Here we go.., Maagverkleining

Sweet dreams!

Wat een nacht zeg. Het lijkt zo makkelijk, ff een nachtje slapen en boom shakala, klaar! Helaas is de werkelijkheid ietsje anders. De meting is gedaan van 22:00 tot 05:00. Nou om 22:00 slapen lukte op zich wel, maar toen!

Om 23:00 werd ik voor de eerste keer wakker, een sensor zat erg ver omhoog en omdat ik met 2 kussens slaap drukte deze een beetje op mijn hals en zorgde dat ik daar benauwd van werd. Ik heb toen maar een van de twee kussens weggehaald. Alsof het klittenband onder mijn borst en het ene plakkertje op mijn buik of die andere mij nog niet genoeg ongemak bezorgen, doen we ook dat wel joh. Appeltje eitje toch! Gelukkig viel ik wel weer in slaap.. Maar het was volgens mij geen diepe slaap. Je bent zo bewust, dat je wel slaapt maar toch nog erg met je hoofd bij het moment bent. Denk ik.. Kan dat? Of droomde ik gewoon en ben ik wel echt weggeweest? Kort daarna werd ik toch weer wakker van dat sensortje, dus ik heb hem iets naar onder proberen te verplaatsen. Wederom viel ik weer in slaap om rond de klok van 3 wakker te worden. Een krolse poes aan de deur en eigenlijk was een tripje naar het toilet niet overbodig.. *zucht*

Ik had gezegd dat ik vandaag een kantoordag had, dus dat ik graag het kastje om 07:00 wilde inleveren. Op de afdeling zijn ze dan niet aanwezig, maar ik mocht het inleveren bij de receptie van de hoofdingang. Dat scheelt nogal want dan kan ik even snel via de kiss&ride en hoef ik niet het ziekenhuis helemaal door. Hoezeee! Toch moet ik dan wel om 05:00 opstaan, zodat ik er na direct door kan rijden naar mijn werk. Het kastje zou dan ook tot 05:00 doorlopen. Ondanks de gebroken nacht was ik alleen alweer vroeg wakker, 04:20 .. 40 minuten te kort..

Moe, kapot, stuk, deaud…. Niet een denderend succes deze nacht. Maar goed, we gaan zien wat het ons brengt. Hopelijk is het genoeg geweest om de analyse te kunnen doen. Netjes op een briefje al mijn tijden geprobeerd te noteren van “niet slapen” en het ingeleverd in het ziekenhuis.

Maar in plaats van naar kantoor toch maar naar huis. Even een dagje thuiswerken, want ik ben echt gebroken.