Categorie: Dumpings

Dumpings, Maagverkleining, Natraject

Christmas dinner dumping

veel liefs, Renske

Al weken hebben we het erover. Onze outfits voor het Kerstdiner. En met we bedoel ik mijzelf en de meiden uit mijn team. Want we gaan lekker dineren bij Gastrobar Hartig, een knus shared dining restaurant. Thema; glitter en glamour.

Ik start de dag lekker vrij. We hebben namelijk afgesproken erna nog drankjes te doen en ik wil Bella niet zolang alleen laten, dus slaap ik zowaar uit tot 09:00! Douche ik en start ik aan m’n Christmas dinner preparations. Tot ik ready ben voor een avondje uit.

Het is al relatief lang geleden dat ik een avondje uit ben geweest en ik heb er echt zin in! We borrelen nog even vooraf op kantoor waar we de 3 bazen nog even verrassen met een kado als bedankje voor de afgelopen periode. En wij ontvangen een leuke bonus met dezelfde gedachte! Altijd leuk zo in deze dure maanden!

Tijd om naar het restaurant te gaan. Waar we heerlijk mogen genieten van 3 gangen vol overheerlijke gerechten. Er komen vlees, vis en vegetarische gerechten voorbij en het voordeel hiervan is dat je overal een beetje van eet. Wat eigenlijk dus echt perfect is voor een maagverkleiner. Er zit tussen de 3 gangen ook even tijd om het eten te laten zakken. En er is mogelijkheid om bij te bestellen als iets sneller op is, wat weer ideaal is voor de rest van het gezelschap.

Doorgaan met lezen “Christmas dinner dumping”

Dumpings, Maagverkleining, Natraject

3 maanden controle

veel liefs, Renske

Vandaag was het tijd voor mijn 3-maanden controle. Ik ben inmiddels 3,5 maand geleden geopereerd en via beeldbellen wil het ziekenhuis toch even checken hoe het met me gaat. Ik vertel de physician assistent M.R. dat de afgelopen maanden best goed zijn gegaan. De duizeligheid is op een enkele keer na, zo goed als verdwenen. Het eten gaat over het algemeen erg goed. Maar de afgelopen 2 weken heb ik het een beetje moeilijk.

Toen ik bijna op m’n mijlpaal zat, had mijn lichaam even andere plannen. De weegschaal gaf ineens allemaal plusjes aan, zonder dat ik enig idee had waar dat vandaan kwam waardoor ik terugviel in een oud gevoel. Het gevoel van als je maanden aan het diëten bent en het gewichtsverlies ineens stagneert (of dat je zelfs aankomt), terwijl je er zo hard voor werkt. Dat is een gevoel van demotivatie. Dat gevoel kwam toen ik iedere dag op de weegschaal de -40 steeds verder zag verdwijnen. Dan wil je alles gewoon loslaten. Opgeven, want het werkt toch niet. En dat gevoel kwam samen met een continue trek naar “slecht” voedsel. McDonalds, BurgerKing, shoarma.. Noem maar op. En overal waar je tegenwoordig kijkt, advertenties van fastfood vind je echt overal; in het openbaar vervoer, op Social media of op tv. Er is geen ontkomen meer aan. En dan moet je het van je wilskracht hebben…. Dat lukt heus 1 keer of 2 keer. Maar als je je al zo motivatieloos voelt, dan lukt het de 3e keer of 4e keer echt niet. Helemaal niet als eraan toegeven je ook niet verzadigt. Een klein “gelukje” is dan nog dat je erop dumpt. Zoals ik wel deed op een aantal dingen. Krentenbol met kaas? Dumping! Broodje Indiase kip? Dumping! Shoarma? Dumping! Dus echt los gaan lukt gelukkig maar voor een heel kort moment, dan worden de banden weer aangetrokken.

Doorgaan met lezen “3 maanden controle”

Dumpings, Herstel, Maagverkleining

Dump & Dumper

veel liefs, Renske

Als ik wakker word voel ik direct hoe laat het is. Vorige week vrijdag voelde ik me namelijk ook al zo. Alleen vandaag lijkt het nog wat erger. M’n lichaam is moe. Er is geen enkel spoor van energie te bekennen. Ik sta op om naar de wc te gaan, ik grijp het bed vast. Duizelingen en licht in mijn hoofd. Oef.. Zo maar direct terug naar bed.

Slapen komt er niet van, maar ik lig en scroll wat af op m’n telefoon. Rust. Toch voel ik me steeds futlozer in plaats van dat het enigszins beter voelt. Tegen half 10 besluit ik om toch m’n gemiste eetmomenten van die ochtend te gaan pakken; een beschuitje en een glas Optimel (150 ml). Die neem ik mee terug naar bed.

Hoewel ik mijn eetmoment van 11:00 mis neem ik om half 1 wel braaf weer wat te eten. Een beschuitje met het groente-eimengsel dat gister overbleef. Vorige week voelde ik me duidelijk beter na de lunch, hetgeen wat nu helaas niet het geval is. Dus ga ik toch maar weer terug naar bed. De middag sluipt voorbij en ik eet nog 100 gram aardbeien en 100 gram magere proteïne vruchtenkwark in etappes en met flinke tegenzin op.

Tegen 17:00 besluit ik dat het maar eens tijd wordt om op te staan. Hier wordt het toch allemaal niet beter van. Ik haal nog snel een bakje met eten, die m’n vriendin vorige week maakte, uit de diepvries en zet die in de magnetron op ontdooistand. Het voordeel aan de kleine hoeveelheden is dat ook al is het bevroren, dat het snel te ontdooien is. Het eten smaakt me bijzonder goed, al krijg ik het niet in 1x erin. Ik ben amper op de helft als m’n maag in opstand komt. “Allejezus…” verzucht ik geïrriteerd, op deze manier ga ik me vast niet minder gammel voelen. Ik zet het bakje weg en een half uurtje later probeer ik het restant op te eten. Dat lukt, maar het gebrek aan energie blijft.

Doorgaan met lezen “Dump & Dumper”