Een hoofd verschijnt om de rand van het gordijn, “hey dame” zegt hij grijnzend. Dr. Jaquet vraagt hoe het gaat terwijl hij naar m’n littekens kijkt. Op een mini plekje na gaat m’n herstel echt hartstikke goed in mijn optiek en dat is gelukkig ook zijn conclusie.
“Draag je de drukmouwtjes ook nog? Die zijn echt superbelangrijk om het litteken zo mooi smal te houden. Want hoever zijn we nu?”. En gelukkig kan ik dat met een volmondige ja beantwoorden. Want jaaaaa, ik ben die compressiemouwen echt zo ontzettend beu; het is warm, het zit niet lekker en het geeft schuring en dus een drogere huid met uitslag over de binnenkant van m’n armen en m’n oksels. Maar als hij dan bevestigt hoe mooi hij het litteken er uit vindt zien, dan weet ik weer waar ik het allemaal voor doe. En begrijp me niet verkeerd, ik vind m’n littekens ook niet verkeerd. Maar ik heb weinig vergelijkingsmateriaal natuurlijk over wat het best haalbare is. En wat dan mooi of minder mooi is nu ik bijna 7 weken PO ben. En terwijl ik nog even doorratel over een klein plekje en dat ik uitslag kreeg van de hechtpleisters hoor ik hem vol bewondering zeggen “zo, maar het is wel echt een mega-verschil joh“. Dan moet ik toch wel glimlachen.
“De hechtpleisters gaan we dus nu niet meer gebruiken. Want die dwarskracht is niet meer nodig. Ik ga nu siliconenpleisters voorschrijven. Deze plak je in de lengte over het litteken. En die zou ik dan samen met de drukmouwen nog 4 weken dragen”. Ik denk alleen maar, nog vier?!?! Morgen draag ik de compressiemouwen 6 van de eerst gestelde termijn van 8 weken en ik wilde de laatste twee weken al gaan aftellen. Maar nu komen er dan toch nog 2 weken extra bij..
Doorgaan met lezen “Littekencontrole!”
Veel liefs, Renske 