
Aflevering 1: Hey Bolle (Uitgezonden op: 08-09-2021)
Ashley, Kars en Nathalie krijgen een maagverkleining.
Let op: Heb je de afleveringen nog niet gezien? Kijk ze dan eerst, want mijn “terugblik” bevat spoilers! In “Hey Bolle” maak je kennis met Ashley, Nathalie & Kars.
Wat ik zo interessant vind aan de aflevering is dat hoewel de deelnemers een erg persoonlijk verhaal delen waar je uiteraard wat van kan vinden, je daarnaast ook nog informatie, weetjes en uitleg krijgt over alles rondom obesitas en de ingreep. Dat maakt het naast het standaard “vermaak” van een programma ook nog eens erg leerzaam!
Ashley is nog maar 21 als ze al in aanmerking komt voor een operatie. Haar ouders zijn ook beide geopereerd en zijn daarmee onwijs veel gewicht kwijt geraakt. Haar moeder geeft aan dat ze enorm trots is op haar dochter “nu kan ze er nog wat aan doen”. Daarbij laat ze ook vallen dat ze vindt dat ze het haar dochter niet heeft aangepraat maar “op de normale manier lukt het ons gewoon niet, we kunnen niet gewoon afvallen want wij zijn gewoon gek op eten”.
Ja.. Ik val maar met de deur in huis. Daar vind ik wat van. Beginnende met haar leeftijd. Ze is 21, amper volwassen. Ze heeft beduidend overgewicht, maar als ik zo naar de aflevering kijk krijg ik niet het idee dat ze nou veel heeft geprobeerd om het op de “normale manier aan te pakken”. Aan de andere kant, als ze het nu kwijt kan raken is ze er niet zolang van gehinderd en kan ze al vrij jong weer verder met haar leven ten volste leven.
Toch vind ik de opmerking met name van haar moeder erg kwalijk. Ingrepen zoals een maagverkleining krijgen heel vaak al de stempel easy way out. Ik ben dan ook verbaasd dat ze hebben gekozen voor deze deelnemer, want haar moeder zegt eigenlijk letterlijk; ja dit is lekker makkelijk want ik heb geen ruggengraat en houd teveel van eten. Op welke manier draagt dat dan bij om de taboe en negativiteit rondom dit onderwerp te verminderen?
De 42-jarige Nathalie is absoluut het tegenovergestelde van Ashley. Zij probeert al zolang af te vallen, van Sonja Bakker tot Cambridge diëten, maar blijft toch op 110 kilo steken. Het lukt haar gewoon niet om af te vallen. Waarmee de schaamte groot is en een negatief zelfbeeld & sociale isolatie een gevolg is.
Nathalie is niet piepjong meer, maar wel heeft ze haar hele leven nog voor haar. Hoewel haar overgewicht wel aanwezig is vind ik haar niet per se extreem dik. Nu kan het natuurlijk zijn door gezondheidsklachten zoals gewrichtsklachten, hoge bloeddruk etc. dat je alsnog in aanmerking komt voor een ingreep. Ik weet uit ervaring als je zoveel al geprobeerd hebt, het ontzettend frustrerend als afvallen niet lukt.
Toch zie ik bij Nathalie ook wel psychische klachten terug. Haar zelfbeeld is namelijk erg negatief. Als ik kijk naar mijn eigen traject en alle “extra dingen” die ik moet doen, verbaas ik mij dat dat niet wat meer in beeld is gebracht. Of wellicht hoefde ze dat niet te ondergaan. Alleen gewicht verliezen maakt niet dat daarmee het negatieve zelfbeeld automatisch verdwijnt.
Kars heeft een heel uitgesproken karakter. Hoewel hij 200+ kilo woog vindt hij zichzelf niet per se te dik. Opgegroeid met overvloed aan eten, geniet hij van zijn leven. Toch viel hij 70 kilo af op eigen kracht. Door een ongeval kreeg hij een diabetesvoet. Zijn grote teen moest geamputeerd worden, waardoor zijn voet het gewicht niet meer kan dragen. Toen kreeg hij de vraag of hij wel eens een operatie had overwogen.
Ook Kars is een typisch voorbeeld die ik persoonlijk niet per se gekozen zou hebben. Zo laat hij zien dat hij zijn gewicht naar maar liefst 207 kilo heeft geholpen met een kwestie van “het nachtleven” de schuld te geven. Gewoon genieten van alles wat er voorbij komt. Hij vindt niet dat hij een probleem heeft. Aan de andere kant valt hij zelf ook maar liefst 70 kilo op eigen kracht. Maar alleen door zijn geamputeerde teen vindt hij een operatie noodzakelijk. En noodzakelijk is het waarschijnlijk ook, door het ontbreken van zijn grote teen en daarmee een belangrijke bijdrage aan evenwicht.
Dat obesitas een ziekte is wordt gelukkig steeds meer bekend. Toch maakt het dat niet makkelijker als je met obesitas te kampen hebt. De maatschappij is hard en veroordelend, vooral als ze niet begrijpen wat obesitas en dik zijn betekent. Wat het met je doet. Ik vind het erg belangrijk dat dat aandacht krijgt. Toch doen ze dat met een deelnemer als Kars wel een beetje teniet. Die ziet op zijn voet na helemaal niet dat hij een probleem heeft.
Interessant afleveringsweetje: Een ingreep is bij mannen over het algemeen moeilijker dan bij vrouwen. Dat komt omdat mannen zijn binnenvetters, dat is figuurlijk zo. Maar ook letterlijk. Dat komt omdat mannen meer vet in de buik hebben en dus ook rond de organen. Vrouwen hebben over het algemeen het vet wat meer perifeer. Dat wil zeggen rond de benen en bekken. Dat zit tijdens een operatie wat minder in de weg.
Al met al vind ik het een interessante aflevering. Ook door de toelichting van specialisten tussendoor. Toch irriteerde ik mij wel aan uitspraken en gemak her en der. Het staat zo haaks op mijn eigen ervaring en traject. Toch ga ik volgende week wel weer kijken, eens zien hoe het ze vergaat!

