Na mijn MAFS avontuur werd het tijd om mij weer eens in de ‘date vijver’ te begeven. Zo installeerde ik een paar datingapps en ging aan het swipen. Toch is daten er niet makkelijker op geworden. Zeker sinds COVID vind je er bijna alleen maar mannen terug die slechts één ding willen. En dan heb ik ook de neiging om een beetje op badboys te vallen. Soms probeer ik dan het patroon te doorbreken en een man te liken die niet echt helemaal mijn type is qua looks, maar er voldoende mee door kan om toch eventueel te gaan daten. En ja ik weet hoe oppervlakkig dat klinkt, maar dat is swipen ook! En niemand maakt mij wijs dat je met alles wat je aanspreekt op date zou gaan. Anyway! Zo kwam ik op Remy. Niet echt mijn type, ook niet dat ik daar m’n hoofd voor om zou draaien op straat maar ook niet echt onaantrekkelijk.
We kwamen aan het kletsen en we leken best wel veel overeenkomsten te hebben. Dus op een gegeven moment wisselen we nummers uit en vraagt hij of ik dan op een date wil. Ja dat is het hele idee achter je nummer geven, dus laten we het maar doen dan toch?
Als hij vraagt wat mijn ideale date is, vertel ik hem dat het mij niet zoveel uitmaakt als we maar iets kunnen ondernemen en dat het niet zoals bij een drankje is, dat je gaat zitten en dat er zo’n heel kruisverhoor komt. “Laten we dan een hapje gaan eten!” is het antwoord. Allright dat is precies wat ik niet bedoelde, maar oké vooruit. Ik benoem dat ik niet van sushi houd, want dat wil iedereen altijd eten. Maar tapas vond hij ook wel ‘gezellig’. Prompt komt hij vervolgens met een screenshot van Social Deal. “Braziliaans is ook vaak goed vlees. En ik heb er mijn roots”.
Ik ben wat verbaasd over de Social Deal aanpak. Begrijp me niet verkeerd, die gebruik ik ook wel eens. Want soms zijn er echt hele leuke dingen terug te vinden. Maar voor een date? 🚩 Toch is Rodizio een restaurant die ik zeker nog op mijn lijstje heb staan omdat zij in de weekenden daar een samba-show geven. Dan kan je tenminste geen kruisverhoor afnemen door alle sensatie die er om je heen gebeurt.
“Ik reken trouwens daar wel de drankjes af. Mijn vorige date wou alles uitsplitten bij de rekening. Dat vind ik zo ongemakkelijk”.
Ik schiet in de lach. Want ik ben zelf eigenlijk nog erg oldskool. Ik vind dat een man de eerste paar dates voor z’n rekening hoort te nemen. Voor mij heeft dat met een stukje hoffelijkheid te maken. Niet omdat ik het zelf niet kan, maar omdat een man die moeite voor je wil doen. Dat gebeurt in deze tijd echt te weinig. Dus ik kan daar wel mee instemmen, al vind ik het bijzonder dat het zo expliciet benoemd wordt. 🚩 Maar goed ik geef aan dat als hij wel wil splitten dat dat kan 😜.
“Ik wil best de voucher splitten. Als ik daar maar de drankjes mag afrekenen. Ben graag nog een beetje de man 😂”
Waarop ik reageer “oeiii tast dat je mannelijkheid aan?” Waarop hij dat direct steevast bevestigt.
Dus stuur ik hem “Ik ben geen golddigger, maar ik ben niet zó geëmancipeerd dat een man niet voor me mag betalen. Althans eerste paar dates. Mag heus wel gewoon evenredig opgaan ofzo”.
Ik wil echt wel bijdragen aan een date met serieuze intenties waar we vaker dan één keer gaan daten. Maar zoals ik al zei, hoffelijkheid vind ik ook belangrijk. Hij lijkt in te stemmen, alleen dan krijg ik een berichtje die ik niet helemaal begrijp.
“Weet ik ook zeker dat je komt?” Als hij betaalt? Maar daar komt al snel duidelijkheid als er vervolgens een SNS betaalverzoek mijn kant op komt. 🚩 Ik ben een beetje overdonderd en ik kan je oprecht zeggen dat dat niet vaak gebeurt.
Hoewel een deel van mijn vrienden en collega’s mijn mening niet delen was daar voor mij de echte eerste grote rode vlag 🚩 . Je zegt dat je een echte man bent, je wil daar de drankjes afrekenen maar je stuurt mij een ‘Tikkie’ voor ruim €25 voor het eten?? Dus een echte man over 2 cola light en ik betaal mijn eigen eten. Dat is prima hoor, maar dat hele echte man geneuzel is dan toch schijn? Wat mij betreft heb je dan écht geen ruggengraat. En als het dat niet is vind ik de opmerking “weet ik ook zeker dat je komt” een nog grotere rode vlag 🚩 Hoezo ga je al dat wantrouwen op mij projecteren?
Hoewel ik er zo mijn twijfels over heb, ik bedoel de date is echt nog eventjes weg en ik verstrek toch ook mijn bankgegevens op die manier aan iemand die ik helemaal niet ken, wil ik ook geen spelbreker zijn en betaal ik voor mijn deel van de SocialDeal voucher.
