Maagverkleining, Voortraject

Gesprek met de cardioloog

Wát een fijne afspraak! Ik had natuurlijk best heel veel zenuwen voor dit gesprek. De uitslag kan immers flink wat roet in het eten gooien. En afhankelijk hoe een arts daar mee omgaat, maakt natuurlijk of je je wel of niet op je gemak voelt. Maar dr. C. overtreft al mijn verwachtingen. Je merkt aan alles dat ze passie heeft voor haar vak, dat is erg prettig. En erg fijn ook, ik zat best wel een beetje gespannen te zijn in die wachtkamer.

Vanuit de bariatrie werd ik doorgestuurd naar cardiologie voor een aantal onderzoeken. Uit voorzorg, om uit te sluiten dat ik last heb van hartritmestoornissen. De onderzoeken die ik daarvoor nodig had waren een ECG en een holteronderzoek. De uitslag mocht ik vandaag bespreken met dr. C.

Doorgaan met lezen “Gesprek met de cardioloog”

Fitgirl, Here we go.., Lifestyle, Maagverkleining

Hijgend trekpaard

Wat een besef-momentje had ik vanavond even zeg. Ik zei vroeger altijd dat mensen dansen onderschatten, dat het topsport is en hard werken. En dat is het ook, maar eigenlijk vond ik dat harde werken op mijn niveau wel meevallen. Dansen ging vanzelf, was gemakkelijk en ondanks dat ik soms heus wel even flink moest oefenen op de nieuwe passen van een dans genoot ik er met volle teugen van. Nou, ik kan je vertellen dat ik destijds echt een onwijs goede conditie had. En ook dat daar precies niets van over is gebleven.

Vanavond was de Solo Dance proefles. De groep bestond uit 6 deelnemers, een assistent en de lerares. We warmden op tijdens een Merengue, welke opgevolgd werd door een Cha Cha, Engelse Wals, Samba, Tango. En als afsluiter werd er een Jive ingezet met de Rumba als coolingdown.

Doorgaan met lezen “Hijgend trekpaard”

Fitgirl, Lifestyle, Maagverkleining, None Scale Victory (NSV)

Non-scale victory!

Eigenlijk ben ik nog helemaal niet zo bezig met afvallen. Wel met alles wat ik moet afvinken voor m’n traject, zoals fitter worden voor de conditie test. Die was ik met vlag en wimpel geslaagd. Daarna had ik mij voorgenomen om verder te gaan met het intervallen, alleen raakte de aanhechting van mijn peesplaat (overbelast en sindsdien lukte het niet meer om goed te wandelen door de stekende pijn.

Ik had er best een beetje de balen van in. Ik ben ook nog steeds hard op zoek naar goede wandelschoenen, zodat ik dat in het vervolg kan voorkomen. Door een eerder ongeval (iets met lomp) heb ik jaren problemen gehad met mijn peesplaat dus ik wil echt geen enkel risico in lopen. Maar het punt is, dat als lopen niet zo lekker gaat dat dat ieniemienie beetje conditie dat ik heb opgebouwd, vast ook snel weer achteruit zal gaan.

Toch werd ik vanavond, van de Kuip onderweg naar huis, oprecht blij verrast. Om terug naar mijn auto toe te gaan vanaf de tramhalte zijn er een aantal opties. Met de lift, trap of zoals veel medesupporters doen; de inrit-helling oplopen. Dat laatste had ik een tijdje terug een paar keer gedaan, maar dat viel erg tegen. Op 2/3 voelde ik het zó in m’n kuiten waardoor dat laatste stukje dan heel moeizaam ging. Gênant vond ik dat. Dus ging ik dan vaak voor een van de andere opties. Door drukte koos ik deze keer toch voor de helling. En dat ging in één vloeiend tempo, direct door naar boven. Natuurlijk was ik behoorlijk buiten adem toen ik boven was. Maar geen vermoeide kuiten, niet langzamer lopen.

Dus ik vier even een klein feestje! Met hernieuwde motivatie om weer snel aan de slag te gaan!!