Gister aan de telefoon met de vriendelijke dame die mijn fysieke pre-operatieve screening met mij in ging plannen vertelde dat ik het beste even contact op kon nemen met het ‘Opnamebureau’ als antwoord op mijn vragen over hoe nu verder. Zij hebben inzicht in de wachtlijst en wachttijden die momenteel van toepassing zijn. Natuurlijk had ik van dr. Jaquet al enigszins een richtlijn gekregen, maar ik zou ik niet zijn als ik graag wat meer details had. Al was het maar om een gevoel van controle te hebben, zeker in een onvoorspelbare tijd van wachten.
Het Opnamebureau is telefonisch enkel bereikbaar van 13.30 tot 15.00 dus moest ik even wachten voor ik ze kon bellen. Een wederom vriendelijke dame luisterde geduldig toen ik uitlegde dat ik op de wachtlijst sta voor een mediale armlift bij dr. Jaquet en dat ik benieuwd was naar de huidige stand van zaken als het gaat om de wachtlijst en de huidige wachttijd. Ter verificatie vraagt ze een aantal zaken en haalt mijn gegevens op. Vervolgens vraagt ze of ik een moment heb en zet mij in de wacht.
Hmm vraag ik lastige dingen? Maar voor ik het weet is ze al terug, “6 tot 8 weken”. Wait… WHAT?!?! Helemaal overdonderd weet ik even niet wat ik hier van moet denken. Dus doe ik een poging om zinnige vragen te stellen zoals vanaf wanneer ik die tijd moet rekenen? Van nu? Of vanaf m’n afspraak met dr. Jaquet? “Vanaf het moment dat wij de order hebben ontvangen, dat was eind maart”. Oké dus inderdaad in de week van mijn afspraak met dr. Jaquet. Dan zijn er dus al twee weken voorbij. En is het nog maar 4 tot 6 weken. 😱 Dit gaat véél sneller dan ik verwacht had, zou het echt? Als laatste wil ik nog weten hoelang van tevoren ik ongeveer gebeld ga worden met een operatiedatum. “10 dagen.” Kort maar krachtig, alleen.. 10 dagen? Dat is echt kapot snel.

Terwijl mijn bovenkamer even totale kortsluiting krijgt, legt ze uit dat dit komt omdat zij dit zelf ook pas 2 weken van tevoren weten. Dan ontvangen ze een lijst met mogelijkheden en gaan ze plannen.
Ik schrik ervan en moet hier even van bekomen. Natuurlijk wil ik deze operatie heel graag. Zeker nu die BPPD zo voorbij komt zetten en ik in de lappenmand lig, is de gedachte zeker al voorbij gekomen dat ik nu net zo goed in één rit door kan. Want hoewel naast de geannuleerde 1/4 Marathon van Rotterdam ook nog de Strong Viking Run in juni in het verschiet ligt, is er wel echt een enorme uitdaging als het gaat om daarvoor trainen en weer opnieuw fit (genoeg) worden.
Tegelijkertijd baal ik ook, want ik heb er zo hard voor getraind het afgelopen jaar. En nu is het dan zo dichtbij. Maarja, ik weet ook niet zo goed hoelang die duizeligheid nog aan zal houden. En als die operatie dan straks zich al vroeg aandient met een herstel van 8 weken….
Maar goed, ik ga dit eerst maar eventjes laten bezinken. Want 4-6 weken is echt al tering snel. 😱 Dan moet ik nog opschieten!

