Mijn moeder zei wel eens dat toen ze zwanger was van mij, bij mijn vader achterop de motor heeft gezeten. Hij reed toen zo hard, dat ik er misschien ook wel een trauma van had gekregen.. En hoewel ik op mijn 14e eens een klein stukje achterop had gezeten bij de vader van een vriendin, wat ik echt dood eng vond is trauma wel het laatste waar ik aan denk bij motorrijden. Want vaak als ik motorrijders voorbij zie komen kijk ik vooral vol bewondering. En misschien ook wel een beetje angst. Want indrukwekkend is het wel he.
Toen ik aan mijn maagverkleiningstraject begon ben ik samen met de diëtiste doelen gaan stellen. Wat zou je nou willen als je eenmaal dat gewichtsverlies hebt bereikt? Welke doelen heb je voor ogen? En hoewel weer gaan dansen met stipt op 1 stond, volgde motorrijden direct. En een van mijn vriendinnen heeft niet alleen haar rijbewijs maar ook een gave motor, wat maakt dat je er steeds meer mee te maken krijgt en het dus ook echt vaker begint te kriebelen. “Wat houd je tegen?” vraagt ze me dan ook.
Behalve dat het wel wat prijzig is, weet ik het niet goed. Dus ik begin met rijscholen op te zoeken in Rotterdam om wat te vergelijken en te kijken naar reviews. Op instagram komt dan reclame over de ‘ANWB opstapdagen’ voorbij. 30 euro voor een proefles van een uur. Even kennismaken met de motor en het rijden. Op dat moment hak ik de knoop door en boek ik een les. 28 juni om 13:00, de zaterdag na mijn verjaardag.
Ik ben heel benieuwd, ik vind het best een beetje spannend. Maar tegelijkertijd kan ik ook niet wachten!
Veel liefs, Renske 