Maand: april 2023

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

Buikecho en bloedafname

veel liefs, Renske

Wat was ik blij dat mijn buikecho in de ochtend al stond gepland. Dan is het makkelijker om 4 uur lang nuchter te blijven. Maar ik moest wel zorgen voor een volle blaas. Dat is wel een uitdaging zeg! Pfoeee..

Ik was uiteraard megavroeg wakker door een miauwende kat aan m’n slaapkamerdeur. Dus toen snel naar de wc gegaan. En daarna proberen te drinken voor een volle blaas. Dat ging best oké tot een uur of 8. Toen begon het toch echt te ‘dringen’. Het uitlaten van Bella ging al niet echt lekker meer en toen dat gebeurd was ben ik maar richting het ziekenhuis gegaan. Flesje water mee voor nog wat extra water, mocht dat nodig zijn.

Nu ben ik altijd vroeg, overal en altijd. Zo ook voor deze afspraak. Ik moest voor mijn afspraak van 09:20 om 09:10 aanwezig zijn. Ik was er om 08:45 ongeveer, m’n plas proberen op te houden en tegelijkertijd nog wat water te drinken. Dus ik verbaasd toen om 09:00 mijn naam al opgeroepen werd. Maar wat fijn, ik mag al!! (En ik kan je vertellen, als de nood hoog is.. every second counts!!!!)

Doorgaan met lezen “Buikecho en bloedafname”

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

Echo en verder onderzoek

veel liefs, Renske

Na de ‘aanval’ van afgelopen zondag heb ik vanmorgen contact opgenomen met het ziekenhuis. Tijdens het telefonisch spreekuur ben ik teruggebeld door de bariatrisch verpleegkundige. Waar we hebben besproken wat er gebeurd is en dat ik mij echt goed aan het aantal eetmomenten moet houden, dus ook ‘s ochtends. Niks meer overslaan…

Maar omdat ik zondag ook wat last had van iets meer rechts in m’n buik, is het nu toch wel verstandig om goed uit te kunnen sluiten dat de galblaas voor problemen zorgt. Dus naast een bloedonderzoek is er een afspraak gepland voor aanstaande vrijdag, waar ik een buikecho zal krijgen.

Ze gaan dan kijken of er iets geks te zien is in m’n buik, waarbij alle organen goed bekeken worden. In de hoop uiteraard dat alle andere oorzaken uitgesloten kunnen worden.

Complicaties, Galblaas, Maagverkleining, Natraject

Here we go again

veel liefs, Renske

Waar ik vrijdag nog groen licht kreeg om weer terug te gaan naar m’n normale eetpatroon (op pittig eten na), is het vandaag toch wel weer een beetje mis.

Gister heb ik een verjaardag gehad en wat lekkere dingen gegeten. Klein stukje taart, paar kippenvleugeltjes en een pastei-flapje. Het viel allemaal goed, weinig last. Dus je kan je voorstellen dat ik erg blij was. Vanmorgen met wakker worden braaf m’n maagbeschermer en maagwandbeschermer ingenomen toen ik wakker werd. Echter had ik nog niet zoveel zin in eten. Tegen half 12 dacht ik dat het wel eens tijd werd om wat zinnigs te gaan doen. Dus ik had me klaar gemaakt om nog even de deur uit te gaan, liet Bella uit en bij thuiskomst nam ik opnieuw een maagwandbeschermer. Dit is een granulaat die je op moet lossen in water. Ik had een beetje veel water gebruikt en voelde gelijk dat deze wat zwaarder viel. Maar ik had er nog niet direct iets van gedacht dus ik zette koers naar de AH voor m’n “paaslunch”.

Terwijl ik besluiteloos door de appie loop begint m’n maag ineens te prikkelen. Ik schrok een beetje want dat had ik totaal niet verwacht. Ik ga snel afrekenen en terwijl ik in de lift sta voel ik de pijn erger worden. Thuis pak ik snel m’n bakje kwark en paracetamol. Na een hap kwark neem ik twee paracetamol in en probeer zo goed en kwaad als kan de pijn weg te puffen. Het is niet de ondraaglijke pijn, zoals de voorgaande keren. Maar het voelt alsof het wel wil opbouwen daarnaartoe. M’n ademhaling probeer ik bewust rustig te houden, maar het voelt niet verzadigend. Eerder benauwend. Liggen lukt ook niet omdat het voelt alsof alles dan omhoog “loopt”. Dus half over het voeteneind van m’n bed hangend wacht ik tot de paracetamol gaat werken en neem ik nog een hap kwark. Dat was niet slim. Ik word ontzettend misselijk en ik voel dat m’n lichaam zich klaarmaakt om over te geven.

Doorgaan met lezen “Here we go again”