denkt op zo’n moment dan dat ik zonder masker op veel beter slaap. En dat is wellicht ook wel zo, behalve dat ik dan weer stop met ademen of niet voldoende zuurstof op kan nemen. Dus het is de balans opmaken in zo’n geval. En met het oog op de ingreep, gaat de balans 100% richting het slapen met CPAP.
Het slaapapparaat komt met een app voor op mijn telefoon, de DreamMapper. Daar kan ik direct alle informatie uithalen hoe mijn nacht is gegaan. En tevens kan ik over een periode een rapport uitdraaien.
Veel liefs, Renske 