Bella was de laatste in m’n fur-family. Na Boef en Diva maakte zij ons in 2012 compleet. Dat was zeker even wennen, want hoewel ze maar klein was veroverde ze niet alleen onze harten maar ook het hele huis.
Wat een kleine muppet was het. En hoewel ze ouder werd, groeide ze natuurlijk niet overdreven. En daar maakte ze goed gebruik van. Want ze wilde niet alleen tegen je aan liggen, maar ook bovenop je. Op je buik, je borst of in de hals.
En samen met z’n viertjes hebben we echt veel hebben meegemaakt. Verhuizingen, break-ups, ongelukjes… Want als je denkt dat ik soms lomp ben, Bella was precies zo. Met slechts 12 weken wilde ze op de bank springen en dat lukte niet waardoor ze een klein scheurtje op liep in haar pootje. En dat was nog maar het begin van een hele reeks aan dierenarts bezoekjes. Maar ook maakten we hele mooie dingen mee. Een nieuw huis, een nieuwe start. Een plekje waar we uiteindelijk ons helemaal thuis zijn gaan voelen en tot rust kwamen.
Niet iedereen zal het begrijpen, maar jullie waren en zullen altijd mijn kindjes zijn. Wat er ook gebeurde in het leven, ik heb me nooit echt alleen hoeven voelen. Je voelde me altijd zo goed aan. En dankzij je mini formaat ging je bijna overal mee naartoe. Uit logeren, op visite, vakantie en zelfs soms mee naar het werk. Lekker samen treinen 🚂

