Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

Back to basic

Het ziekenhuis heeft teruggebeld. Na overleg met de arts is besloten om mijn beeldbel-afspraak van volgende week om te zetten in een fysieke afspraak. Om te zien hoe het gaat, want in tegenstelling tot het advies van vorige week “je mag en kan weer alles”, moet ik wel degelijk goed gaan opletten. En heb ik dus een strikt voedingsadvies (beetje allergisch voor het woord dieet) gekregen.

Dat wil zeggen terug naar de basis, zoals toen ik net geopereerd was. Op het gepureerde eten na dan. Dus crackers of beschuit, veel zuivel en met avondeten iets wat licht is en goed valt. En desnoods in (nog) kleinere porties verdeeld eten. M’n maagwand moet echt herstellen en als ik dingen eet wat misschien slecht gaat vallen, dan is het risico van spugen en meer maagzuur aanwezig en dat moet ik echt zien te voorkomen.

Verder moet ik m’n maagbeschermers (pantoprazol) nu twee keer per dag gaan innemen en de maagwandbeschermers (sucralfaat) zoals reeds voorgeschreven vier keer per dag. En wat ik gister heb voorgeschreven gekregen, maagzuurremmers (famotidine) mag ik gebruiken tot de strip op is. En om eventuele napijn tegen te gaan mag ik paracetamol in nemen. En dan hoop ik dat zo’n aanval als die van gister voor het laatst was. Want wat een gedoe allemaal zeg.

Voor nu is de pijn in ieder geval weer even weg, dus ga proberen wat te slapen. En hopelijk blijft het dan rustig!

Herstel, Maagverkleining

Teleurstelling & mindfuck

Na het nieuws van de arts dat ik toch een nachtje langer moest blijven was ik erg teleurgesteld. Maar goed je moet nu eenmaal het zekere voor het onzekere nemen, dat begrijp ik ook heus. Dus toen ik het eenmaal een beetje verwerkt had ging ik eerst maar weer even aan het regelen. Ik kan namelijk geen gewone paracetamol slikken. Al breek ik ze in 4-en, dan sta ik te kokhalzen voor het leven. Een kenmerk voor iets wat niet de bedoeling is bij je nieuwe mini maag. Maarja, ik had maar 1 strip meegenomen omdat ik zo overtuigd was dat ik vandaag naar huis mocht.

Ik had mijn zusje geappt, zij zou vandaag toch naar Rotterdam komen. In plaats van mij op te halen lukt het wellicht om op bezoekuur langs te komen. Ze wist niet helemaal of ze het ging halen, dus ging ik voor de zekerheid toch maar even kijken of een vriendin nog tijd had om langs te komen. En ja hoor een traject-vriendin had wel tijd om langs te komen. Ook weer geregeld, dan eerst maar tijd voor m’n eerste echte vaste voedsel. Vanmorgen had ik wat hapjes vla op en rond 10:00 kreeg ik ook nog een glas melk. Maar nu mocht ik een heus beschuitje eten. Die werd klaar gezet op tafel en daar keek ik best naar uit, dus hup het bed uit.

Doorgaan met lezen “Teleurstelling & mindfuck”