Vanochtend kreeg ik een reactie van D.H. op mijn e-consult.
“Goedemorgen mw C., U ben vorige week besproken in het MDO, mevr. vd W. neemt hier over nog even contact op. (…) Mevr. vd W. belt nog voor uitleg. Vriendelijke groet, D.H.”
Eigenlijk weet ik al wel iets meer, maar toch ook weer weinig. Wanneer gaat ze mij bellen? Er zijn nu al 4 werkdagen bijna voorbij. Hoelang ga ik wachten? Of zal ik zelf bellen? Na een dag in dubio te hebben gezeten trok ik de stoute schoenen aan en belde ik om 15:24 naar het ziekenhuis. Ik had nog een verslag tegoed, dus gebruikte dat enigszins als excuus om te bellen. Er werd voor mij een telefonische afspraak gemaakt voor morgen einde van de middag. Met een positief gevoel hang ik op. Nog geen 10 minuten later gaat mijn telefoon, een 010 nummer. Dat kan eigenlijk alleen nog maar het ziekenhuis zijn.
“Goedemiddag met L.” zegt de medisch psychologe, ik heb nieuws voor je.. En dat nieuws deel ik graag met jullie in mijn allereerste vlog, hieronder!
Ik kan niet eens meer herinneren wanneer ik ontdekte dat ik deze afspraak had. Want wat was dát nog ver weg zeg. Maar het enige voordeel aan tijd is, dat het vanzelf verstrijkt. Hoelang het ook duurt, op een gegeven moment ben je er. En vandaag is het dan EIN-DE-LIJK zover. Mijn afspraak met de bariatisch verpleegkundige, specialisme chirurgie. De vrouw met wie ik de allereerste intake had op 17 februari ruim 6 maanden. “Zij word je case manager” was het enige wat uit mijn vele vragen kwam.
Nou, eigenlijk komt het er gewoon op neer omdat ik een extra ondersteuningstraject / voortraject moest volgen dat er net wat meer stappen bij komen kijken. De verpleegkundige; D.H. wilde gewoon alles nog even met mij doorlopen wat ik gedaan had en hoe ik het afgerond heb. “Dat bespreken we dan vervolgens ook nog met het team” En hoewel ik dat uiteraard al wist waren de bewegingstherapeut en de diëtiste erg positief. En zij sloot zich daar bij aan. Dan is het dus alleen nog wachten op de uitslag van het psychologisch onderzoek, wat nog steeds niet duidelijk is. En ik ook nog altijds niet gehoord had van een eventuele vervolgafspraak. Wel zag D.H. dat de psychologe vandaag een “administratief blok” had met mijn naam erbij.
“Hoewel het erg druk is, ga ik zorgen dat je op de lijst komt en morgen, of uiterlijk volgende week in het team besproken wordt. Je hebt nu lang genoeg gewacht.” En dat maakte dat alle eerdere twijfels die ik had rondom of het ooit nog wel goed zou komen verdwenen. Zij is bereid moeite te doen en jeetje wat voelt dát fijn zeg!
Dan is vooral de vraag of er nog wat uit het psychologisch onderzoek komt, dat ik mogelijk nog cognitieve therapie moet volgen. En of dat evt dan eerst moet of parallel met de afspraken die nog moeten volgen. Uiteraard als ik nog iets “extra’s” moet doen, hoop ik heel erg dat dat gewoon parallel mag. Maar ergens zou het nog fijner zijn als het voortraject nu gewoon klaar is! Maar zo makkelijk kom ik er vast niet mee weg.
Ik word in ieder geval uiterlijk 1 september gebeld en dan krijg ik te horen hoe nu verder. Dus nog heel eventjes wachten. Duimen jullie met me mee?! 🤞🏻🤞🏻🤞🏻
Veel liefs, Renske 