Gedurende de tijd vooraf gaan we een keer videobellen en ik merk aan mijzelf dat het hele ‘Tikkie’ gebeuren me toch wat dwars blijft zitten. Ik ben afgeknapt. Toch hoor ik “Nee Renske dit ligt echt aan jou, dit is echt niet raar hoor. Je zoekt er teveel achter” of “Geef het een kans, je hebt nu toch al betaald” uit mijn omgeving. En hoewel ik dus echt niet zoveel zin meer had wilde ik hem ook niet opschepen met een SocialDeal reservering voor hem redelijk uit de buurt.
Als het dan eindelijk zaterdag is, date-day; loop ik de hele dag rond met een onderbuikgevoel. Omdat hij om 19:00 gereserveerd heeft spreken we om 18:00 af bij mij, om vanaf daar met de metro de stad in te gaan. Met de auto is dat best onpraktisch. Rond 14:00 vraagt hij wat het adres is. Mijn onderbuikgevoel enorm hevig aanwezig stuur ik enkel mijn locatie in plaats van specifiek mijn adresgegevens. Dan weet je mijn straat wel, maar het huisnummer wijkt af. Ik heb immers mijn bankgegevens verstrekt en ik voel me daar nog steeds niet erg comfortabel bij.
Eenmaal opgetut en wel zit ik op de bank. Mijn onderbuikgevoel wordt erger en ik vraag mezelf af waarom ik daar niet naar luister. Ik haal hem door Google en ben verbaasd. Hij zou een accountmanager zijn voor een bedrijf dat apparatuur ontwikkeld voor bestraling. Maar er komt geen LinkedIN naar voren 🚩. Welke accountmanager heeft er nu geen LinkedIN? Behalve een vrij lege Facebook, een oude SoundCloud en een afgeschermde Instagram (die op zijn datingprofiel stond) vind ik weinig. Dus ik ga de SocialDeal nog eens opzoeken en let dan voor het eerst pas op de details. Het bedrag van het eerdere betaalverzoek klopt niet. In het weekend is de voucher namelijk 2 euro duurder. Als ik vervolgens naar de reserveer-kalender ga, springen de tijden van 16:00 naar 21:00. Tot zelfs in december. Geen 19:00 dus. Ik wil heel graag wat duidelijkheid voor mezelf creëren en bel het restaurant. Zij bevestigen mijn vermoedens. Geen reservering mogelijk om 19:00 via SocialDeal.
Met m’n lieve buur-dinnie P. ga ik buiten even staan kletsen tot de tijd is verstreken. Want wie weet is er toch echt een hele goede en legitieme verklaring voor, die ik zelf niet geloof maar mijn omgeving is nog wat beter van vertrouwen dan ik. We doen nog even samen boodschappen en als het inmiddels 18.45 is vraagt ze wat mijn volgende stap is. Want hij heeft uiteraard ook helemaal niks meer laten weten. Ik vermoed dat ik wel kan fluiten naar mijn geld, maar ik laat het zeker niet zonder enig woord voor wat het is. Stipt om 19:00 stuur ik hem;
“Je hebt 2 opties. Of je betaalt me dat geld terug. Of niet. Maar in dat laatste geval stap ik naar de politie”.
Uiteraard is dat heel geloofwaardig. Je bent een uur te laat maar laat niets weten? Ik heb nog best wel wat berichten over en weer gestuurd met hem. Van “ga maar naar de politie” en “Ben blij dat het dan zo is gelopen” tot hij die een screenshot stuurt (waarin een ander telefoonnummer staat dan die ik heb) van een reservering bij Rodizio zelf. Wat met SocialDeal niet kan.
Eindconclusie; terwijl ik even met mijn moeder aan het bellen was appte hij mij dat mijn naam niet bij mijn rekeningnummer hoorde?? 🚩🚩🚩 Met een betaalverzoek? Maar omdat hij zogenaamd een uur nodig had om thuis te komen, las ik dat niet op tijd dus kreeg ik een vage screenshot met mijn naam en bankgegevens, alsof hij het bedrag had teruggestort. Maar je raadt het vast al, dat bedrag stond niet op mijn rekening en mijn berichtjes komen inmiddels niet meer aan.
Voor nu weet ik nog even niet of ik er wat mee kan. Ik verdenk hem er uiteraard van dat dit met opzet is en dat er dus sprake is van oplichting. Maar als je mij, een enorme overdenker en iemand die door het verleden al vaak ergens iets achter zoekt, om de tuin weet te leiden dan heb je zeker meer vrouwen te pakken. Lucratieve business als je dat 10 keer per week doet. Maar dat betaalverzoek heb ik vrijwillig betaald, dus ik ben niet overtuigd dat de politie daar iets mee kan. Toch heeft hij mijn bankgegevens en een deel van mijn adres, wat mij toch ook wel wat zorgen baart.
Hoewel ik niet sta te springen om met de wereld te delen dat ik een suffe doos ben door hier in te trappen, heb ik besloten om toch mijn verhaal te vertellen. Oplichting wordt steeds geniepiger en ik hoop dat het vrouwen bereikt die net als ik single zijn en misschien voorkom ik dat iemand anders die net als ik te goed van vertrouwen is en in dit soort geneuzel trapt. En voor mij? Ik denk een wijze les erbij, want die had ik er op het gebied van liefde blijkbaar nog niet genoeg.
Veel liefs, Renske 