Tag: arts

Just life, Lifestyle

Optie drie :(

veel liefs, Renske

Ik krijg een berichtje van mijn moeder “Het gaat helemaal niet goed met Opa.“ Afgelopen dinsdag was hij eindelijk overgebracht naar een revalidatiecentrum / verzorgingstehuis waar ze hem voor de duur van 3 maanden zouden gaan observeren om te zien of hij een indicatie kon krijgen voor een verzorgingstehuis omdat hij achteruit gaat en hard.

Opa heeft koorts en heel veel pijn. De arts gaf aan dat er ergens een ontsteking zit in zijn lichaam maar ze weten niet waar. Er zijn daarom drie mogelijkheden:

1. Ze kunnen Opa naar het ziekenhuis brengen voor diverse onderzoeken om te achterhalen wat er mis is, dan gaat hij door de medische molen in de hoop dat ze het kunnen vinden.

2. Ze gaan algemene antibiotica toedienen in de hoop dat dit ook gaat werken voor de ontsteking die er nu is en dat daarmee de pijn ook verdwijnt.

3. Ze doen niets, maar dan zal Opa snel komen te overlijden.

Optie drie slaat natuurlijk in als een bom. Natuurlijk ga ik er vanuit dat ze voor optie twee gaan. Maar terwijl ik dat denk weet ik ook diep in mijn hart dat Opa misschien zelf wel voor optie drie wil kiezen. Optie twee is volgens de arts medisch verantwoord, maar toch besluiten we zodra Opa helder is te vragen naar wat hij wil. Maar tot die tijd wordt er gestart met optie twee.

Doorgaan met lezen “Optie drie :(“

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining

Naar huis?

veel liefs, Renske

Na m’n operatie en de beslissing van de arts om mij nog niet naar huis te sturen, beleef ik eigenlijk een vrij rustige dag. De pijn verdwijnt niet, ook niet ondanks de ingenomen OxyCodon maar ik probeer zo goed en kwaad rustig te blijven, te dealen met de pijn en een boek te lezen. Rechtop, niet teveel liggend zodat er geen longontsteking kan ontstaan. De voeding komt mij her en der van eten en drinken voorzien. M’n lieve dinnie M., die thuis op mn diertjes past komt ook nog even langs en brengt wat spulletjes mee.

Dan komt de medicatie verpleegkundige om 16:00 met m’n pilletjes en een poedertje, met de mededeling dat ik dit allemaal pas om 17:00 mag innemen. Ook geen bekertje of roerstaafje voor het poeder, maar dat ontdek ik later pas. Om 20:00 gebeurt wederom hetzelfde. Ik mag het pas tussen 21:00 en 22:00 innemen. Hoewel ik prima in staat ben even een wekkertje te zetten voor medicatie vind ik het wel absurd. Ik lig in het ziekenhuis ziek te zijn en dan moet ik allerlei tijden in de gaten gaan houden om m’n pijnmedicatie in te nemen. Daar zijn zij toch voor?! En de eerste ronde kan ik ook nog zelf op zoek gaan naar een bekertje en een roerstaafje. Ronde twee merk ik op dat dit er niet bij zit en krijg ik dit wel alvast.

De rest van de avond zie ik niemand meer. Ik begrijp ook wel als ik niet bel dat er niet per se iemand komt. Ook omdat de rest van m’n kamer inmiddels naar huis is. Maar een verpleegafdeling waar het relatief rustig is door Hemelvaart, is dan toch ook af en toe een blik om de deur werpen om te zien of alles nog naar behoren gaat? Blijkbaar niet, ik hoor af en toe wat luid gelach uit de hoek van de verpleegkundigen komen en besluit mezelf klaar te maken voor de nacht. Ik sluit de gordijnen en doe het licht uit. Ik maak een redelijke nacht, maar ben al vrij vroeg wakker. Half 7. Doordat de pijn draaglijk is, verwacht ik vandaag wel naar huis te gaan. Ik begin dan al op tijd met me op te frissen. Mocht het dan toch mis gaan, dan weten we dat maar op tijd.

Doorgaan met lezen “Naar huis?”

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

Logeerpartijtje @ ZH

veel liefs, Renske

Wachten duurt lang en ik ben al niet bepaald een geduldig persoon. Maar waar ik eerder schreef dat ik zo oververhit en bezweet binnen kwam, is dat inmiddels het tegenovergestelde. In m’n hemdje lig ik op een kamer waar het vreselijk koud is. En hoewel er veel verplegend personeel voorbij loopt in de gang, is er niemand die het verlossende woord komt brengen.

Als er een dame wat spullen komt opbergen vraag ik haar om een deken. Ze dekt mij toe en legt ook nog een tweede deken voor me klaar. Ik probeer een beetje te slapen, want de afgelopen uren waren slopend. Maar de slaap wil helaas niet vatten. Gelukkig komt op een gegeven moment eindelijk een verpleegkundige. Zij komt mij nog het een en ander toedienen. Ook mag ik een heerlijk bekertje maagzuurremmers drinken terwijl ze vertelt dat ik zo over word gebracht naar het observatorium. Observatorium?!?! Dat klinkt niet veelbelovend. En de arts dan?

Wanneer ik opgehaald word blijkt dat de arts niet meer gaat komen vanavond. Uit het bloedonderzoek zijn wel wat verhoogde waarden terug gekomen, maar geen die aansluit bij de eerder genoemde mogelijke diagnoses. Ze willen me een nachtje houden ter observatie en morgen krijg ik dan een nieuw bloedonderzoek. En terwijl ik het mij gemakkelijk maak op m’n nieuwe kamer, vertelt ze dat ik vanaf 00:00 nuchter moet blijven. Bij voorkeur dus ook geen water meer.

Doorgaan met lezen “Logeerpartijtje @ ZH”