Na vanmorgen vroeg op te zijn gestaan, ben ik dan eindelijk in het ziekenhuis! Ik moet me om 07.00 melden, zeg ik tegen de broeder als ik aan de balie sta. “10 voor 7, dat is mooi op tijd” komt er op een wat sarcastische manier uit. Ik dacht he, slechts 10 min eerder?! Na het identificeren kijkt hij naar z’n collega en vraagt of een bepaald bed schoon is, waarop hij de reactie krijgt dat er niets schoon is. Hij print een bandje voor me en verzoekt mij mee te lopen. “Ja wij zijn nog van de nachtdienst, de dagdienst begint zo en na de overdracht komen ze je dan halen”. Het bandje krijg ik toch niet, die is verkeerd geprint.
Wachten.. wachten en nog eens wachten.. Mijn definitie van “zo” is wel iets anders, dus na 45 minuten ga ik poolshoogte nemen. “Ja we hebben nog even dagstart, we komen je zo halen”. Weer die zo. Maar vooruit. Nog meer tijd om na te denken en in mijn geval dan nu toch wel zenuwachtig te worden.
Uiteindelijk word ik gehaald en naar zaal 2 gebracht. Toch geen 19, maar zaal 2, bed 2. Terwijl de verpleegkundige dingen instelt en opschrijft pak ik mijn spullen uit en installeer ik mijzelf. Om 09.20 sta ik voor OK. “Maar we worden vaak al eerder gebeld”,
Veel liefs, Renske 